اقتصاد ایرانی: جو کلین، یکی از یادداشت نویسان مجله تایم، در مقاله ای به بررسی رویکرد میت رامنی در مورد سیاست خارجی پرداخته است:
پل رایان در سالن عمومی نیوهمپشایر1 یک هفته پیش از کنوانسیون ملی جمهوری خواهان به مخاطبان خود گفت: "در جایی که من از آن میآیم، خارج یعنی دریاچه سوپریور2" این یک شوخی بود که البته فروتنی رایان را نیز نشان میداد، خصوصیتی که همواره در عالم سیاست مورد استقبال قرار میگیرد. رایان مشغول صحبت درباره موضوع مهمی بود: این حقیقت که کانادا نرخ مالیات شرکتی را تا 15 درصد کاهش داده بود. اما صحبت او به طور تاسف برانگیز یادآور نقل قول سارا پیلن3 ، در مورد مجاورت آلاسکا با روسیه بود که از عدم توانایی او در سیاست خارجی حکایت داشت. و همین موضوع باعث شد تا توجه ها به این موضوع جلب شود که بخت های جمهوری خواهان برای انتخابات سال 2012 یعنی رامنی و رایان در میان ده کمپین اقتصادی که من پوشش داده ام، از کمترین تجربه در مورد سیاست خارجی وامنیت ملی نسبت به دیگر کاندیداها حتی از دیگر احزاب برخوردارند. (و همانطور که مایکل کوهن4 در مورد سیاست خارجی اشاره میکند، آن ها (رامنی و رایان) کم تجربه ترین افراد از زمان توماس دوی5 و ارل وارن6 در سال 1948 هستند.)
نشست نیوهمپشایر حضور مشترک و قابل توجهی بود از دو کاندیدای جمهوری خواه: جدا از صحبت های رامنی در مورد نیاز آمریکا به قدرت نظامی، هیچ کدام از دو کاندیدا در سخنرانی خود به سیاست خارجی اشاره نکردند. این مورد هم قابل توجه بود که در روز مطرح شدن مشاجره تجاوز مشروع7 توسط تاد اکین8، هیچ کدام از کاندیداها به هیچ مسئله اجتماعی اشاره نکردند، در حالی که موضوعات اجتماعی بر رقابت های مقدماتی جمهوری خواهان غلبه داشت – اما این داستان متفاوتی است. یا شاید نیست: هنگامی که در نهایت طی جلسه پرسش و پاسخ از رامنی در مورد سیاست خارجی سوال شد، او نسبت به رقابت های مقدماتی لحنی متعدل تر را در پیش گرفت. اشاره های او در مورد افغانستان، اسرائیل و ایران به طور غیرمنتظره ای اطمینان بخش بودند؛ انتقادات او از رئیس جمهور، ملایم بودند. گام نهادن او به سوی میانه روی بی درنگ صورت میپذیرد.
رایان ترجیح داد که از اوباما بیشتر انتقاد کند و بی تکلف تر باشد. او از رئیس جمهور به خاطر خارج ساختن نیروهای نظامی از افغانستان در میانه فصل نبرد در افغانستان انتقاد کرد، اقدامی که خطرناک به نظر میآید اما در واقع بازتاب دهنده تصمیمی استراتژیک مبنی بر عدم استفاده از تاکتیک های ضدشورش نظامی محور در بخش های شرقی این کشور است. او همچنین بیشتر از رامنی، حداقل در این روز، اوباما را متهم کرد که خروج از افغانستان را به خاطر انگیزه های مربوط به سیاست داخلی به کار گرفته است. در مقابل، رامنی بیشتر شبیه مردی بود که با او مشغول رقابت است: او گفت که هدف، انتقال توان از نیروهای نظامی ما به افغان ها در سریع ترین زمان ممکن بود و اطمینان از اینکه تروریست ها دوباره کنترل کشور را در اختیار نمیگیرند و از آن به عنوان پایگاهی برای حمله علیه آمریکا بهره نمیبرند.
در مورد اسرائیل، رامنی گفت که بهتر است اختلاف نظرها با دوستان، خصوصی نگه داشته شود – اشاره ای به مشاجره عمومیاوباما با نخست وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، در مورد گسترش شهرک سازی ها، رخدادی که رئیس جمهور به من گفته که در نخستین سال حضور او در دفتر ریاست جمهوری مشکلاتی را ایجاد کرد. در مورد ایران، رامنی گفت خوشحال بود که "تحریم های فلج کننده" بالاخره به کار گرفته شد اما او با اعلام اینکه کنگره باید اجازه استفاده از زور علیه ایران را تصویب کند، دیدگاه خود در مورد ایده اخیر جنگ طلبانه نئوکان ها را روشن ساخت. در واقع، من تصور میکنم که نئوکان های حزب جمهوری خواه از دو اقدام رامنی آشفته شده اند: یکی ملایمت اظهارات رامنی در نیوهمپشایر و دیگری انتخاب رابرت زلیک9، واقع گرایی قابل ستایش، جهت رهبری جستجوهای تیم انتقالی برای استعدادهای امنیت ملی.
این یک پرسش ضروری در مورد سیاست خارجی برای رامنی است: آیا او میخواهد یک واقع گرا بر پایه مدل جرج بوش پدر باشد، کسی که زبردست ترین رئیس جمهور در سیاست خارجی پس از آیزنهاور10 بود، و یا اینکه او ایده آلیسم افراطی و غیرعقلایی جرج بوش پسر، به خصوص در دور اول ریاست جمهوری یعنی زمانی که دیک چنی بر سیاست خارجی مسلط بود، را دنبال خواهد کرد؟ از یک منظر، نومحافظه کاری در سیاست خارجی معادل ایده "سمت عرضه" در اقتصاد است که به کار گرفته شده و ناکام مانده است. جنبه های ستیزه جو و تهاجمی این دکترین – که بنیان فکری لازم برای حمله به عراق را مهیا کرد- اکنون گونه ای از استعمارگری کوته نظرانه به نظر میآید. و تحولات غیرمنتظره بهار عربی ایده کلی نومحافظه کارانه جرج بوش مبنی بر "دستورالعمل آزادی" را ویران کرده است. حقیقت جهان امروز دکترین گریز است. دیپلماسی و استفاده از زور باید هوشمندانه، چند وجهی و با توجه به حقایق جهان به سرعت در حال تغییر به کار گرفته شوند و نه در راستای یک ایدئولوژی خودسرانه.
نویسنده: جو کلین (Joe Klein)
منبع: تایم
1- New Hampshire
ایالتی در شمال شرق آفریقا
2- Lake Superior
به معنی دریاچه برتر، یکی از دریاچه های بزرگ واقع در آمریکای شمالی است که در مرز ایالات متحده آمریکا با کانادا قرار گرفته است.
3- Sara Palin
معاون اول جان مک کین، نامزد حزب جمهوری خواه برای انتخابات ریاست جمهوری سال 2008
4- Michael Cohen
5- Thomas Dewey
6- Earl Warren
7- Legitimate Rape
تاد اکین، نماینده جمهوری خواه مجلس نمایندگان، در مخالفت با سقط جنین بیان کرده که زنان به ندرت در اثر تجاوز باردار میشوند و در صورت بارداری نیز، باید متجاوز تنبیه شود و نه کودک.
8- Todd Akin
نماینده جمهوری خواه مجلس نمایندگان
9- Robert Zoellick
رئیس بانک جهانی از سال 2007 تا 2012
10- Eisenhower
رئیس جمهور آمریکا از سال 1953 تا 1961