راه اندازی جنبش مدنی ضد تحریم در ایران
اقتصاد ایرانی: نگرانی از ادامه تحریم ها و فشار بیشتر برمردم بسیاری از تحلیل گران و کارشناسان اقتصادی را نگران ساخته است. در همین حال سعید لیلاز پیشنهاد داده است تا جنبش مدنی ضد تحریم در ایران به راه بیفتد.
«او می گوید:«امروز امکان شکل گیری جنبش مدنی ضدتحریم نه تنها وجود دارد؛ بلکه به نظر من زمان تشکیل آن فرا رسیده و تشکیل آن واجب است.
لیلاز در بیان علل ضرورت تشکیل این جنبش مدنی گفت: «اول اینکه ما به عنوان یک کشور تا پیش از انتخابات اخیر در داخل انسجام نداشتیم و این یک واقعیت است. بنابراین وقتی یک کشور در درون خود میان دولت و ملت یا میان اجزاء حکومتی انسجام، وحدت و هماهنگی نداشته باشد نمی تواند حرف واحدی در برابر نظام بین الملل موجود بزند.»
وی ادامه داد: «دوم اینکه دولت تاکنون برخورد سازنده و درستی چه در زمینه دیپلماسی و چه در زمینه سیاست های اقتصادی که می تواند پشتوانه دیپلماسی باشد نداشته است؛ به طوری که وضعیت اسف بار فعلی محصول تناقض میان دیپلماسی و اقتصاد آقای احمدی نژاد است.»
لیلاز اظهار کرد: «بنده از سال 1384 در مقالات و اظهارنظرات متعدد عنوان کردم اگر قرار است در کشوری دیپلماسی با نظم بین المللی موجود مقابله کند نمی تواند سیاست های اقتصادی و بازرگانی خارجی آن با دیپلماسی در پیش گرفته تناقض داشته باشد. بنده این موضوع را تحت عنوان "دیپلماسی جنگجویانه و اقتصاد ادغام گرا" بارها و بارها اعلام کردم.»
وی ادامه داد: «اکنون این وضعیت به آقای روحانی ارث رسیده است؛ اما من یقین دارم آقای روحانی در فضای جدید به طور حتم این تناقض را رفع خواهد کرد.»
وی افزود: «یعنی ممکن است برای هسته ای شدن اندکی از ستیزه جویی های عمدی خود در صحنه بین المللی کم کنیم (مثلا از انکار هولوکاست و نابودی اسرائیل سخن نگوییم) تا اجازه بدهیم بزرگترین پروژه کنونی ایران در زمینه ژئوپولیتیک (هسته ای شدن) در فضای آرام بین المللی همچون دوران آقای خاتمی و هاشمی پیش برود و از سوی دیگر اقتصاد خود را از این وضعیت ادغام گرایانه خارج کنیم.»
لیلاز تصریح کرد: «بنابراین اکنون هم شرایط ذهنی و عینی و هم شرایط اجرایی برای اینکه تمدن ایران یک موضع منسجم و عاقلانه مبتنی بر حکمت و نه ذلت در صحنه بین المللی در پیش بگیرد فراهم شده است و اکنون زمان آن فرا رسیده که این جنبش مدنی را با تمام قوا شکل دهیم و به دنیا ثابت کنیم که تحریم های آمریکا علیه ایران رذیلانه است و منجر به زانو درآمدن نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران نخواهد شد؛ چرا که عمده مشکلاتی که اکنون در اقتصاد کشور وجود دارد ناشی از سوءمدیریت است.»
وی خاطرنشان کرد: «آنچه اکنون مهم است این است که ما با اعمال یک دیپلماسی هوشمندانه از شکاف های بین المللی موجود با نهایت ظرافت بهره برداری کنیم و برنامه های صلح طلبانه خود را پیش ببریم و ضمن تعامل با دنیا تن به ذلت در برابر غرب ندهیم.»
لیلاز در پاسخ به این سوال که رهبری این جنبش مدنی را چه کسی باید بر عهده بگیرد؟، گفت: «چون این جنبش یک جنبش مدنی است بنابراین رهبری آن باید بر عهده کسانی باشد که اکنون خارج از دولت هستند.»
وی ادامه داد: «مدیریت این جنبش می تواند بر عهده آقای هاشمی، خاتمی، عارف، سید حسن خمینی، ناطق نوری و مراجع عظام باشد و تمام برگزیدگان و نخبگان ایران اعم از هنرمندان، ورزشکاران، چهره های ماندگار و رجال مورد پسند مردم در خارج از دولت در آن حضور داشته باشند.»
وی افزود: «یعنی این جنبش یکNGO موقتی است و قاعدتا باید کسانی مدیریت آن را بر عهده بگیرند که مرجع مردم و مورد وثوق و رجوع مردم باشند.»
لیلاز درباره استراتژی جنبش مدنی ضد تحریم گفت: «استراتژی این جنبش باید این باشد که آمریکا را در اعمال تحریم های وضع شده علیه ایران منزوی کند و ثابت کند این حرف آمریکا که طی آن توانسته جامعه جهانی را اقناع کند که ایران عنصری خطرناک است اشتباه است.»
وی با بیان اینکه ما باید از همان راهی که احمدی نژاد ما را به این نقطه رساند بازگردیم گفت: «باید اجماع جهانی علیه ایران را بشکنیم. یعنی باید از راهی که آمریکا یا اسرائیل بتوانند عنوان کنند ایران برای مردمان جهان خطرناک است بازگردیم.»
وی ادامه داد: «چرا در زمان بیل کیلینتون که آمریکا بسیار قدرتمندتر از اکنون بود قادر نبود فرانسه را راضی کند از سیاست های خود علیه ایران تبعیت کند، اما اکنون کره جنوبی و اندونزی از این سیاست ها پیروی می کنند؟ این امر به دلیل دیپلماسی غلط ما در سال های اخیر بوده است.»
لیلاز با بیان اینکه "رادیکالیسم در سطح منطقه ای و بین المللی" دامی بود که آمریکا برای ما پهن کرده بود گفت: «اگر سیاست خارجی ما تن به این رادیکالیسم ندهد و سیاست تنش زدایی را در سطح بین المللی دنبال کند و در سطح منطقه ای روابط خود را با اعراب بهبود ببخشد قادر خواهیم بود در صحنه بین المللی حرف خود را بزنیم.»
وی افزود: «لذا ما باید سیاست تنش زدایی را در سطح بین المللی احیاء کنیم و به دنیا بگوییم ما قصد داریم به فناوری صلح آمیز هسته ای تحت نظارت آژانس بین المللی هسته ای دست یابیم. آنگاه خواهیم دید کم کم ابتدا میان شرق و غرب و سپس در داخل کشورهای غربی و آنگاه در داخل خود آمریکا شکاف ایجاد خواهد شد.»
