بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : يکشنبه 31 ارديبهشت 1396      14:32

آینده اقتصاد ایران

نویسنده :
موسی غنی نژاد

اقتصاد ایرانی: مشکلات اقتصادی بدون تردید مهم ترین موضوع مبارزات انتخاباتی ۲۹ اردیبهشت بود. کاندیداهای منتقد دولت بیشترین تاکید را بر عملکرد اقتصادی ضعیف آن داشتند و تاکید می کردند که دولت نتوانسته وعده های اقتصادی بعد برجامی خود را تحقق بخشد. برای داوری منصفانه در این خصوص باید دو موضوع را از هم تفکیک کرد.

یکی از ابعاد گسترده تخریب به جا مانده از دولت های نهم و دهم است که منتقدان دولت به هیچ وجه حاضر به پذیرفتن آن نبودند و دیگری تعلل دولت در اتخاذ سیاست های روشن و منسجم بود که متاسفانه برخی از دولتیان زیر بار مسوولیت آن نمی رفتند. از آنجا که با انتخاب هوشمندانه ملت ایران خطر بازگشت به پوپولیسم فاجعه بار گذشته حداقل تا چهار سال دیگر خوشبختانه مرتفع شده، بهتر است در شرایط کنونی بیشتر به ضرورت های اصلاح اشتباهات دولت مستقر در چهار سال گذشته توجه کرد.

مضافا اینکه اگر اصلاح مسیر جدی صورت نگیرد و برخی عملکرد های ضعیف گذشته تکرار شود ممکن است دوباره کشور عزیز ما با خطر مهلک پوپولیسم در چهار سال بعد مواجه شود. این اصلاح مسیر در درجه نخست نیازمند تفکر اقتصادی منسجم و سازگار در کل مجموعه تیم اقتصادی دولت است. آنچه بیشترین لطمه را به عملکرد اقتصادی دولت در این چهار سال گذشته وارد ساخت فقدان چنین تفکری بود که موجب می شد سیاست های برخی دستگاه های دولتی با برخی دیگر ناسازگار و حتی بعضا کاملا مغایر باشد.

بدون وارد شدن در جزئیات این معضل بزرگ اشاره به چند مورد مهم می تواند روشنگر باشد. دولت یازدهم با شعار برقراری اقتصاد رقابتی و کنار نهادن سیاست های پوپولیستی و حامی پرورانه بر سر کار آمد. لازمه این کار در همان آغاز کار تعیین تکلیف با دو پروژه بسیار مخرب دولت قبل یعنی یارانه های نقدی و مسکن مهر بود؛ درحالی که برخورد با مساله مسکن مهر شکل منطقی به خود گرفت و وزارتخانه مربوطه با متوقف کردن طرح، همّ خود را معطوف به انجام تعهدات صورت گرفته پیشین کرد؛ اما پرداخت یارانه نقدی به رغم انتقادهای جدی کارشناسان، به همان شکل نادرست پیشین تداوم یافت. پرداخت یارانه نقدی همگانی از لحاظ اقتصادی و اجتماعی غیر قابل توجیه است و جز در قالب سیاست پوپولیستی خرید رای مردم معنای دیگری ندارد. دولت در چارچوب سیاستی سازگار و منطقی باید همان گونه که از تریبون همین روزنامه به کرات تذکر داده می شد، این طرح را متوقف می کرد و کمک به اقشار واقعا نیازمند را با شناسایی آنها از طریق سازمان هایی مانند بهزیستی و کمیته امداد در دستور کار قرار می داد.

صرفه جویی در پرداخت یارانه همگانی این امکان را به دولت می داد که به طور جدی و محسوسی به کمک این اقشار بشتابد. بهبود چشمگیر در وضعیت آنها یقینا می توانست به طور موثری شعارهای پوپولیستی را که در انتخابات اخیر شاهد آن بودیم، خنثی کند. دولتی که خود را طرفدار حقیقی اقتصاد رقابتی می داند نباید وزارتخانه اش به آژانس حمایت از بنگاه های ناکارآمد و مساله دار تبدیل شود و بیش از ۱۵ هزار میلیارد تومان منابع محدود نظام بانکی نحیف کشور را با نرخ های ترجیحی به آنها تخصیص دهد. دولتی که طرفدار اقتصاد رقابتی است نباید با دیوار بلند تعرفه ها از بنگاه های ناکارآمد بی قید و شرط حمایت کند، بلکه باید با زمان بندی روشن و شفافی در جهت کاهش تعرفه ها اقدام کرده و زمینه را برای ورود رقبای جدید داخلی و خارجی به صنعت فراهم آورد.

همان گونه که رئیس جمهور محترم در مناظره سوم مبارزات انتخاباتی تاکید داشتند راه حل معضل بیکاری ایجاد رونق اقتصادی از طریق بهبود بخشیدن به فضای کسب و کار است، اما متاسفانه عملکرد دولت در این خصوص به رغم تلاش هایی که صورت گرفته کارساز نبوده است. بیش از سه سال است که لغو مقررات و مجوزهای زائد و دست و پاگیر در دستور کار دستگاه های ذی ربط است، اما هنوز به نتیجه مشخصی نرسیده است. اصلاح نظام بانکی کشور هم کم و بیش همین وضع را دارد و لازم است که به صورت جدی پیگیری شود. در پایان باید آرزو کرد که دولت از دستاورد کنترل تورم به درستی صیانت کند و دچار وسوسه ایجاد رونق از طریق تحریک تقاضا همانند گذشته نشود. به نظر می رسد انجام موفقیت آمیز این اصلاحات اقتصادی ضروری مستلزم ترمیم کابینه و ایجاد یکپارچگی فکری در تیم اقتصادی است. آینده اقتصاد ایران را با تصمیمات شجاعانه امروز می توان تضمین کرد.

منتشر شده در روزنامه دنیای اقتصاد


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir