تجارت و رقابت پذیری با هم رابطه دارند؟

اقتصاد ایرانی: مجمع جهانی اقتصاد در گزارشی به بررسی رابطه تجارت و رقابت پذیری اقتصاد کشورها پرداخته است. در این گزارش آمده است که گشودگی نسبت به تجارت، سرمایه گذاری و حتی جابه جایی افراد برای برخورداری از رونق، آرامش و آزادی فردی حیاتی است. و طی تاریخ کمتر بتوان لحظاتی را برشمرد که بتواند همچون روزگار کنونی تأیید کننده نقش مرکزی تجارت در رشد جهانی، ایجاد مشاغل و توسعه باشد.

شرایط اقتصادی امروز سرشار از چالش ها است. رشد جهانی پس از بحران سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ همچنان شکننده است و تنها نقاط روشن کمی در اقتصاد جهانی وجود دارد. رشد بالقوه تولیدات طی سال های اخیر در سرتاسر اقتصاد های توسعه یافته و در حال توسعه کاهش یافته که ناشی از عواملی ساختاری است که به رشد کمتر تولیدات منجر شده است.

رشد تجارت از هر زمان دیگری طی دو دهه اخیر ضعیف تر است. افکار و آراء عمومی در سرتاسر جهان نشان می دهند که آن ها گشودگی را غیریکسان و غیریکپارچه می بینند.

نظرسنجی موسسه پیو در سپتامبر سال ۲۰۱۴ نشان داد در حالیکه حمایتی قوی از تجارت در کشورهای در حال توسعه وجود دارد، اما در اقتصادهای پیشرفته تصویری ترکیبی و مختلط وجود دارد، خاصه درباره تصورشان از تأثیرات تجارت بر اشتغال و درآمدها. اقتصادهای پیشرفته که به طور تاریخی پیشبرنده های یک جهان یکپارچه بوده اند، هم اکنون خود به عاملی برای شکل گیری یک جهان چندقطبی با روابط سیاسی و اقتصادی متغیر جهانی تبدیل شده اند.

در همین وضعیت نیز نشانه هایی از یک انرژی جدید برای ادغام و یکپارچگی جهانی وجود دارد، که شامل مواردی همچون پیمان مشارکت کشورهای حاشیه  اقیانوس آرام، توافقنامه تجارت و سرمایه گذاری مشترک اقیانوس اطلس بین اتحادیه اروپا و ایالات متحده، پیمان مشارکت اقتصادی جامع منطقه ای در آسیا، ائتلاف اقیانوس آرام آمریکای لاتین و توافقنامه سه جانبه تجارت آزاد در آفریقا است. از کنفرانس سال ۲۰۱۳ بالی اندونزی، سازمان تجارت جهانی توافقنامه ای نوین بر سر تسهیل تجارت برقرار کرده است.

از یک دیدگاه بلند مدت تر، این میزان از انرژی موجود در عرصه جهانی اصلا شگفت انگیز نیست. در واقع با حرکت به سوی یک اقتصاد جهانی چندقطبی، بازیگران جدیدی به این بازی ملحق می شوند. از سال ۱۹۷۰، سهم کشورهای در حال توسعه از تجاات جهانی بیش از دوبرابر شده است و هم اکنون به حدود ۴۰ درصد تجارت جهانی رسیده است. افزایش حدود ۴ برابری این میزان باعث افزایش سهم آن ها از جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی تا میزان ۵۰ درصد و افزایش سهم آن ها از تولید ناخالص داخلی جهانی (از ۱۳) به ۳۰ درصد شده است.

برای دریافت متن کامل گزارش اینجا را کلیک کنید.