ضرر ۸ میلیارد دلاری خشکسالی به اقتصاد جهان

اقتصاد ایرانی: زیان وارده به اقتصاد جهانی از ناحیه خشکسالی احتمالا طی چند ماه آینده به بیش از ۸ میلیارد دلار خواهد رسید. مطالعات هواشناسی همچنین نشان می دهد که بالارفتن دما و ایجاد توفان های گرمسیری در مناطق حاشیه یی خلیج فارس می تواند تهدیدی به مراتب خطرناک تر از درگیری هایی باشد که بازیگران سیاسی خاورمیانه را امروز درگیر خود کرده است؛ تغییرات آب و هوایی، تهدیدی است که موجودیت این کشورها را هدف قرار داده است.
به گزارش تعادل به نقل از خبرگزاری رویترز، در حالی که الگوی آب و هوایی ال نینو در حال گسترش است، موسسه بیمه اتکایی آئون بنفیلد در گزارشی اعلام کرده، زیان وارده به اقتصاد جهانی از ناحیه خشکسالی احتمالا طی چند ماه آینده به بیش از ۸ میلیارد دلار خواهد رسید. بر اساس گزارش ماهانه بیمه اتکایی آئون بنفیلد، مجموع زیان اقتصادی ای که خشکسالی بر اقتصاد امریکا تحمیل خواهد کرد، احتمالا حداقل به ۳ میلیارد دلار خواهد رسید که عمدتا ناشی از آسیب دیدن بخش کشاورزی کالیفرنیا خواهد بود. استیو بوون، از اعضای تیم مدل سازی بلایای آئون بنفیلد و متخصص هواشناسی در این باره گفت: «در حالی که ما همچنان شاهد چشم انداز تبدیل ال نینو به یکی از قوی ترین الگوهای آب وهوایی دهه های اخیر هستیم، تاثیرات بیشتر و بیشتری در سراسر جهان از این پدیده آشکار خواهد شد.»
کارشناسان سازمان جهانی هواشناسی این هفته اعلام کردند، انتظار می رود پدیده فعلی آب وهوایی ال نینو در فاصله ماه های اکتبر و ژانویه به اوج خود برسد و ممکن است به یکی از قوی ترین پدیده های آب وهوایی تاریخ جهان تبدیل شود. به گزارش سی ان ان؛ این رویداد زمانی اتفاق می افتد که آب های اقیانوس آرام به طور غیرعادی گرم می شوند و الگوهای جوی در اطراف جهان را به هم می زنند. محققان می گویند بخش هایی از اقیانوس آرام احتمالا ۲ درجه گرم تر از معمول است.
ال نینو، یکی از چرخه های مشهور آب وهوایی جهان است که هر ۲ تا ۷ سال یک بار باعث ایجاد ناهنجاری های بزرگی در آب وهوای سراسر زمین می شود از جمله این ناهنجاری ها می توان به سیلاب های ناگهانی، خشکسالی، قحطی و اپیدمی اشاره کرد. سازمان هواشناسی جهانی می گوید رویداد امسال درحال شدیدتر شدن است و تا پایان سال به اوج می رسد. قوی ترین ال نینوی ثبت شده در سال ۹۸-۱۹۹۷ بود، اما در سال های ۷۳-۱۹۷۲ و ۱۰ سال بعد در ۸۳-۱۹۸۲ هم ال نینوهایی خیلی شدیدتر از معمول رخ داد. دانشمندان می گویند که رویداد کنونی باعث میزان افزایش دمای اقیانوس آرام از سال ۱۹۹۰ تاکنون به این اندازه، سابقه نداشته است: «مدل ها و نظرات کارشناسی حاکی است که دمای سطح آب در بخش شرق مرکزی نواحی استوایی اقیانوس آرام احتمالا ۲ درجه سانتیگراد از میانگین آن فراتر خواهد رفت که به طور بالقوه این ال نینو را در میان ۴ رویداد قوی از سال ۱۹۵۰ به این سو قرار می دهد.» مکس دیلی از سازمان هواشناسی جهانی گفته است: «در مقایسه با آخرین رویداد بزرگ ال نینو در سال ۱۹۹۸-۱۹۹۷، اطلاعات خیلی بیشتری موجود است. ما مدل های بهتر و آمادگی خیلی بیشتری داریم. این یک مورد آزمایشی برای سیستم های اخطار زودهنگام و سیستم های اطلاعات آب و هوایی اعضای دبلیو ام او است و ما امیدواریم بتوانیم به بعضی از کشورهای دستخوش ال نینو کمک کنیم.» گفته شده، این پدیده می تواند الگوهای ثابت آب و هوایی در بخش های مختلف جهان را به هم بزند، مثلا موجب خشکسالی شدید در بخش هایی از آسیا شود درحالی که گاه در بخش هایی از امریکای شمالی سیل های سنگین جاری می کند؛ یا می تواند باعث افزایش سیل در شاخ آفریقا شود و همزمان جنوب آفریقا را خشک تر کند. این رویدادها احتمالا موجب کاهش توفان ها در اقیانوس اطلس و خلیج مکزیک می شود و هوای توفانی در شرق اقیانوس آرام را تشدید می کند.
بنا بر این گزارش، یکی از نشانه های ال نینوی سال جاری میلادی تاثیر آن بر توفان های استوایی جنوب آسیاست که نسبت به سال های قبل کاهش یافته است. از طرف دیگر اقیانوس آرام شاهد افزایش توفان های استوایی است و ۳ توفان قوی در اطراف جزایر هاوایی در گردش هستند. با وجود اینها، محققان می گویند که پیش بینی ابعاد این پدیده به خصوص در نیمکره شمالی دشوار است، زیرا همزمان یک پدیده گرمازای قطبی در جت استریم در اطلس دیده می شود.

افزایش توفان های شن در خاورمیانه
شبکه جهانی بی بی سی نیز در این باره گزارش داده، نتایج مطالعات یک موسسه امریکایی نشان می دهد که بالارفتن دما باعث ایجاد توفان های گرمسیری در مناطق حاشیه یی خلیج فارس می شود. این مطالعه مشخصا به شهرهای دوحه و دوبی اشاره می کند و می گوید موج هایی با ارتفاع بلند یکی از پیامدهای گرمایش زمین است. تهدید دیگر توفان های شن به دلیل خشکسالی است. اتفاقی که مردم پایتخت در ایران بارها شاهد آن بودند و مردم ساکن جنوب ایران مدت هاست با آن دست به گریبانند. توماس فریدمن نیز اخیرا در مقاله یی در نیویورک تایمز با اشاره به تاثیرات خشکسالی بر تحولات ژئوپلیتیک خاورمیانه نوشته است: «اگر در خاورمیانه منازعه شیعه و سنی، کرد و ترک و البته مسلمانان پایان نیابد، طبیعت، این منطقه را نابود خواهد کرد. شاید وقتی همه حواس ها به سوی توافق هسته یی ایران و ۱+۵ بود، اخبار مهمی اتفاق افتاد که شنیده نشد. از جمله اینکه روزنامه یواس ای تودی ۳۱ جولای در خبری از ثبت دمای ۱۶۳ درجه فارنهایت (۷۲ درجه سانتی گراد) در بندر ماهشهر ایران خبر داد. ماهشهر در جنوب غربی ایران و چسبیده به خلیج فارس است.»فریدمن در جای دیگری از این مطلب آورده است: «طبیعت در حال سوزاندن خاورمیانه یی است که قبلا هم یکی از گرم ترین نقاط کره زمین بود... در چنین شرایطی شاهد اتفاقات تازه سیاسی در این منطقه هستیم. اصلاحات در عراق، بخشی از پاسخ دولت به درخواست شهروندانی بود که از کمبود برق برای تامین انرژی مورد نیاز برای هواسازها و کولرها به ستوه آمده و در خیابان های بغداد تظاهرات کردند. در بغداد اقشار مختلفی از کارگر، هنرمند و فرهیخته به خیابان ها آمدند تا به نبود برق اعتراض کنند و حتی برخی مردان لباس های خود را درآورده و با لباس زیر در خیابان دراز کشیده اند. نکته بسیار مهم در این تجمع ها این بود که سازماندهی آن از سوی هیچ حزب یا دسته خاصی انجام نشده بود و به صورت خودجوش انجام شد... در پاکستان در سال های اخیر تعداد مرگ ومیر در اثر گرما بیشتر از مرگ ومیر در اثر حملات تروریستی شده و این نشان می دهد که مساله تروریسم و آب وهوا در کشتن مردم با یکدیگر رقابت می کنند... سازمان مدیریت اتمسفر و اقیانوس دولت امریکا به این نتیجه رسیده که میزان بارش های زمستانی در حوزه مدیترانه و خاورمیانه بین سال های ۱۹۷۱ تا ۲۰۱۰ به شدت کاهش پیدا کرده و خاورمیانه در  ۲۰ سال گذشته، خشک ترین زمستان های خود از سال ۱۹۰۲ به این سو را تجربه کرده است... چنین مشکلات آب وهوایی موجب سست شدن رشته های قرارداد اجتماعی (سازمان دولت) در این کشورها شده و دولت ها برای اینکه بتوانند، دوام بیاورند باید پروژه ها و هزینه هایی را برای مقابله با آثار سوءتغییرات آب وهوا تعریف کنند.« فریدمن نوشته است:« آتشی که خاورمیانه را می سوزاند، مادر طبیعت است. در واقع این طبیعت است که برایش شیعه و سنی فرقی ندارد و براساس فیزیک و شیمی و زیست شناسی و بیولوژی، در حال از بین بردن همه مردم است. پس روش بهتر و عاقلانه تر این است که جنگ در خاورمیانه متوقف شود و همه دست به دست هم دهند تا برای مقابله با مشکلاتی که طبیعت پیش پای بقای انسان ها در این منطقه گذاشته است، فکری کنند.»