قدرت گرفتن سلفی ها در میان شورشیان

اقتصاد ایرانی: گروهی سیگار و شلوار ورزشی کوتاه را ممنوع می‏داند و بمب گذاران انتحاری را راهی ایست های بازرسی دولتی می‏کنند و برخی دیگر بلند کردن ریش برای جذب کمک های مالی ثروتمندان محافظه کار حاشیه خلیج فارس را به سخره می‏گیرند. به جهان ناهمگون سلفی های سوریه خوش آمدید، گروهی که تاکنون نقش کوچکی در شورش ها علیه رژیم بشار اسد داشتند اما نقش آن ها در حال افزایش است.

سلفی ها با شروع سال میلادی گذشته، یعنی هنگامی که "جبهه النصره" اعلام وجود کرد، شروع به رشد کرده اند. گروهی که درگیری های سوریه را بخشی از جهاد جهانی می‏داند که تاکنون تنها توسط القاعده به کار گرفته شده است. آن ها با بمب گذاری های انتحاری که اغلب به مردم عادی صدمه می‏زند و بازتاب رسانه ای قابل توجهی دارد خود را شناساندند و اکنون نیروهای آن ها در خط مقدم نبرد حلب، دومین شهر سوریه، حضور دارند. "احرار الشام" گروه میانه روتری از سلفی های سوریه هستند که در استان ادلب در شمال غرب سوریه حضور دارند. این گروه نیز همچون "جبهه النصره"، دولتی می‏خواهند که قوانین اسلام را پیاده کند و در واقع نبرد را میان سنی های و علوی های، گروهی از شیعیان که بشار اسد نیز به آن ها تعلق دارد، می‏دانند. اعضای دو گروه نسبتا کم تعداد هستند اما مبالغ هنگفتی که از کمک دهندگان حاشیه خلیج فارس به جنگجویان مذهبی می‏رسد به سلفی ها اعتبار بخشیده است. یکی از این جنگجویان اعتراف می‏کند که "ما ریش خود را بلند می‏کنیم و مذهبی رفتار می‏کنیم تا پول بدست بیاوریم اما بسیاری از ما نوشیدنی الکلی آمریکایی می‏نوشیم." همچنین در حالی که به طور کلی دورنمای مشخصی از دوران پس از اسد وجود ندارد، سلفی ها با ارزشمند نشان دادن کشته شدن در راه مبارزه با اسد، به جنگجویان خود هویت بخشیده اند. اینکه آیا همانطور که برخی از اروپایی ها نگرانند، سلفی ها به اصلی ترین نیروی مخالف اسد تبدیل خواهند شد موضوع دیگری است اما به طور قطع آن ها همانقدر که در مبارزات نقش داشته اند، از آینده سوریه سهم می‏خواهند. همچنین بسیاری از گروه های مخالف اسد خواستار عقب نگه داشته شدن سلفی ها هستند چرا که معتقدند حضور آن ها به اسد این فرصت را می‏دهد که مخالفان خود را تروریست های اعضای القاعده معرفی کند. تاکنون ائتلاف های سلفی در جلب حمایت عمومی مردم سوریه ناکام مانده اند، مردمی که بخش قابل توجهی از آن ها نگرش های سکولار دارند و یا به اقلیت های غیرسنی تعلق دارند.

بحث دیگری که به خصوص در میان دولت های غربی رواج دارد این است که باید راهکاری اندیشیده شود تا کمک های خارجی به دست گروه های سلفی نرسد. همچنین رهبران شورشیان مانند مصطفی شیخ از "ارتش آزاد سوریه" با احتیاط در مورد سلفی ها رفتار می‏کنند. با این حال، در حالیکه درگیری های خونین ادامه دارد، 19 ماه پس از آغاز شورش ها، گروه های سلفی ممکن است قوی تر شوند.