۴۰ درصد جهان پوشش بهداشتی ندارند

اقتصاد ایرانی: سازمان جهانی کار در تازه ترین گزارش خود درباره بحران حفاظت از سلامت جهانی اعلام کرد: تقریبا ۴۰ درصد از جمعیت جهان بدون هیچگونه پوشش حمایتی در زمینه سلامت اجتماعی زندگی می کنند.

به گزارش مهر، مطالعه جدید سازمان بین المللی کار نشان می دهد شکاف پوشش بهداشتی از جمله بزرگترین مسائل در برخی مناطق جهان است. در ۴۴ کشور غرب آفریقا تا ۸۰ درصد افراد از هیچگونه پوشش بیمه ای و حمایتی برخوردار نیستند که نتیجه آن محرومیت از حق بهداشت است. برخی از این کشورها بورکینافاسو، کامرون، گینه و سیرالئون هستند.

بررسی مقابله با بحران جهانی بهداشت نشان می دهد که این شکاف عمده در ارائه حمایت های بهداشتی در آسیا نیز وجود دارد. به عنوان نمونه در هندوستان بیش از ۸۰ درصد جمعیت فاقد  پوشش های حفاظت از سلامت هستند. در این گروه می توان از برخی دیگر از کشورها از جمله آذربایجان، بنگلادش، هائیتی، هندوراس و نپال نیز نام برد.

سازمان جهانی کار معتقد است حفاظت از سلامت جهانی، کلید مبارزه با فقر، کاهش نابرابری و توسعه رشد اقتصادی در کشورها است. دستیابی به توسعه پایدار به همراه شغل مناسب و معقول برای همه، نیاز به سرمایه گذاری در حفاظت از سلامت افراد دارد.

مطالعه اخیر سازمان بین المللی کار در بخش موانع ایجاد پوشش های بهداشتی نشان می دهد که با وجود فقر بالا در برخی کشورها، هزینه های دستیابی به خدمات بهداشت خصوصی به عنوان یک مانع برای دسترسی جامعه به مراقبت های بهداشتی است.

یکی دیگر از عوامل عمده که منجر به بحران بهداشت جهانی می شود، کمبود افرادی است که در بخش ارائه خدمات بهداشتی فعالیت دارند. سازمان بین المللی کار تخمین می زند که ۱۰.۳ میلیون بهورز جدید برای رفع شکاف فعلی و اطمینان از مراقبت های بهداشتی در سطح جهان مورد نیاز است.

در کشورهایی مانند هائیتی، نیجر، سنگال و سیرالئون به ازاء هر ۱۰ هزارنفر ۵ بهورز و یا حتی کمتر از آن وجود دارد در صورتی که این تعداد در کشوری مانند فنلاند ۲۶۹ بهورز برای ۱۰ هزارنفر جمعیت است.

بر پایه گزارش سازمان جهانی کار، ۵۶ درصد مناطق روستایی جهان بدون پوشش های حفاظت از بهداشت هستند که در شهرها این آمار ۲۲ درصد جمعیت شهری را شامل می شود. در حال حاضر، بالاترین نابرابری و تفاوت در ارائه پوشش های بهداشتی بین مناطق شهری و روستایی در آفریقا، آسیا و اقیانوسیه وجود دارد.

همچنین اعمال سیاست های تثبیت مالی در کشورها و توقف افزایش دستمزدها باعث تاثیر منفی بر استفاده افراد از پوشش های بهداشتی می شود. در عین حال، سرمایه گذاری در سیستم های بهداشتی منجر به رشد پایدار اقتصادی، افزایش بهره وری و تندرستی برای جمعیت کشورهایی مانند بنین، گابن، چین، فیلیپین و ایالات متحده آمریکا شده است.