نیاز به فضای آرام سیاسی و امنیت اقتصادی برای رشد و توسعه اقتصادی

اقتصاد ایرانی: محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در هفتاد و هشتمین نشست ماهانه اعضاء مرکز جامع صادراتی ایران طی سخنانی در جمع مدیران و فعالان اقتصادی گفت: رفع مشکلات و نابسامانی های اقتصادی و رشد و توسعه پایدار ایران اسلامی یکی از دغدغه های اصلی و آرزوی همه ما میباشد. کشورهای در حال توسعه جهان از جمله ایران برای رونق دهی به اوضاع اقتصادی، ایجاد اشتغال و دستیابی به رشد و توسعه پایدار اقتصادی با کمبود منابع سرمایه گذاری و کمبود درآمد های ارزی روبرو هستند. جبران عقب ماندگی و دستیابی به توسعه پایدار، نیازمند سرمایه گذاری برای بهره جویی از مزیتهای نسبی و تواناییهای بالقوه اقتصادی هستند. در فرآیند جهانی شدن، سرمایه نیز با سهولت قابل نقل و انتقال است. اما سرمایه گذاران به دنبال کسب سود بیشتر و مکانی امن برای سرمایه گذاری خود میباشند. با اشباع سرمایه گذاری در کشور های پیشرفته صنعتی، نرخ بازده سرمایه گذاری در این کشورها رو به نزول رفته و سرمایه گذاران همواره در صدد بهره جویی از فرصتهای تازه با بازده بیشتر هستند.

وی افزود: چنانچه امنیت سرمایه گذاری در کشور های در حال توسعه و اقتصادهای در حال گذار تضمین شده و بستر قانونی لازم فراهم شود، سرمایه گذاران بین المللی میل و رغبت بیشتری برای حضور در اینگونه بازارها را خواهند داشت. این امر به کشور های میزبان سرمایه نیز فرصت بهره گیری از مزیتهای نسبی، رشد اقتصادی، اشتغال زایی و دستیابی به دانش و فناوری روز برای تولید کالاهای رقابتی در عرصه بین المللی را میدهد. بنابر این، تسریع در ورود سرمایه گذاری های خارجی، منافع متقابلی را برای کشور های میزبان و سرمایه گذاران بین المللی بدنبال خواهد داشت. برهمین اساس از کمبود سرمایه در مباحث اقتصادی بعنوان یکی از مهمترین عوامل توسعه نیافتگی یاد شده است. بعبارت دیگر، رشد و توسعه اقتصادی بدون انباشت سرمایه امکان پذیر نخواهد بود؛ بگونه ای که غالب صاحب نظران برجسته دلیل توسعه نیافتگی بسیاری از کشورها را کمبود درآمد و منابع مالی و در نتیجه سرمایه گذاری ناچیز اعلام کرده اند.

علیپور تأکید نمود: کشور ما ایران، برای غلبه بر مشکلات و رشد و توسعه اقتصادی نیازمند فضای آرام سیاسی و امنیت اقتصادی میباشد زیرا چنانچه همه ابزارهای رشد و حتی منابع عظیم مالی در اختیارمان باشد اما فضای سیاسی کشور ملتهب باشد مطمئناً هیچگونه حرکت مثبتی رخ نخواهد داد ولیکن اگر فضا سیاسی آرام باشد قطعاً سایر ابزارهای رشد و توسعه اقتصادی نیز مهیا خواهد شد. اینکه هر کس منافع شخصی و جناحی خود را بر منافع کشور و مردم ترجیح دهد، اصلا کار پسندیده و معقولی نیست زیرا در این صورت سنگ روی سنگ بند نمیشود!! اینکه جمعی برای سهم خواهی بیشتر با گروهی دیگر درگیر شوند و برای منافع شخصی شان، چوب لای چرخ همدیگر بگذارند عاقبتی جزء ضربه زدن به نظام و نابود کردن پایه های اقتصاد ایران چیز دیگری به ارمغان نخواهد آورد.

رئیس مرکز تجارت جهانی ایران تصریح نمود: سرمایه و سرمایه گذار همانند آهوانی هستند که بدنبال فضای امن و آرام میگردند و کوچکترین نا امنی، آنها را فراری میدهد از همین رو فعالیت اقتصادی نیازمند امنیت اقتصادی و فضای آرام سیاسی میباشد و در اینصورت موفقیتهای اقتصادی در کشورمان نمایان خواهد شد اما اگر مدام شاهد درگیریهای سیاسی باشیم و هر روز با فضائی متشنج مواجه شویم دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد و فقط کشور را دچار هرج و مرج میکنند و مشکلی بر مشکلات موجود می افزایند ولا غیر. بطور مثال یکی دیروز بود که از طریق رسانه ها مطلع شدم که چند نماینده محترم مجلس از مقامات مسئول کشورمان خواستار اعمال محدودیتهای مختلفی ازجمله ممنوع الخروجی، ممنوع التصویری و ممنوع البیانی بـرای آقای خاتمی (رئیس جمهور اسبق کشورمان) شده انـد که ایـن خبر انعکاس زیادی در رسانه های جهان داشت و بنوعی بـرای رسانه های خارجی خوراک سیاسی بوجود آورده است!! بحث اصلی من اینجاست که اینگونه فضا سازیها و نبش قبر کردن ها چه دردی از دردهای مردم ایران را دوا میکند و چه باری از روی دوش کشورمان برمیدارد؟ آنهم درست زمانیکه مذاکرات حساس هسته ای با 5 قدرت جهانی در وین در جریان است و همه منتظر شنیدن خبرهای خوش هستند انتشار اینگونه خبرها فضای مذاکرات را تیره و تار میکند، در جائی که چندیست خانم ناوی پیلای کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل اصرار دارد تا موضوع حقوق بشر ایران را هم وارد بحث مذاکرات هسته ای کرده و در این مذاکرات از آب بنفع خود کره بگیرد، ناگهان انتشار خبر اعمال محدودیتهای مختلف برای آقای خاتمی، بهانه جدیدی بدست ایشان داده و کار نمایندگان کشورمان را در مذاکره با 1+5 دشوارتر نموده و فعالان اقتصادی خارجی خواهان فعالیت در ایران را نیز محتاط تر و در لاک خود فرو برده است. لکن اینجانب نیز از همین تریبون عرض میکنم که همه فعالان اقتصادی ایران نگران آرامش و امنیت اقتصادی کشور هستند زیرا بدون آرامش سیاسی و امنیت اقتصادی، صنعت و تجارت و سایر بخشهای اقتصادی کشور مرده ای بیش نخواهند بود و جانی برای حرکت نخواهند داشت. چه بسا که خود من هم با آقای خاتمی اختلاف سلیقه و یا در برخی از امور اختلاف نظر داشته باشم اما این دلیل نمیشود که منافع کشور و مردم عزیزمان را فدای اختلافات خودم بکنم، فلذا دقیقاً میدانم تنها خواهشی که همه فعالان اقتصادی ایران از جناحهای سیاسی داخلی دارند این است که منافع ملی را بر منافع شخصی و جناحی ارجح بدانند و با دلسوزی و همکاری با دولت، قدمهای مثبتی را در جهت ساختن ایرانی امن و آرام بردارند تا موفقیتهای اقتصادی نیز بیش از پیش محقق و نمایان شود. پس مجدداً خواهش میکنم با طرح این مباحث فضای کشور را متشنج نکرده و چهره ایران را در برابر جهانیان خشن و بی رحم جلوه ندهید