دپوی شن و ماسه در فرودگاه مهرآباد!

اقتصاد ایرانی: کسانیکه اخیرا از تهران مسافرت هوایی داشته اند و حواسشان به دوروبرشان بوده احتمالا با صحنه ای روبرو شده اند که شاید در نگاه اول تصور کنند وارد معدن شن و ماسه و یا کارگاه آزاد راه بین شهری شده اند! اما در حقیقت وارد پارکینگ فرودگاه بین المللی مهرآباد تهران شده اند، دقیقا در فاصله چند متری هواپیماها.

زمستان سال 91 شرکت فرودگاه های کشور طی اطلاعیه ای به کلیه شرکت های هواپیمایی اعلام کرد، که بازسازی پارکینگ و امتداد کنارگذر باند تا انتهای باند اصلی فرودگاه مهرآباد و احداث پارکینگ های جدید برای هواپیما در طول 14 ماه صورت خواهد پذیرفت و خواستار همکاری آنها نسبت به استقرار شبانه هواپیماها در سایر فرودگاه ها گردید. شرکت های هواپیمایی نیز با استقرار هواپیماها در سایر فرودگاه ها و یا استفاده از پارکینگ اختصاصی لشکری و پذیرفتن تاخیرهای پروازی، همکاری های لازم را نمودند. تا اینکه نهایتا این اقدامات منجر به سهمیه بندی پارکینگ های کشوری برای شرکت های هواپیمایی گردید. بر اساس اطلاعات مذکور پروژه شامل احداث پارکینگ های جدید نیز بود که در اثر فازبندی نامناسب پروژه، قبل از احداث و اضافه شدن موقعیت های جدید، اقدام به تخریب پارکینگ شرقی مهرآباد و افزایش مشکلات کلیه بخش های مرتبط گردید؛ از مسافر بینوا بگیرید تا پرسنل ایستگاه های زمینی و مراقبت پرواز و خدمه پرواز. مسافرانی که باید با وقت خود هزینه این اقدام را می پرداختند و پرسنلی که علاوه بر وقت به دلیل تاخیرهای مکرر و ازدحام ترافیک، هم زمان را از دست می دادند و هم در برخی از موارد به طور نا خواسته در تنش با یکدیگر اعصاب و روان همدیگر را می فرسودند؛ کسانی که با بزرگترین سرمایه بشری یعنی جان انسانها در گیر می باشند و برای انجام هر چه بهتر وظایف خود باید خاطری آسوده داشته باشند.

تغییرات و تعمیرات مستمر در تمام فرودگاه های دنیا امری حیاتی و ضروری است، اما در هیچ جای دنیا به شرکت پیمانکاری اجازه دپو مصالح و استقرار تجهیزات داده نمی شود، مگر اینکه منطقه مذکور کاملا به دور از محدوده پروازی بوده باشد و نه در چند قدمی پارکینگ هواپیماها و دقیقا در کنار باند اصلی فرودگاهی که حتی وزش یک باد ملایم نیز می تواند جان صدها نفر را به مخاطره بیاندازد، چه برسد به طوفان روزهای اخیر.

اما از زمانی که با تکمیل نسبی بخشی از پارکینگ شرقی اجازه توقف هواپیماها در این محل داده شد، همیشه وجود این همه شن و ماسه وسیلوهای سیمان و آسفالتی که در این فاصله نزدیک دپو شده بود، برایم نگران کننده بود و با دیدن طوفان چند روز پیش، این نگرانی جای خود را به یک خطر مسلم جانی داده است.

خرابی ناشی از اشیاء خارجی و یا همان FOD (Foreign Object Damage) برای کسانیکه آشنایی با هواپیما دارند اصطلاح رایجی است. این مسئله به حدی حیاتی است که علاوه بر تجهیزات و امکانات مکانیزه مخصوص از قبیل ماشین جارو برای برطرف نمودن این مسئله، جمع آوری این اشیاء به عنوان یک وظیفه همگانی برای کلیه پرسنل زمینی فرودگاه ها تلقی شده و کلیه وسایل نقلیه زمینی دارای یک جایگاه مخصوص برای جمع آوری آنها می باشند. این اشیاء به دلیل قابلیت مکیده شدن به داخل موتور هواپیما بسیار خطرناک بوده و می توانند موجب صدمه جدی و یا از کار افتادن موتور هواپیما گردند.

حال اگر با توجه به شرایط موجود، خدای ناکرده اتفاقی بیافتد، چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ شرکت فرودگاه های کشور که نظارتی بر نحوه عملکرد پیمانکارش نداشته، شرکت پیمانکار پروژه که برای کاهش هزینه های عملیاتی و یا جبران کمبود امکانات و تجهیزاتش چنین کاری کرده، ... و یا شرکت هواپیمایی که بطور اتفاقی موقعیت مذکور برای توقف هواپیمایش در نظر گرفته شده است. و اصلا این پاسخ به چه درد کسی که عزیز خود را از دست  داده است خواهد خورد؟!!!