چین به جمع تولیدکنندگان گاز جهان خواهد پیوست!

اقتصاد ایرانی: چین با وجود موانع جدی، در حال پیشرفت به منظور دسترسی به ذخایر عظیم گاز شیل (shale gas) است. این امر به این کشور پر از دود ذغال سنگ، نوید یک منبع انرژی پاک را می دهد.

بر اساس گزارش اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده، چین بزرگترین ذخایر گاز شیل یعنی حدود 1.115 تریلیون فوت مکعب (31 تریلیون متر مکعب) - که از نظر فنی قابل دسترسی است – را در اختیار دارد. این رقم تقریبا 68 درصد بیشتر از ذخایر ایالات متحده است.

اما چین به چند دلیل هنوز نتوانسته است از این منابع استفاده کند. اول این که دست یافتن به تخصص حفاری گاز شیل برای شرکت های نفت و گاز چینی زمان بر است. دوم اینکه گاز شیل چین در مقایسه با آن چه در ایالات متحده یافت می شود، از نظر زمین شناسی متفاوت است. این به معنای آن است که چین نمی تواند به سادگی از تکنولوژی های موجود استفاده کند.

با وجود این، بر اساس یک گزارش جدید از بخش انرژی های نوین بلومبرگ، چین می تواند به هدف تولید گاز خود در سال 2015 برسد. محققان با تحلیل داده های یک حوزه نفتی در سیچوآن به این نتیجه رسیده اند که شرکت دولتی ساینوپک در حال پیشرفت قابل ملاحظه ای است و به هدف ملی تعیین شده در تولید 6.5 میلیارد فوت مکعب در سال (480 میلیون فوت مکعب در روز) تا سال 2015، دست خواهند یافت.

دستیابی به این هدف می تواند یک مزیت برای کشوری باشد که برای پیدا کردن انرژی دیگری جز زغال سنگ که باعث بحرانی شدن آلودگی هوا شده، در تلاش است. اوایل امسال، چین در جهت تلاش برای کاهش مه دود خفه کننده در بسیاری از شهرهای بزرگ خود، سیاست «جنگ با آلودگی» را اعلام کرد. چین قصد دارد سهم مصرف گاز طبیعی نسبت به تقاضای کل انرژی را از 5.2 درصد در سال 2013 به 9 درصد در سال 2017 برساند. چین در حال حاضر در این خصوص پیشرفت هایی هم داشته است. (بنگرید به نمودار)

با این حال صنعت گاز شیل چین هنوز در نخستین دوره رشد خود قرار دارد. اگرچه شرکت ساینوپک توانسته است تولید را افزایش دهد اما این افزایش تولید با صرف هزینه های بالایی امکان پذیر شده است. میانگین هزینه حفاری گاز شیل چینی امسال حدود 11 تا 13 میلیون دلار برای هر چاه بوده است که این هزینه به مراتب بیشتر از آمار آمریکا است: 9.3 میلیون دلار در چاه در هاینسویل، 6 میلیون دلار در مارسلوس، 3.3 میلیون دلار در بارنت و 2.6 میلیون دلار در فایتویل.

در نگاه امیدوارانه تر، چین با به دست آوردن تجربه، هزینه ها را کاهش داده است. بنابراین در حالی که هزینه های جاری از حفاری هر چاه هنوز هم بالا است، اما باید توجه داشت که این هزینه ها در سال 2012 به طور متوسط 16 میلیون دلار بوده است. شرکت های حفاری هزینه 10 میلیون دلار برای هر چاه را برای سال 2014 هدف گذاری کرده اند و به موازات رشد این صنعت و کسب تجربه، هزینه ها بیشتر کاهش می یابد.

با توجه به قرارداد 400 میلیارد دلاری گاز طبیعی چین و روسیه، پیشرفت جدی چین در صنعت استخراج گاز شیل می تواند نقطه عطفی برای این کشور باشد. چین سال هاست که مصرف کننده بزرگ تمام کالاها ـ به جز گاز طبیعی ـ بوده است. بنابراین، این مساله می تواند بر مسیر آینده این کشور که متکی بر مصرف زیاد گاز طبیعی است، اثرگذار باشد.

علاوه بر این توسعه صنعت گاز ناشی از گاز شیل به عنوان یک منبع قابل توجه، باعث نفوذ بیشتر این ماده در قیمت گذاری گاز مایع می شود. اگر چه آمار دقیق هنوز منتشر نشده است اما قرارداد با روسیه، قیمت گاز طبیعی را در حدود 10 دلار در هر میلیون متر مکعب تضمین می کند. این مساله به تنهایی می تواند قیمت گاز مایع را در آسیا رقابتی تر کند. چرا که قیمت را از 16 تا 18 دلار در هر میلیون متر مکعب طی پنج سال گذشته، پایین تر می آورد. اما چین می تواند انگیزه دیگری نیز برای توسعه این صنعت داشته باشد و آن این که پیشرفت در این صنعت دست چین را بر سر میز مذاکره درباره منابع گاز مایع باز می کند.

این ها مسائل امیدوار کننده ای برای چین هستند اما موانع بسیار بزرگی هنوز بر سر راه قرار دارند. فقدان زیرساخت ها، قیمت گذاری غیرواقعی، و کمبود آب تنها تعداد کمی از چالش های متعددی هستند که صنعت گاز شیل چین را عقب نگه می دارند. اما دولت چین و شرکت های اکتشافی دولتی، در عزم خود برای تبدیل این ایده به واقعیت مصمم هستند.

منبع: اویل پرایس