اداره کشور با مالیات چیزی شبیه به شوخی
اظهارنظر وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی مبنی بر اینکه دولت قصد نموده است تا در شرایط حاضر، کشور را با مالیات اداره کند، جای بسی تامل دارد.
دیرزمانی است که این باور عمومی در سطح نخبگان کشور به وجود آمده است که خرجکرد ثروت ملی برای اداره کشور و اتکاء بودجه دولت به درآمدهای نفتی، کاری نادرست و اصلاح آن امری ضروری است. اما با وجود پذیرش این نقد از سوی عموم مسوولین در چند سال گذشته اراده جدی برای تحقق این باور به وجود نیامده بود.
بدیهی است اگر از صاحبنظران اقتصادی پرسیده شود که در چه شرایطی می توان بدون بروز تبعات منفی جدی از اقتصاد متکی به ثروت ملی ( فروش نفت و گاز) به اقتصاد متکی به کار ملی ( مالیات حاصل از فعالیت های اقتصادی کشور) سوق یافت؟ پاسخ این خواهد بود که در شرایط رونق اقتصادی. دلیل هم کاملا مشخص است زیرا رونق اقتصادی یعنی افزایش قدرت و فرصت کسب سود و به وجود آمدن مجال اخذ مالیات بیشتر و زمینه پذیرش ضابطه مندی و شفافیت توام با رضایت از سوی شهروندان مولد کشور.
رابطه صحیح و اصولی بین دولت و فعال اقتصادی، این است که دولت از طریق حکمرانی خوب و تولید کالاهای عمومی (خدمات دولتی) مورد نیاز فعالان اقتصادی محیط کسب و کار مساعدی را برای وی به وجود آورد و فعال اقتصادی در چنین محیطی کار کند، سودآور گردد و هزینه های دولت را با تادیه سهم مالیاتی خود تامین نماید.
به همین سبب است که دولتها عموما در شرایط رکود و بحران اقتصادی - که قاعدتاٌ تقصیر اصلی متوجه دولت است نه شهروند - مبادرت به اجرای سیاست های انبساطی برای خروج اقتصاد از رکود می کنند و یکی از ابزارهای این نوع سیاست ها، کاهش مالیات ها، استمهال بدهی های مالیاتی و وضع معافیت های موردی و موضوعی مالیاتی می باشد.
حال پرسش از وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی این است که آیا شرایط فعلی اقتصاد کشور زمان اجرای سیاست های انقباضی و سختگیرانه مالیاتی و انداختن بار اداره کشور بر روی دوش تولید مواجه با رکود؛ و متاثر از محیط نامساعد کسب و کار است، یا زمان اتخاذ سیاست های انبساطی مالیاتی و گرفتن دست تولید توسط این وزارتخانه برای جلوگیری از زمین خوردن آن؟
امروز تولید مانند بیمار ناخوش احوالی است که اگر طبیب در مداوای آن نکوشد، از بین می رود و هم سابقه طبیب را در ناتوانی از درمان وی خراب می کند و هم طبیب به دستمزدش نمی رسد. لذا لازم است وزارت محترم امور اقتصادی و دارایی نسخه شفای تولید را بپیچد، نه آنکه جام شوکران به دستش بدهد.
