پاراگلایدر چیت چیان،سیف و آخوندی

علی حق : زمان کوتاهی است ولی در همین زمان کوتاه، حجم انتقادها از اظهارات و برنامه های برخی از اعضای تیم اقتصادی دولت به شدت افزایش یافته است. مقیاس این انتقادها را اگر صرفا نظرات ارسالی مخاطبان خبرگزاری خبرآنلاین در نظر نگیریم، مرور عنوان گزارش ها و یادداشت های سایر خبرگزاری ها، سایت ها و روزنامه ها و مطالعه نظرات مخاطبان سایر رسانه های تعاملی نیز این ادعا را ثابت می کند. حداقل آن چه که از ارزیابی نظرات انتقادی ارسالی برای خبرآنلاین بر می آید، نزدیک به 85 درصد آنها به اظهارات دو وزیر و یک رییس کل تازه منصوب شده، اختصاص دارد. سه نفری که انگار با پاراگلایدری یکباره از بالاترین ارتفاع پریده اند و از خاطرشان رفته که این سفر در عین شیرینی و جذابیت، همیشه فرجام خوشی ندارد.

آقای روحانی! شما که تاکنون دو مصاحبه با نماینده های افکار عمومی برگزار کرده اید و پیش از آن هم در فیلم های انتخاباتی خود با گنجاندن نشانه هایی همچون آن عابر پیاد که می گفت:"لهش کردی" پیام دادید که افکار عمومی و نظرهای مردم برایتان مهم است، بدیهی است که نباید نسبت به واکنش های منفی ای که اظهارات و برنامه های برخی اعضای دولتتان برانگیخته است، بی تفاوت باشید. به هر حال بارها تاکید کرده اید که رییس جمهور تمام مردم ایران هستید، چه آنها که با هزار امید و آرزو و با شواری های مختلف دل به خانه دار شدن از طریق مسکن مهر بسته اند و چه آنها که از روند صعودی قیمت آب و برق به ستوه آمده بودند و چه آنها که با تاکید شما بر لزوم با ارزش سازی پول ملی، بار دیگر به آینده زندگی در ایران امیدوار شدند.

کتمان نمی توان کرد که شما حق دارید، رویه اقتصادسیاسی خاص خود را پیش بگیرید، رویه ای که شاید هزینه کرد 35 هزارمیلیارد تومان برای ساخت مسکن مهر در آن جایی نداشته باشد و در پی آزادسازی قیمت ها باشید. اما انکار هم نمی توان کرد که اجرای آن نیازمند اقناع اکثریت افکار عمومی و تمهید پیش نیازهای همراهی آنها با دولت است.

با این وجود چه توجیهی دارد که وزیر راه  وشهرسازی که دارای ضعیف ترین رای اعتماد در میان وزاری شماست و چه بسا (خدای ناکرده) با رخداد اولین سانحه هوایی و استیضاح مجلس با این سمت خداحافظی کند، جدی ترین برنامه عمرانی دولت قبل را که به هر حال دلبستگانی و منتفعانی دارد، با چنین شدتی زیر سوال ببرد و مدام تاکید کند که ادامه اجرای آن را متوقف می کند. آیا اساسا حمله تند به مسکن مهر اولویت اول وزارت راه است که شخص وزیر مدام علیه آن صحبت می کند و حجم عظیمی از انتقادها را علیه خود و دولت بر می انگیزد؟ این که ایشان مدام بگویند، در بازار مسکن و اجاره دخالت نخواهد کرد، امتیاز مثبتی برای وزارت راه و شهرسازی محسوب می شود؟ بله، کاهش مداخله دولت در اقتصاد ستودنی است و تنظیم بازار باید با اصلاح عرضه و تقاضا صورت گیرد ولی این جمله شخص وزیر از سوی بخش قابل توجهی از افکار عمومی این گونه تلقی می شود که دولت بازار مسکن و اجاره را به حال خود رها خواهد کرد و قیمت ها همچنان بالا خواهد رفت. متاسفانه حتی افرادی که اخبار رسمی ایشان را تنظیم می کنند، ساده ترین بار معنایی مثبت و منفی واژه ها را نمی دانند و هیزم به آتش انتقادها می ریزند.

آقای روحانی! برای هر اصلاحی باید اکثریت جامعه قانع شود. این قانع کردن نیاز به اجرای سناریوهای مختلف رسانه ای دارد، نیاز به طرح مساله به چند روایت برای چند دسته از افکار عمومی دارد. اما متاسفانه وزیر راه و شهرسازی هنوز تصور می کند که در جمع استادهای اقتصاد و در یک محیط آکادمیک صحبت می کند و تنها وزیر نخبگان است.

در نقطه دیگری از سیبل انتقادها از دولت یازدهم، وزیر نیرو ایستاده که تاکنون اظهار نظر و گفتگویی نداشته که در آن پررنگ ترین تاکیدش بر گران کردن زودهنگام تعرفه آب و برق نباشد. گویا ایشان هم خود را تنها نماینده پیمانکاران صنعت برق می داند، نه مردم ایران. مگر وزیر اقتصاد، نفت، صنعت و شخص شما به عنوان رییس جمهور تاکید نکرده اید که اجرای فاز دوم هدفمندسازی یارانه ها باید پس از مطالعات لازم و اصلاح قانون هدفمندسازی یارانه ها که تبعات آن مورد اعتراض اکثریت جامعه است، صورت خواهد گرفت ؟ پس چرا حمید چیت چیان، وزیر نیرو باید بدون هیچ گونه زمینه سازی و بیان دلایل بر طبل گرانی زودهنگام بکوبد؟

بله، قیمت آب و برق واقعی نیست و دولت به پیمانکاران هم بدهی چندین هزار میلیاردی دارد اما پرت شبکه آب و برق بالاست، بازده نیروگاه های برق پایین است، تامین تصفیه خانه های جدید آب، پول می خواهد و مسایل دیگری از این دست هست ولی چرا بدون شکافتن آنها برای مردم و نشان دادن همت بالای مالی و فنی دولت برای حل آنها و قانع سازی افکاری عمومی، مدام به کسانی که تورم ناشی از هدفمندسازی یارانه ها، سفره هایشان را کوچک کرده، پیش از موعد شوک وارد می شود؟

این زیبنده دولت تدبیر و امید نیست که رییس کل بانک مرکزی آن هر چند با مخالفت های گسترده اقتصاددانان و بخش قابل توجهی از مردم از میان بانکی ها انتخاب شده در اولین اظهارنظر از دلار 3 هزار و 200 تومانی دفاع کند و امیدها به ارتقای ارزش پول ملی را به این زودی بر باد دهد. آن هم در شرایطی که در تازه ترین نظرسنجی ها، اکثریت قابل اعتنایی از مردم انتظار کاهش قیمت ها را دارند. اما ولی اله سیف، وضع موجود را منطقی می داند و از فنر در حال در رفتن نرخ ارز می گوید و پیام هایی را به بازار می دهد که شبیه پیام های رییس کل بانکی پیشین است. اساسا چرا ایشان اجازه داشته که پیش از اعلام حکم رییس کلی برای خود مصاحبه مطبوعاتی برگزار کند و بدون حصول اجماع در دولت، اظهار نظر کند؟ حالا هم انبوه نظرهای منتقد به ایشان از سوی مردم به رسانه ها گسیل شده و در آغاز کار بذر بی اعتمادی به رییس کل جدید بانک مرکزی کاشته شده است.

آقای روحانی! این گونه رسانه ها را مرکز جر و بحث های تند دولتمردان و مردم نکنید، رسانه ها را ابزار کنید ولی ابزار تعامل و تفاهم دولت و مردم. به وزرایتان هم گوشزد کنید که  اگر نمی خواهند وزیر همه مردم ایران باشند، لااقل با اکثرت آن تعامل کنند، آنها را قانع کنند، همراه کنند و خلاصه این که معتدل باشند.