تعامل با فعالان اقتصادی و صاحبنظران عرصه اقتصادی میتواند یکی از کلیدی ترین برنامه های موفقیت آمیز رئیس جمهور آینده محسوب شود. به جرات میتوان گفت آنچه که امروز تحت عنوان بحران اقتصادی با آن مواجه هستیم، نبود ارتباط مستمر و هدفمند با فعالان و صاحبنظران و استادان رشته اقتصاد است که نتیجه این امر را در افزایش تورم، افزایش بیکاری، رشد پایین تولید ناخالص ملی و کاهش نرخ درآمد سرانه و همچنین وضعیت نامناسب کسب و کار و تولید می توانیم به خوبی به بینیم.
آنچه که در این سال ها به واسطه عدم تعامل با فعالان و صاحب نظران اقتصادی و کارشناسان و متخصصان این امر نصیب ما شده است، کاهش درجه و رتبه توسعه انسانی درهمه شاخص های جهانی بوده است. هرچند نمی توان گفت با همفکری با فعالان و صاحب نظران مشکلات به صفر می رسید اما با برقراری تعامل و همفکری با کارشناسان و صاحبنظران این امکان وجود می داشت تا آسیبهای کمتری به بدنه جامعه ، تولید و صنعت کشور وارد شود. حتی میتوان در این میان به ارسال نامه از سوی صاحبنظران اقتصادی و هشدارهای لازم و اقدامات ضروری در این خصوص اشاره کرد که چندان مورد توجه و استقبال مسئولان دولتی قرار نگرفت.
نتیجه به دست آمده این که شاهد بودیم در بسیاری از سفرهای استانی انجام شده تصمیمات سیاسی بدون پشتوانه اجرایی اقتصادی اخذ و اعلام میشد و این در حالی بود که بسیاری از این تصمیم گیریها بدون توجه به برنامه چهارم و پنجم توسعه و حتی سند چشم انداز کشور اخذ میشد. قوانینی که رئیس جمهور آینده باید اجرای آن ها را در دستور کار خود و اعضای دولت قرار دهد. حتی این بی توجهی را در ارایه بودجههای سنواتی و مداخله بیش از حد دولت در امور تولید و بخش خصوصی هم شاهد بوده ایم.
متاسفانه باید به جرات گفت که در تمام این سال ها به دلیل نبود تعامل با فعالان و کارشناسان اقتصادی دولت به کلیات علم اقتصاد در تصمیمگیری های کلان بیتوجهی کرده است و با وجود این که در این هشت سال معادل 800 میلیارد دلار درآمد از فروش نفت نصیب دولت شده و دولت میتوانست بخشی از این درآمد و سرمایه را صرف سرمایه گذاریهای زیربنایی کرده و خود را درجریان تحولی بزرگ قرار دهد، اما در قبال آن وابستگی بیشتر به نفت و صرف منابع ارزی نفتی برای امور غیر تولیدی و سرمایه گذاری نصیب ما و دولت آینده شده است.
در این شرایط پیشنهاد میشود که رئیس جمهور آینده با راه اندازی یک اتاق فکر و دعوت از کارشناسانان، صنعتگران وتولید کنندگان و استاددان اقتصاد، برنامه کوتاه مدت و بلند مدت اقتصادی کشور را ترسیم کرده و سعی کند که این برنامه منطبق با برنامههای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی کلی کشور باشد.
لازم است تا در نخستین اقدام رئیس جمهور آینده برای برون رفت از وضعیت کنونی اقتصاد کشور برنامه ریزی انجام دهد و از کلیه امکانات و پتانسیل های کشور در این زمینه استفاده کند. در گام بعدی پیشنهاد میشود تا رئیس جمهور آینده با استفاده از پتانسیلهای خارجی و و جلب سرمایه گذاران جدید فرصت و ظرفیتهای تازهای را برای بخش تولید و اقتصاد کشور فراهم آورده و بیش از گذشته به عدم وابستگی به درآمدهای نفتی پافشاری ورزد. حتی میتوان گفت انتظار میرود که در دوره جدید ریاست جمهوری از نیروهای بالنده و مخلص انقلاب استفاده شود، نیروهایی که به بهانههای مختلف دراین هشت سال کنار گذاشته شدند.