بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : پنجشنبه 10 خرداد 1397      11:26

چین بر صندلی فرانسه می‌نشیند؟

شمارش معکوس این بار از شصت آغاز می شود؛ آیا توتال در ایران ماندنی است . داستان تنها به بود و نبود یک شرکت نفتی در ایران باز نمی گردد، این بار پای دو کشور در میان است تا سرنوشت حضور یا عدم حضور توتال در فاز ۱۱ پارس جنوبی روشن شود.

اقتصاد ایرانی: این اولین بار نیست که گرهی محکم بر کلاف روابط ایران و توتال جا خوش کرده است، اولین باری هم نیست که توتال قصد حضور در فاز یازده پارس جنوبی را می کند. سال ۱۳۸۴ بود که توتال با مشارکت پتروناس مالزی قرارداد بیع متقابلی را برای توسعه این فاز به امضا رساند اما آنچه باید رخ می داد، نداد .

مبلغ این قرارداد اجرا نشده، در حدود یک میلیارد و ۲۶۰ میلیون دلار حداقل و یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار حداکثر بود.

دومین قرارداد اما نه بر اساس الگوی بیع متقابل که بر مبنای الگوی جدید قراردادهای نفتی، مصوب دولت یازدهم با توتال به امضا رسید .

به گزارش خبرآنلاین، سید مهدی حسینی رییس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی درباره چرایی اجرا نشدن این قرارداد توضیحاتی جالب دارد. وی گفته است: از سال ۱۳۸۴ به بعد بازار جهانی نفت با تغییراتی جدی روبرو شد. قیمت نفت ناگهان بالا رفت و قطعا این شرکت ها انتظار اصلاح قرارداد را داشتند که می شد این کار را کرد. اگر مبلغ قرارداد اصلاح شده بود امروز ۱۲ سال از توسعه این میدان گذشته بود و سال ها بود که تولید آغاز شده بود.

این بار اما بود و نبود توتال بیش از سالیان پیش به سیاست گره خورده است. اگر توتال اولین شرکتی بود که پس از تصویب الگوی جدید قراردادهای نفتی و امضای برجام راهی ایران شد و قرارداد امضا کرد تا بیست سال بماند، حالا نیز اولین شرکتی است که درگیر اما و اگرهای ماندن در ایران، پس از خروج آمریکا از برجام است .

توتال می ماند؟

بیژن زنگنه این روزها بارها و بارها درباره توتال سخن گفته است، محور بسیاری از سئوالات خبرنگاران از وی نیز تعیین تکلیف این شرکت فرانسوی است که تیرماه سال گذشته امضای مدیرعاملش بر قرارداد توسعه فاز یازده پارس جنوبی حک شد. زنگنه گفته است: توتال هم اکنون مشغول مذاکره با دولت آمریکا برای ماندن در طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی است، این شرکت ۶۰ روز فرصت دارد با دولت آمریکا مذاکره کند. دولت فرانسه نیز در این ۶۰ روز می تواند با دولت آمریکا برای ماندن توتال در ایران مذاکراتی انجام دهد.

پیش تر اما وزیر دارایی فرانسه گفته بود: کشورش در حال بررسی این موضوع است که آیا اتحادیه اروپا می تواند زیان شرکت های اروپایی که بابت فعالیت در ایران از سوی آمریکا جریمه می شوند را جبران کند.

جایگزین کیست؟

بر اساس اعلام زنگنه امکان جایگزینی توتال فرانسه در فاز ۱۱ پارس جنوبی با شرکت چینی CNPC وجود دارد. وزیر نفت توضیح می دهد برای خروج توتال از قرارداد جریمه ای وجود ندارد اما مبلغی که توتال تاکنون در این قرارداد هزینه کرده است تا زمان اجرای کار، بازپرداخت نمی شود.

شرکت چینی CNPC نیز که غول غول انرژی چین، خوانده می شود پیش تر اعلام آمادگی کرده بود در صورتی که توتال به علت تحریم های آمریکا، مجبور به ترک ایران شود، سهام این شرکت در پروژه گاز پارس جنوبی را خریداری کند.

با این وجود محمد مشکین فام در توضیح حضور یا عدم حضور توتال برای ادامه روند کاری فاز ۱۱ پارس جنوبی گفت: با توجه به شرایط حضور یا نبود این شرکت در ادامه قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی پیش بینی شده و ادامه روند کاری کاملا مشخص است، اما اگر توتال نتواند به روند کاری خود ادامه دهد در ابتدا شرکت چینی و اگر چین نیز به میدان نیامد شرکت پتروپارس ادامه دهنده فرآیند توسعه خواهند بود.

فاز یازده اما برای چین نامی ناشناخته نیست چرا که سهم شرکت  CNPCچین از قرارداد منعقد شده در تیرماه سال گذشته ۳۰ درصد بود. سهم توتال و پتروپارس دیگر حاضران نیز به ترتیب به ۵۰.۱ درصد و ۱۹.۹ درصد می رسید.

از سوی دیگر معاون اکتشاف و تولید توتال می گوید: اگر دولت آمریکا تعلیق تحریم ها را تمدید نکند، ما تلاش خواهیم کرد که برای فاز ۱۱ پارس جنوبی یک معافیت ویژه دریافت کنیم.

طلسم سیزده ساله می شکند؟

حرف و حدیث ها بر سر ماندن یا رفتن توتال ادامه دارد اما آنچه در این میان بیش از رایزنی های سیاسی اهمیت می یابد تکلیف فاز یازده میدان مشترکی است که میان قطر و ایران جا خوش کرده و عنوان بزرگترین میدان گازی جهان را داراست. آیا طلسم توسعه در فاز یازده پارس جنوبی از پس سیزده سال خواهد شکست؟ این سئوالی است که بسیاری با حضور یا بی حضور توتال در این میدان مشترک، به دنبال پاسخ آن هستند.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir