راهبردی برای قرن فرا اقیانوسیه‌ای
اقتصاد ایرانی: شورای آتلانتیک در مطلبی می نویسد: نظم بین المللی که بر اساس قانون باشد تحت خطر قرار گرفته است. ترتیباتی که توسط آمریکا و متحدانش پس از جنگ جهانی دوم طراحی شده میزان بی سابقه ای از ثبات، امنیت، موفقیت، و آزادی در سطح جهانی و منطقه ای بوحود آورده اما ادامه این سیستم تحت رهبری آمریکا تضمین شده نیست. آمریکا و متحدان اروپایی و آسیایی و شرکا با چالش های جدید متفاوتی در منطقه آسیا و اقیانوسیه و حتی در داخل کشور مواجه هستند و واشنگتن باید اهداف، راهبری، سیاست ها و تعهدات خود به رهبری در منطقه را ارزیابی مجدد کند. در زمانی که آمریکا شعار "نخست آمریکا" را به پیش می برد، تا چه حدودی نظم تاریخی که در آسیا وجود داشته می تواند در راستای منافع آمریکا و متحدانش باقی بماند؟ آیا آمریکا تمایل دارد که نقش تامین کننده امنیتی خود در منطقه را حفظ کند و آیا متحدان آمریکا می توانند به این نتیجه برسند که تعهدات آمریکا معتبر می باشد؟ تا چه اندازه آمریکا و کشورهای اروپایی و آسیایی همچنان به همکاری در زمینه امنیت، کامیابی و ارزش های دموکراتیک در منطقه ادامه خواهند داد؟
آیا رشد چین امکان همکاری قدرت های بزرگ تا حدی از رقابت و حتی درگیری را اجتناب ناپذیر نمی کند؟ در ساختار اقتصادی منطقه ای که در حال تغییر بوده تا چه حدودی آمریکا و شرکای خود تمایل دارند تا به ایجاد جایگزین هایی در هدایت ساختارها بپردازند تا وزن اقتصادهای جدید در حال ظهور را تطبیق ببخشند؟ چه موضوعاتی احتمال دارند تا به عنوان دستورالعمل هایی با اولویت بالا در آینده نزدیک تبدیل شوند (غذا، آب وامنیت انرژی، محیط زیست، شهرنشینی، تغییرات جمعیتی و فناوری های مخرب). در صورتی که آمریکا به دنبال حفظ منافع خود در آسیا بوده و اینکه شرکای آسیایی به آمریکا به عنوان یک رهبر بنگرند، واشنگتن باید به این سوالات پاسخ دهد. منطقه آسیا و اقیانوسیه ممکن است پویاترین منطقه ژئوپلتیکی در جهان باشد. بر اساس برخی از ارزیابی ها، عمده فعالیت اقتصادی جهان تا سال ۲۰۵۰ در آسیا صورت خواهد گرفت.
برای مشاهده فایل کامل این گزارش اینجا را کلیک کنید.
