همه شرکای تجاری امریکا

اقتصاد ایرانی: امریکا در دو سال گذشته، افت و خیزهای فراوانی را در اقتصاد خود تجربه کرده است. آمارهای رسمی نشان می دهد رشد اقتصادی امریکا در سه ماهه اول سال ۲۰۱۷ معادل ۷ دهم درصد بوده که پایین ترین میزان رشد از ۳ ماهه اول سال ۲۰۱۴ تاکنون بوده است. رشد اقتصادی امریکا در سه ماهه آخر سال میلادی گذشته ۲.۱ درصد بود و کارشناسان انتظار داشتند در سه ماهه اول امسال در حد یک درصد باشد. این درحالی است که یکی از وعده های انتخاباتی دونالد ترامپ رییس جمهوری امریکا این بود که رشد اقتصادی امریکا را به ۴ درصد برساند.

به گزارش تعادل، البته طبق گزارش های به دست آمده، بعد از ۲ سال رکود و کاهش رشد اقتصادی، تجارت امریکا با رشد مواجه شده است. آمارهای تجاری این کشور حاکی از رشدی ۶.۴۴ درصدی است. طبق ارقامی که از نیمه اول سال ۲۰۱۷ به دست آمده، کانادا و چین، دو شریک مهم تجاری امریکا به شمار می آیند. سال گذشته میلادی، چین توانسته بود با اختصاص ۱۵.۸ درصد از مجموع تجارت امریکا، نخستین شریک این کشور باشد، اما در سال ۲۰۱۷ کانادا با اختصاص ۱۵.۳ درصد از سهم تجارت امریکا، مهم ترین شریک تجاری این کشور معرفی شد. در ۶ ماهه نخست سال ۲۰۱۷، کانادا حدود ۱۳۹.۹ میلیارد دلار صادرات به امریکا داشته است. این درحالی است که دونالد ترامپ، پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری امریکا، به دنبال تغییر توافقنامه ها در صادرات امریکا بود. از مهم ترین برنامه های ترامپ، لغو قراردادهای تجاری آزاد امریکا با کانادا بود. هر چند که این صادرات در مقایسه با سال ۲۰۱۵ کاهش یافته اما در سال ۲۰۱۷، کانادا به عنوان نخستین شریک تجاری امریکا به شمار می رود. حجم واردات این کشور از امریکا نیز معادل ۱۵۰.۴ میلیارد دلار برآورد شده است.

همچنین در سال گذشته میلادی، چین مهم ترین شریک تجاری امریکا به شمار می رفت که در ۶ ماهه نخست ۲۰۱۷، جای خود را در این رتبه بندی به کانادا داده و خود با اختلاف بسیار اندکی در جایگاه دوم قرار گرفت. مجموع تجارت این کشور با امریکا حدود ۲۸۹.۱ میلیارد دلار برآورد شده است. دونالد ترامپ، در رقابت های انتخاباتی خود بارها انتقادهای بسیاری به سیاست های اقتصادی چین کرده بود، اما در اوایل سال ۲۰۱۷، در مذاکرات خود با رهبران چینی، از صلح تجاری صحبت کرده است. به نظر می رسد این مذاکرات، نتایج مثبتی برای امریکا به دنبال داشته است؛ چراکه در ماه های نخست سال ۲۰۱۷ صادرات نفت خام از امریکا به چین، بیش از ۸ برابر در مقایسه با سال ۲۰۱۶ افزایش داشته است. به طور کلی میزان صادرات از امریکا در نیمه اول سال ۲۰۱۷، نزدیک به ۳۰۰ میلیارد دلار و حجم واردات محصولات چینی به امریکا نیز حدود ۶۰ میلیارد دلار اعلام شده است.

مکزیک نیز از شرکای مهم تجاری امریکا به شمار می رود. این کشور از نظر منافع اقتصادی و حجم معاملات بازرگانی، کشوری مهم برای امریکاست؛ موضوعی که دونالد ترامپ به آن توجهی ندارد. او در ماه های گذشته اعلام کرده بود که برای تامین هزینه های ساخت دیوار در مرز مکزیک، ۲۰ درصد مالیات بر کالاهای وارداتی از مکزیک اعمال خواهد کرد. با این حال، مجموع تجارت ۲۸۰ میلیارد دلاری امریکا و مکزیک، این کشور را به سومین شریک تجاری امریکا تبدیل کرده است. طبق آمار به دست آمده، در ۶ ماهه نخست سال ۲۰۱۷، حجم صادرات مکزیک به امریکا حدود ۱۱۸.۸ میلیارد دلار و مجموع واردات محصولات امریکایی به مکزیک، ۲۹۹.۹ میلیارد دلار اعلام شده است. کانادا، چین و مکزیک، با دارا بودن حدود ۴۵ درصد از مجموع تجارت امریکا، به عنوان سه شریک مهم تجاری امریکا شناخته می شوند. ژاپن، آلمان و کره جنوبی نیز به ترتیب از دیگر شرکای تجاری امریکا هستند که هر کدام سهمی کمتر از ۶ درصد در تجارت امریکا به خود اختصاص داده اند. در سال های گذشته، به دنبال تشدید بحران اقتصادی در امریکا و اروپا، تقاضا برای کالاهای ژاپنی کاهش و در نتیجه میزان صادرات این کشور نیز با افت قابل توجهی روبه رو شد. در نیمه اول سال ۲۰۱۷ نیز در مقایسه با کانادا، چین و مکزیک، حجم معاملات تجاری این کشور با امریکا، بسیار اندک بوده است. آمارها مجموع تجارت ژاپن و امریکا را معادل ۹۹.۵ میلیارد دلار اعلام می کنند که از این رقم حدود ۲۳.۸ میلیارد دلار مربوط به صادرات ژاپن به امریکاست و ۶۶.۷ میلیارد دلار نیز به واردات محصولات امریکایی به ژاپن اختصاص دارد. مجموع تجارت امریکا و آلمان نیز ۸۲.۸ میلیارد دلار و حجم معاملات تجاری امریکا با کره جنوبی ۶۰.۱ میلیارد دلار برآورد شده است.

اهمیت استراتژیک تجارت مساله جدیدی نیست، اما در سال های اخیر توجه به آن افزایش یافته و این امر باعث شده تا آن دسته از امور اقتصادی که به گسترش تجارت منجر می شوند به شدت مورد حمایت قرار بگیرند. با این حال، باتوجه به تغییرات گسترده یی که با انتخابات امریکا در روابط بسیاری از کشورها ایجاد شده، باید دید چشم انداز کشورها برای تجارت بین المللی خود چه تغییراتی خواهد کرد.