اقتصاد ایرانی: وجود مشاغل غیررسمی در کشور، یکی از عواملی است که بر جهت دهی اذهان عمومی موثر بوده و ناخودآگاه پذیرش بهبود شرایط را مشکل می کند. بخش مهمی از جامعه، اشتغال رسمی را به معنای تحت حمایت قانون کار و نهادهای بیمه ای و اجتماعی قرار گرفتن در نظر می گیرد. این درحالی است که طرح آمارگیری نیروی کار هر دو گروه شاغلین رسمی و غیررسمی را در نظر می گیرد.
به گزارش خبرآنلاین، گزارش مرکز پژوهش های مجلس نشان می دهد که طی سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۵ درصد شاغلین بیمه شده از ۳۱ درصد به ۴۱ درصد افزایش یافته است و به طور متوسط طی این دوره، ۳۷ درصد از شاغلین بیمه بوده اند.
در سال ۱۳۸۵، ۹۹ درصد از شاغلین اضافه شده بیمه بوده اند و در سال ۱۳۸۶ این رقم به ۹۵ درصد کاهش داشته است.
در سال های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ به ترتیب ۳۳۹ و ۱۱۶ درصد از شاغلین اضافه شده بیمه بوده اند. به عبارت دیگر، در این سال ها بخشی از شاغلین غیررسمی به لیست شاغلین رسمی اضافه شده اند.
همچنین در سال ۱۳۹۴ نسبت به سال ۱۳۹۳ حدود ۶۶۸ هزار نفر به جمعیت شاغل کشور اضافه شده است که از این تعداد حدود ۵۳ درصد معادل ۳۵۴ هزار نفر به شاغلان غیررسمی (شاغلانی که به واسطه شغل خود دارای هیچ نوع بیمه ای نیستند) و ۴۷ درصد معادل ۳۱۲ هزار نفر به شاغلان رسمی اضافه شده است.
در سال ۱۳۹۵ نیز از ۶۱۵ هزار نفر شاغلین اضافه شده، در حدود ۲۹ درصد آن (۱۷۹ هزار نفر) دارای بیمه هستند.