بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : جمعه 9 فروردين 1392      14:9

بدهی برقی پاکستان به ایران به 51 میلیون دلار رسید

 

پایگاه اطلاع رسانی پاکستان آبزرور در گزارشی نوشت که پاکستان بابت صادرات برق ایران به این کشور 51 میلیون دلار به ایران بدهکار است و قصد دارد این بدهی را به جای پول نقد با برنج و گندم پرداخت کند.

به گزارش ایسنا، به نوشته این پایگاه اطلاع رسانی، ایران از بابت صادرات برق به برخی نقاط بلوچستان پاکستان حدود 51 میلیون دلار از این کشور طلبکار است و پیشتر تهدید کرده بود در صورت پرداخت نشدن بدهی صادرات برق خود را به پاکستان قطع خواهد کرد.

براساس گزارش های منتشر شده قطع صادرات برق ایران به پاکستان می تواند آسیب جدی به پاکستان بزند. کشوری که از نظر انرژی در وضعیت بحرانی قرار دارد و به شدت به واردات انرژی وابسته است.

شرکت توانیر ایران به وزارت امور خارجه پاکستان گفته بود که اگر این کشور بدهی خود را به ایران پرداخت نکند تا ماه آگوست تامین 74 مگاوات برق مورد نیاز این کشور را متوقف خواهد کرد.

پاکستان از ژوئن 2011 تاکنون بدهی برقی خود را به ایران پرداخت نکرده است. برق ایران در حال حاضر با نرخ هر واحد بین 8 تا 0 سنت وارد پاکستان می شود.

در همین حال یک مقام دولتی پاکستان مدعی شد که این کشور به دلیل تحریم های آمریکا نتوانسته از طریق سیستم بانکی بدهی برقی خود را به ایران پرداخت کند و در عین حال از ایران خواست تهدید قطع برق خود را عملی نکند.

از سوی دیگر پایگاه اطلاع رسانی پاکستان آبزرور نوشته که دو کشور توافق کرده اند که پاکستان به جای پول بدهی خود به ایران گندم و برنج بدهد.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
سیاوش
پنجشنبه 15 فروردين 1392      19:39

با توجه به موضوع اشاره شده در این مقاله در خصوص عدم توان کشور پاکستان در پرداخت تنها 51 میلیون دلار هزینه برق مصرفی، این سوال برای تمامی خوانندگان پیش خواهد آمد که آیا این کشور توان پرداخت هزینه گاز مصرفی ایران را در آینده نزدیک خواهد داشت؟ .قرارداد خط لوله ایران به پاکستان تحت عنوان خط لوله صلح با هدف صادرات گاز به میزان 7 میایارد و هشتصد میلیون متر مکعب سالانه به مدت 25 سال از سال 2010 آغاز گردیده که قرار است تا سال 2014 به پایان برسد. ایران حمایت های بسیاری از جمله پرداخت تسهیلات مالی به پاکستان به میزان 500 میلیون دلار جهت توسعه این خط لوله داشته و کشور پاکستان علی رغم فشارهای آمریکا جهت توقف این پروژه به دلایلی نظیر (1) قیمت نسبی بسیار پایین ایران جهت تأمین گاز،(2) قیمت بسیار بالای گاز قابل تأمین از خط لوله ترکمنستان، افغانستان، پاکستان و هند به سبب هزینه های تأمین امنیت خط لوله در خاک افغانستان،(3) کمبود انرژی 50 درصدی پاکستان در تأمین گاز موردنیاز بخش صنعت که موجب بیکاری 2 میلیون نیروی کار این کشور گردیده و (4) حمایت همه جانبه ایران اشاره شده در فوق از منظر سرمایه گذاری و قیمت فروش تمایل بسیاری به ادامه و اتمام این قرارداد دارد. نکته جالب در این میان، حمایت های کشور روسیه جهت اجرای این قرارداد است که شاید علت اصلی آن را می توان حذف ایران به عنوان تنها رقیب دارای ظرفیت جهت صادرات گاز به کشورهای اروپایی نیازمند به انرژی دانست. به هر حال پیش بینی می گردد که با افزایش حجم گاز تولیدی به سبب شروع استحصال گاز از فازهای 12، 15 و 16 و 17 و 18 طی دو سال آتی، و کاهش میزان تقاضای داخلی به سبب کاهش سرمایه گذاری و فعالیت در بخش صنعت، صادرات گاز از موضوعات مهم در حوزه مدیریت این انرژی گران بهای تولید شده تلقی گردد، اما نکته مهم اجرای آن با چه قیمت و در چه شرایطی است؟ بی شک تنها تکیه بر توسعه روابط سیاسی با کشورهای همسایه نمی تواند دلیل کافی برای اجرای چنین قراردادهای مهم و طولانی مدتی تلقی گردد.
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir