با کدام پول قرار است ۵ میلیون شغل ایجاد شود؟
اقتصاد ایرانی: یک مقام مسئول کارگری می گوید تا رکودی که در کشور حاکم است از بین نرود، کارخانه ها رونق نمی گیرند و اشتغال ایجاد نمی شود.
به گزارش ایسنا، علی اصلانی در پاسخ به این پرسش که آیا ایجاد پنج میلیون شغل در کشور امکان پذیر است؟ گفت: امروز یک کارفرما برای ایجاد شغل باید بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان هزینه کند. پس وقتی یک شغل چنین پولی می خواهد باید مشخص شود اعتبار پنج میلیون شغل چگونه و از کجا تامین خواهد شد.
وی گفت: معتقدم نباید طوری سخن بگوییم که در مردم توقع ایجاد شود، چون مملکت بودجه مشخصی دارد و غیر از نفت هم درآمد دیگری نداریم که بتوانیم این مقدار شغل ایجاد کنیم.
دبیر کانون شورای اسلامی کار البرز ادامه داد: دولت یازدهم دغدغه کاهش بیکاری را از همان روزهای اول فعالیت داشت و در زمینه ایجاد شغل با اهتمام ویژه ای گام برداشت، ولی این میزان شغل جوابگوی سیل بیکاران نیست و باید بیش از این کار کرد تا بازار کار به تحرک درآید.
اصلانی با اشاره به آمار بالای فارغ التحصیلان بیکار گفت: متاسفانه علاوه بر دانش آموختگان چندین هزار پزشک بیکار هم در ایران بیکارند که به اعتقاد من در شرایط کنونی باید ورودی رشته پزشکی دو سال تعطیل شود تا دانشگاه ها پذیرش نکنند.
این مقام مسئول کارگری درعین حال با بیان اینکه نباید وعده اجرای طرحی را بدهیم بدون آنکه منابعش را دیده باشیم، درباره افزایش مبلغ یارانه ها گفت: اگر یارانه ۴۵ هزار تومانی بخواهد ۱۵۰ هزار تومان شود باید ببینیم آیا جوابگوی افزایش هزینه های آب و برق و گاز و بنزین است؟
به اعتقاد وی وعده های نامزدهای ریاست جمهوری نباید در مردم ایجاد توقع کند، چون اگر این وعده ها در حد شعار بماند و بعد از چهار سال عملیاتی نشود اعتماد مردم از بین می رود و سلب اعتماد مردم از تهدیدات نظام است.
عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار متذکر شد: مقام معظم رهبری بارها در سخنرانی های خود تاکید کرده اند که نامزدها قول و وعده ای بدهند که بتوانند به آن عمل کنند و موجب بی اعتمادی و بدگمانی جامعه نشود.
وی حاکم شدن رکود و تورم در اقتصاد را سرطان اقتصادی نامید و گفت: تا رکودی که در کشور حاکم است از بین نرود نه تنها کارخانه ها رونق نمی گیرند بلکه اشتغال هم ایجاد نمی شود، لذا باید همین اشتغالی که داریم حفظ کنیم و به موازات آن رکود موجود را از بین ببریم.
اصلانی افزود: امروز فاصله بین خط فقر و حداقل دستمزد به حدی است که قدرت خرید مردم به شدت کاهش یافته است. وقتی حقوق کارگر ۹۳۰ هزار تومان می شود ناچار است کمتر خرید کند، بنابر این اگر حقوق و دستمزد کارگران و کارمندان ترمیم نشود بیشترین فشار به اقشار کم درآمد و پایین جامعه وارد می شود و به همان نسبت تولید داخلی در انبارها باقی می ماند.
