هم افزایی سیاسی بسترساز رشد اقتصادی
اقتصاد ایرانی: «علی طیب نیا» وزیر امور اقتصادی و دارایی در یکی از اظهارات اخیر خود گفت: برای سال آینده و در برنامه ششم، رشد اقتصادی ۸ درصد برنامه ریزی شده که اگر منازعات سیاسی و رقابت های انتخاباتی بر منافع ملی غلبه نکند، رسیدن به این رشد اقتصادی و بالاتر از آن امکان پذیر است.
به گزارش ایرنا، نظر به اهمیت تاثیر منازعات سیاسی بر اقتصاد به بیان نکته هایی در این زمینه می پردازیم؛
۱- به طور معمول احزاب از سلیقه های متفاوتی برخوردارند. در نتیجه، این اختلاف سلیقه خط تمایزی را در میان احزاب ترسیم می کند. با این حال احزاب می توانند نقش مهم و سازنده ای در تقویت منافع ملی بازی کنند. از این رو احزاب عاملی برای پیشبرد توسعه کشور و تامین منافع ملی هستند. به نوعی می توان گفت تکثر در دیدگاه ها و رویکردهای احزاب باید یک کل بزرگتر با عنوان منافع ملی را در نظر بگیرد.
از طرفی یکی از کارویژه های احزاب دستیابی به قدرت است که همگان بر آن اذعان دارند اما این مساله نباید به آن منجر شود که احزاب، جریان های سیاسی رقیب خود را دشمن تلقی کنند؛ چرا که این کار لطمه بزرگی به منافع ملی می زند و انسجام و همبستگی ملی را کاهش می دهد. به عبارتی با این که تضارب آرا و دیدگاه های متفاوت محترم شمرده می شوند اما هر چه اصطکاک بین احزاب و جریان های سیاسی کمتر باشد، باعث گسترش و تقویت منافع ملی می شود.
۲- بی شک حرکت گروه ها و جریان های سیاسی مختلف در راستای تامین منافع ملی در گسترش همبستگی اجتماعی و وفاق ملی اثر گذار است. این اثرگذاری در زمینه بین المللی نیز می تواند تاثیر قابل توجهی داشته باشد زیرا به نوعی وزن کشور را در مناسبات بین المللی ارتقا بخشیده و قدرت چانه زنی را بالا می برد.
۳- به باور بیشتر صاحبنظران امروز دیگر نمی توان مقوله هایی همچون اقتصاد را از سیاست جدا دانست و آن ها را به مثابه دو جزیره جدا از هم تلقی کرد. بنابر این سیاست و اقتصاد بر یکدیگر تاثیر می گذارند.
از این رو توسعه و پیشرفت اقتصادی در جوامع مختلف نیازمند بسترها و ملزوماتی است. یکی از مهمترین آن ها وفاق و همدلی اجتماعی و سیاسی است. از این رو رقابت های سیاسی باید سبب ساز گسترش ثبات سیاسی شود و هر چه ثبات سیاسی و همبستگی ملی تقویت شود، اقتصاد روند مثبت تری به خود می گیرد.
سرمایه گذاری و بهبود فضای کسب و کار با تقویت حس همبستگی و اعتماد میان همه گروه های سیاسی محقق می شود. زیرا اگر در رقابت های سیاسی تخریب جای نقدهای سازنده را بگیرد، مهمترین آسیبی که به اقتصاد وارد می شود کاهش سرمایه گذاری و گسترش رکود خواهد بود.
به باور کارشناسان هم گرایی و حرکت در جهت تامین منافع ملی موجب هم افزایی شده و به اقدامات سرعت می بخشد؛ همچنین واگرایی و حرکت در راستای منافع حزبی و گروهی به واگرایی انجامیده و اقتصاد ملی را ضعیف و کم توان می سازد.
بنابر این برای این که رشد اقتصادی بالاتری را شاهد باشیم ناگزیر باید سعی کنیم اطمینان بخشی در عرصه اقتصادی را فراهم سازیم. این مساله منجر به آن می شود که روند پیشرفت حالت صعودی پیدا کرده و آمار رشد بهبود یابد.
