دستمزد کارگران بنگلادشی زیر خط فقر

اقتصاد ایرانی: دستمزد برای درصد زیادی از افراد شاغل، به عنوان تکیه گاهی است که برای گذران زندگی به آن نیاز دارند. طبق گزارش هایی که سازمان بین المللی کار از وضعیت دستمزد کارگران اعلام می کند، پرداخت دستمزد به عوامل مختلفی بستگی دارد. از مهم ترین این عوامل، بهره وری نیروی کار، سرمایه و میزان توسعه یافتگی کشورهاست. همچنین بررسی قیمت اصلی غذا و مایحتاج اولیه زندگی کارگران نیز از عواملی است که در تعیین دستمزد آنها تاثیرگذار است. البته در کشورهایی نیز به دلیل سیاست های جاری، حقوق کارگران نادیده گرفته می شود و بدون قانون مشخصی، دستمزد پایینی برای کارگران در نظر گرفته می شود برخی گزارش ها نشان می دهد، بخشی از این پایین بودن دستمزدها در جهت اجرای سیاست های اقتصادی کشورهاست. به عنوان مثال در بنگلادش، دولت دستمزد کارگران را برای پایین آوردن هزینه های جاری، پایین نگاه داشته است.

به گزارش تعادل، در حال حاضر دستمزد کارگران شاغل در کشورهای در حال توسعه، پایین تر از کارگرانی است که در کشورهای توسعه یافته مشغول به کار هستند. به اعتقاد کارشناسان، طرح ها و لوایح جوامع بین المللی در شکل دادن دستمزد کارگران، نقش مهمی دارد و برخی دیگر، نهادهای داخلی کشورها را در این رابطه موثر می دانند.
در اکثریت کشورها، کارفرمایان نمی توانند به کارگر خود پایین تر از حداقل دستمزد قانونی پرداخت کنند. با این حال، بسیاری از کارگران در کشورهای مختلف، از اینکه دستمزد دریافتی کفاف زندگی شان را نمی دهد، ناراضی هستند. پایین بودن دستمزد علاوه بر اینکه زندگی خانواده ها را با بحران روبه رو می کند، اثرات آن می تواند تاثیر زیادی بر جامعه داشته باشد.
در آخرین گزارشی که از دستمزد کارگران در کشورهای مختلف به دست آمده، کشورهایی که کارگران آن پایین ترین نرخ دستمزد را دارند، معرفی شده است. این گزارش به بررسی دستمزد کارگران در کشورهای آسیایی پرداخته است. در بین این کشورها، کارگران بنگلادشی پایین ترین دستمزد و ژاپنی ها بیشترین دستمزد را دارند.
در بنگلادش، دولت دستمزد کارگران را پایین نگه داشته است. این اقدام دولت برای پایین آوردن هزینه های جاری کشور است که منجر به بروز مشکلات بسیاری برای معیشت کارگران شده است. در سال های اخیر کارگران بنگلادشی، با اضافه کار نیز به زحمت می توانند از عهده هزینه های اولیه زندگی برآیند. پایین بودن این حداقل حقوق دریافتی که کمتر از ۱۰۰ دلار است، باعث اعتراض های گسترده یی از سوی کارگران به حقوق، مزایا و شرایط کار در این کشور شده است.
پس از بنگلادش، کارگران ویتنام، پاکستان، کامبوج و اندونزی کمترین دستمزد را دریافت می کنند. پس از آنکه دستمزد کارگران در چین افزایش پیدا کرد، این کشورها تلاش کردند با پایین نگه داشتن دستمزد کارگران خود، در عرصه رقابت برای سرمایه گذاری برنده باشند. در این کشورها، دستمزد ماهانه کارگران زیر ۲۰۰ دلار است که این موضوع باعث اعتصاب های گسترده یی شده است.
در این میان تایلند و فیلیپین، در سال های اخیر همواره در فهرست کشورهایی بوده اند که پایین ترین دستمزد کارگر را داشته اند. در گزارشی که در سال ۲۰۱۶ نیز ارائه شده، دستمزد کارگران در این کشورها به زحمت به ۲۰۰ دلار می رسد. این در حالی است که این کشورها در سال های اخیر با رشد اقتصادی و بهبود شرایط مالی روبه رو بوده اند.
در سال های اخیر کارگران چینی تلاش های زیادی برای افزایش دستمزد کرده اند. بیکاری و پایین بودن دستمزد در این کشور، منجر به اعتراض های گسترده کارگران چینی شده است. با اینکه در سال ۲۰۱۰ کمبود نیروی کار، کارفرمایان چینی را وادار به افزایش دستمزد کارگران کرد، اما همچنان افراد شاغل در چین از حداقل حقوق دریافتی خود ناراضی هستند. در این کشور دستمزد ماهانه یی که کارگران دریافت می کنند، کمی بیش از ۲۰۰ دلار است. وضعیت دستمزد کارگران در مالزی نیز مانند چین بوده و حقوق ماهانه کارگران در این کشور نزدیک به دستمزد کارگران چینی است.
کارگران تایوانی ماهانه بیش از ۶۰۰ دلار دستمزد دریافت می کنند. این میزان دستمزد در تایوان، اختلاف زیادی با دستمزد در کشورهای ذکر شده دارد. در تایوان سطح بیکاری و فقر به شدت پایین است. همچنین در دهه های اخیر اقتصاد این کشور، تغییرات چشمگیری را تجربه کرده است. هنگ کنگ نیز در سال های اخیر به دومین اقتصاد رقابتی دنیا تبدیل شده است. این کشور در میزان دستمزد کارگران، بعد از تایوان قرار دارد.
همانطور که ذکر شد، کارگران کره جنوبی و ژاپن در میان کشورهای آسیایی بیشترین دستمزد را دریافت می کنند. آنطور که در این گزارش آمده است، در کره جنوبی میزان دستمزد ماهانه کارگران بیش از ۸۰۰ دلار است. همچنین نرخ بیکاری و مالیات بر درآمد در این کشور بسیار پایین است. در ژاپن نیز دستمزد ماهانه ۱۰۰۰ دلاری، شرایط خوبی برای کارگران این کشور ایجاد کرده است. در میان کشورهای آسیایی، کارگران ژاپنی بالاترین دستمزد را دریافت می کنند.
آنطور که در گزارش ها آمده است، دولت ژاپن با هدف خروج از رکود اقتصادی، سیاست افزایش مصرف و تحریک تقاضا را در دستور کار خود قرار داده و قصد دارد حداقل دستمزد کارگران را افزایش دهد. دولت ژاپن، استفاده از این بسته محرک را در سال های قبل نیز تجربه کرده بود. در این میان، به نظر می رسد که نسبت مشخصی میان سیاست های اقتصادی کشورها و دستمزد کارگران شان وجود داشته باشد؛ کمااینکه این مساله در مورد ژاپن به خوبی دیده می شود.