بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : چهارشنبه 3 آذر 1395      12:20

چرا عربستان از کاهش تولید نفت حمایت می‌کند؟

اگر اوپک در اجلاس آتی به توافق نرسد انتظار می رود که روزانه حدود هفتصد هزار تا یک میلیون بشکه نفت خام اوپک بیشتر از نیاز بازار در بازار عرضه شود.

اقتصاد ایرانی: واسطه ها و دلالان نفتی در بازار با پراکندن شایعه مرتبط با احتمال توافق برای بازگشت نظام سهمیه بندی تولید نفت خام در اجلاس سی ام نوامبر اوپک و نیز معامله بین خودشان قیمت نفت خام برنت دریای شمال اسکاتلند (UK) با یک و نیم درصد افزایش به ۴۹.۶۳ دلار در هربشکه ونفت خام میانگین غرب تگزاس WTI را با افزایش ۳۵ سنت به ۴۸.۵۹ دلار در هربشکه رساندند. بسیاری این افزایش قیمت را مدیون دیدار محمد بارکیندو دبیرکل اوپک در روزشنبه با وزیر نفت ایران نسبت داده اند و اینکه در این دیدار بنظر میرسد دبیرکل اوپک سعی بسیار بعمل آورده است که مهندس زنگنه را به همکاری در پذیرش دوباره نظام سهمیه بندی تولید در اوپک متقاعد کند. 

به گزارش خبرآنلاین، برخی نیز اینگونه تفسیر کرده اند که وی توضیح داده است که عربستان سعودی از سیاست های ضد ایرانی اش که با شکست روبرو شده اند پشیمان است و مایل است با ایران در اوپک همکاری کند. با توجه به این نظریه قابل فهم است که چرا مهندس زنگنه نسبت به نتیجه اجلاس آتی اوپک ابراز خوشبینی کرده و گفته است درصورتیکه اوپک و غیراوپک درمذاکرات شان به نتیجه مطلوب برسند قیمت نفت در رقم ۵۵ تا ۶۰ دلار درهربشکه مورد نظر اوپک خواهد رسید. شاید همین اظهار نظر خوشبینانه موجب افزایش قیمت ها در بازار شده است. اما، آیا این افزایش قیمت ها با واقعیت های مرتبط با میزان عرضه و تقاضا در بازار مطابقت دارد؟ کارشناسان پاسخ منفی می دهند و می گویند که آنها به اندازه وزرای اوپک و شایعه سازان در بازار به نتایج اجلاس اوپک خوشبین نیستند ودرسال ۲۰۱۷ انتظار دارند که قیمت ها پائین بیاید و یا در همین سطح فعلی بالا و پائین شوند.

چرا عربستان از کاهش تولید حمایت می کند؟

درطول تبلیعات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا آقای ترامپ افشا کرد که دولت اوباما نقش برجسته ای درتشکیل و فعال سازی داعش داشته است. خانم کلیتون هم قبلا" در این رابطه صحبت کرده بود که چگونه با تامین مالی عربستان و با استفاده از آموزش های وهابیون برای مبارزه با شوروی سابق القاعده را به وجود آوردند و برای پیشبرد اهداف سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه و نیز منزوی ساختن ایران با همان روش داعش پا به عرصه وجود گذاشت. حمایت مالی برخی از کشورهای عربی عضو اوپک از تبلیغات انتخاباتی رقیب آقای ترامپ ایشان را عصبانی کرد و گفت اگر رئیس جمهور شود (که حالا رئیس جمهور منتخب شده است) تسلط بر بازار بین المللی انرژی را بعنوان یک استراتژی اقتصادی و سیاست خارجی برنامه ریزی خواهد کرد. علاوه برآن شرایطی را دولت ترامپ فراهم خواهد آورد که بیش از پنجاه میلیارد دلار ذخائر استخراج نشده نفت وگاز متعارف وغیر متعارف و نیز ذخائر ذغال سنگ مورد بهره برداری قرار گیرند و آمریکا را از واردات انرژی های فسیلی ازکشورهای عضو اوپک که آمریکا با آنها روابط دوستانه ای ندارد بی نیاز خواهد کرد. طبیعی است که اگر این برنامه ها تحقق یابد عربستان سعودی مقصد بزرگی برای نفت خام عربستان که بازار آمریکا خواهد بود را از دست خواهد داد. درواقع پائین تر رفتن قیمت نفت خام در بازار حاکمان دیکتاتور سعودی را با کسری بودجه سنگین تری مواجه خواهد کرد و ناگزیر به پیش فروش نفت باقیمت پائین تر و دریافت وام با بهره بالا خواهد شد. درهمین حال ارزش اولیه عرضه سهام آرامکو را هم که عربستان قصد فروش آنها را دارد کاهش خواهد داد.

چنانچه اوپک به توافق نرسد؟

اگر اوپک در اجلاس آتی به توافق نرسد انتظار می رود که روزانه حدود هفتصد هزار تا یک میلیون بشکه نفت خام اوپک بیشتر از نیاز بازار در بازار عرضه شود و این درحالی است که تولید غیراوپک نظیر میدان نفتی کاشگان درشمال دریای خزر شروع شده و رو به افزایش دارد. علاوه برآن اینک که دولت اوباما  با توجه به موفقیت مذاکرات و اجرائی شدن توافق برجام به این نتیجه رسیده است پرونده داعش را همانطور که در باره القاعده و رژیم صدام عمل کردند خودشان (قبل از روی کار آمدن دولت جدید در واشنگتن) به بندند انتظار می رود که عراق و سوریه هم برای تامین مالی بازسازی زیرساختار های شان به صف تولید کنندگان و فروشندگان نفت خام بیشتر همزمان با کشورهای شمال آفریقا نظیر لیبی به پیوندند. بنابراین ، بنظر میرسد عرضه نفت خام در کنار ادامه رکود اقتصادی در کشورهای عمده مصرف کننده همچنان بیشتر از تقاضا برای مصرف آن باشد.

تثبیت حجم تولید ونه ظرفیت تولید؟

نکته ای که باید مورد توجه قرار داد این واقعیت است که درمذاکرات دبیرکل اوپک و وزیر نفت ایران آنچه طرف ایرانی ممکن است به آن عکس العمل مثبت نشان داده باشد تثبیت سطح تولید فعلی می باشد و نه تثبیت ظرفیت تولید. طبیعی است که ایران نمی تواند برنامه های توافق براساس قراردادهای جدید نفتی اش را متوقف کند و ظرفیت تولید نفت خام و گاز طبیعی ایران را افزایش خواهد داد.

انگلستان و اروپا ممکن است با آمریکا هماهنگ نباشند؟

بعد از اینکه کنسرسیوم توتال، شرکت نفت دولتی چین و پتروپارس توافق اصولی برای انعقاد قرارداد مرتبط با فاز ۱۱ پارس جنوبی را با شرکت ملی نفت ایران امضاء کردند شبکه بی بی سی هم روز دوشنبه اول آذرماه خبر داد که در ساختار شرکت بی پیBP یک کمیته اجرائی برای توسعه همکاری با ایران ایجاد شده است که درآن آقای باب دودلی Bob Dudley بالاترین مقام اجرائی بی پی درآن نقشی ایفا نمی کند و تصمیمی هم اتخاذ نخواهد کرد. بقرار معلوم ایشان ملیت آمریکائی دارد و بی پی بدلیل منافعی که شرکت بی پی درآمریکا دارد قصد ندارد در مسیر توسعه روابط با ایران تا معلوم شدن سیاست های دولت آقای ترامپ بی احتیاطی کند و روابط اقتصادی با ایران نظیر مشارکت در دریای شمال اسکاتلند UK با شرکت ملی نفت ایران که حدود پنج درصد گاز طبیعی UK را تامین می کند ومشارکت با شرکت ملی نفت ایران از طریق شرکت وابسته اش (نیکو) در لوزان سوئیس درمیدان گازی شاه دنیز در جمهوری آذربایجان را با اختلال مواجه کند.بنابراین، آقای برین گیلواری  Brian Gilvary که سمت مدیریت مالی در بی پی دارد وملیت او بریتانیائی است مسئولیت هماهنگی و هرگونه مذاکره با صنعت نفت ایران را عهده دار شده است.

همکاریهای صنعتی و تجاری با ایران ؟

اقدام شرکت بی پی در پی اقدام کنسرسیوم توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی به رهبری توتال فرانسه و شرکت نروژی DNO برای مطالعه میدان چنگوله و شرکت های آلمانی نظیر زیمنس وموفقیت چهارمین نشست نفت، گاز و انرژی اروپا و ایران که اخیرا" در برلین با حمایت موسسه آموزشی و پژوهشی اتاق بازرگانی ایران و موسسه پژوهش در مدیریت و برنامه ریزی انرژی دانشگاه تهران (متبکران تعریف شبکه انرژی خزر) با حضور مقامات ارشد وزارت نیرو ، وزارت نفت سفیر جمهوری اسلامی ایران دربرلین برگزار شد نمایانگر این واقعیت است که شرکت های چند ملیتی نفتی و غیر نفتی به این نتیجه رسیده اند که باید برای به ثمر رسیدن و بهتر اجرائی شدن برجام اقدام و عمل کنند. یک کارشناس اقتصاد انرژی گفته است آنچه شرکاء بالقوه اروپائی و غیر اروپائی برای مشارکت درصنعت نفت و انرژی (طرح های بلند مدت) و سایر صنایع و تجارت (طرح های کوتاه و میان مدت) با ایران را دچار تردید می کند شعار های انتخاباتی آقای ترامپ علیه برجام نیست بلکه عدم اعتماد به سیاست هایی است که درتهران از گوشه و کنار صدا های گوناگون در رابطه با آنها شنیده می شود که از جمله آن عدم اجازه به معاون رئیس مجلس شورای اسلامی برای ایراد سخنرانی و حضور در اجتماعات است. این کارشناس می گوید هنوز برای شرکاء بالقوه صنعتی ، معدنی کشاورزی و بازرگانی با ایران معلوم نیست که اختیارات دولت در ایران برای مذاکره و انعقاد قرارداد و توافق حتی در چارچوب قوانین و مقرارت موجود در ایران تا چه اندازه است و می توان به توافق و قراردادی که با دولت ایران توافق و امضاء می شود اعتماد کرد؟ 


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir