وقتی جمعیت جهان ۲۸ سال می‌خوابد

اقتصاد ایرانی: کاملا مشخص است که جهان درحال حاضر جمعیتی ثابت دارد. این جمعیت ثابت که ۷ میلیارد نفر هستند در روز چه کار می کنند؟ آن طور که آمارها نشان می دهد ۴۳۰ میلیون نفر در این میان بیکارند. در مقابل این تعداد بیکار ۴۰۰ میلیون نفر نیز کارآفرین بوده و به کسب خود مشغول هستند. در عین حال ۱.۹ میلیارد نفر نیز به سنی نرسیده اند که بخواهند شغلی برای خود داشته باشند و ۵۷۷ میلیون نفر بالای سن اشتغال هستند.
به گزارش تعادل، در این آمار ۸۰۰ میلیون نفر در مشاغل صنعتی مشغول به کار هستند و ۱.۴ میلیارد نفر در کشاورزی کار می کنند. در این میان ۱.۷ میلیارد نفر دیگر نیز در مشاغل خدماتی کار می کنند. اما باز هم سوال باقی است؛ اینکه این تعداد افراد که جمعیت ۷ میلیاردی زمین را تشکیل داده اند در طول حیات خود چه می کنند؟
آن طور که آمارهای بخش اشتغال بانک جهانی نشان می دهد، اگر قرار باشد که طول عمر انسان در این بررسی را ۷۸ سال تصور کنیم، یک سوم این سن صرف خواب می شود. در حقیقت انسان ها در طول زندگی خود ۲۸.۳ سال را در خواب به سر می برند. رقم بعدی مربوط به کار کردن است. این رقم ۱۰.۵ سال است. در حقیقت این مساله نشان می دهد که بعد از خواب بیشترین فعالیت انسان ها صرف کار و اشتغال می شود. عدد بعدی مربوط به شبکه های اجتماعی و تماشای تلویزیون یا حتی بازی های ویدیویی است. این عدد ۹ سال است که نشان می دهد هر فرد چقدر از عمر خود را صرف امور مربوط به سرگرمی می کند. هر چند به نظر می رسد در برخی کشورها، این اعداد متفاوت تر باشد چراکه برخی معتقدند در کشورهای درحال توسعه تناسب میان تفریح و کار برخی انسان ها متفاوت بوده و ساعت های کمتری به کار اختصاص می یابد.
در این آمار عنوان شده که ۶ سال از زندگی هر انسان به انجام امور روزمره و ۴ سال به خوردن و نوشیدن اختصاص دارد. این آمار تناسب این دو مورد را در ساعت های روزانه انسان ها و در مجموع در طول عمرشان به خوبی نشان می دهد. نکته قابل توجه در این میان یکی بودن میزان وقتی است که انسان ها برای استفاده از سرویس بهداشتی و خرید کردن صرف می کنند. بر این اساس ۲.۵ سال از زندگی هر انسان صرف نظافت و استفاده از سرویس بهداشتی شده و ۲.۵ سال نیز صرف خرید کردن می شود.
اما قبل از این دو مورد، آموزش قرار دارد که ۳.۵ سال از زندگی هر انسان را به خود اختصاص می دهد. در عین حال ۱.۵ سال از زندگی این ۷ میلیارد نفر صرف نگهداری از کودک شده و ۱.۳ سال نیز در رفت وآمد سپری می شود.
این آمار در عین حال نشان می دهد که هر انسان در طول حیات خود ۲.۵ برابر وقتی که برای کار کردن می گذارد در خواب سپری می کند. در عین حال نکته مهم این است که نزدیک به نیمی از جمعیت جهان هیچ کسب وکاری ندارند. این آمار که بخش مهمی از آن مربوط به کودکان است، خطر رشد جمعیت بدون انجام برنامه ریزی های لازم برای آنها را نشان می دهد. این گزارش پرسشی را مطرح کرده است که نشان از لزوم برنامه ریزی برای جمعیت درحال رشد دارد:« اگر این جمعیت به نیروی کار اضافه شوند، چه اتفاقی می افتد؟ آیا ارزش نیروی کار کاهش می یابد؟ آیا ممکن است مشغول به کاری شوند که پیش از این وجود نداشته است؟»
با این حال، در این آمار ۹ سال خالی مانده است که به نظر می رسد در کشورهای مختلف به تناسب انسان ها متفاوت است. خالی بودن این ۹ ساعت برای ایجاد سوال در ذهن مخاطب است. اینکه اگر قرار باشد در روند این ساعت ها تغییری ایجاد شود، هر فرد چه تصمیمی می گیرد؟