آیا خارجی ها وارد صنعت داروسازی کشور می شوند؟
اقتصاد ایرانی: محمود نجفی عرب، رییس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی تهران با اشاره به ۴ میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلاری اندازه بازار دارویی کشور میزان واردات کشور را تصریح کرد و گفت: «تولید دارو در کشور از جهت ارزش ریالی حدود ۷۰ درصد تولید داخل و ۳۰ درصد هم واردات است. ولی از جهت قدرمطلق تولید ۹۷ درصد سهم تولید داخل و ۳ درصد سهم واردات داریم. یعنی ۳ درصد واردات، ۳۰ درصد منابع را به خود اختصاص می دهد.»
وی با اشاره به حضور دولت در صنعت دارو سازی ساخت کارخانه در این حوزه را اقتصادی ندانست و گفت: «اصولا به دلیل مداخلات بسیار جدی دولت در بخش دارو، حضور شرکت های شبه دولتی در بازار سرمایه گذاری را کند کرده است. بنابراین شاید برای سرمایه گذاری در صنعت دارویی کشور نیاز نداشته باشیم ولی با توجه به منابعی که در کشور داریم و منابع انسانی بسیار خوبی می توان در این حوزه سرمایه گذاری کرد.»
وی افزود: «این سرمایه گذاری مزیت نسبی بسیار بالایی را برای کشور دارد و می توان در حوزه صادرات برای ارز آوری در این بخش امیدوار بود. متاسفانه در حال حاضر تعادل ارزی نداریم. تقریبا نزدیک به ۲۰۰ میلیون دلار صادرات و نزدیک به نسبت یک میلیارد ۷۰۰ میلیون دلار مصرف ارزی داریم . برای اینکه بتوانیم تعادل ربین این دو ایجاد کنیم، نیاز به سرمایه گذاری جدی تری در حوزه دارو وجود دارد. از همین رو باید فضایی ایجاد کنیم تا شرکت های خارجی و چند ملیتی وارد کشور شوند وسرمایه گذاری کنند.»
به گزارش خبرآنلاین، نجفی عرب در ادامه گفت: «باید تلاش کنیم تا خارجی های جذب تولید داخلی ما شوند. می توانیم هم مشارکت در سرمایه گذاری را تقویت دهیم هم سرمایه گذاری خالص را. هر دوی این دو موضوع برای ما موثر است. ما مزیت بسیار بالایی در کشور داریم. نیرو انسانی خیلی خوب و با داشتن نزدیک به ۱۷ الی ۱۸ دانشگاه داروسازی و داروسازهای بسیار ماهر در کشور از جمله این مزیت هاست.بنابریان تولید دارو می تواند در اقتصاد ایران ارزاور باشد.»
وی با اشاره پیشرفت کشورهای صنعتی در سرمایه گذاری گفت: «اخیرا چند شرکت خارجی برای سرمایه گذاری در صنعت دارو اعلام امادگی کرده اند از جمله می توان به شرکت نوو نوردیسک که در زمینه آنسولین می خواهند سرمایه گذاری کنند اشاره کرد.البته یک شرکت فرانسوی تا مرحله قرارداد پیش رفته است ولی عملا هنوز اقدام جدی در این بخش صورت نگرفته است.»
نجفی عرب خاطر نشان کرد: «اگر قوانین را شفاف کنیم می توانیم زمینه همکاری را با کشور های توسعه یافته در حوزه داروسازی فراهم کنیم. بزرگترین مشکل ما در این صنعت رگولاتوری است. از سویی قوانین ما شفاف نیست و قوانین دست پاگیری داریم. بسیاری از آیین نامه ها را باید حذف کنیم و قوانینی که در جهت توسعه منابع وجود دارد باید تعریف و تصویب شود تا بتوان نسبت به جذب سرمایه گذاری خارجی در این حوزه اقدام کرد. تنها در این صورت است که بخش خصوصی هم برای سرمایه گذاری در این صنعت متمایل می شود.»
