روایتی از پشت پرده دلالی تجارت ایران و چین

اقتصاد ایرانی: این روزها گمرک بهترین محل برای اخذ گزارش مستند از تجارت ایران و چین است؛ تجارتی که از آن به اشتغالزایی برای چینی ها یاد می شود و اغلب افراد معتقدند سودی که چین از بازار ایران به جیب زده، برایش شاید غیر قابل تصور بوده است.

به گزارش مهر، حتی دولت یازدهم هم نتوانست علیرغم شعارها و انتقاداتی که از واردات از چین در ابتدای روی کار آمدنش عنوان می کرد، جلوی ورود کالاهای چینی را بگیرد و حال خبر می رسد اقتصاد ایران در دو سال اخیر چینی تر شده است. (جدول آماری و مقایسه ای ذیل به خوبی این موضوع را تایید می کند.)

جدول مقایسه ای حجم و ارزش دلاری واردات کالا از چین

اینکه پشت پرده تجارت ایران و چین چه دلالان و یا شبکه های دلالی هستند که تغییر دولت ها هم نمی تواند کار آنها را متوقف کند، ابهام بزرگی است که باید به صورت دقیق مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد.

در واقع، هر دولتی سرکار می آید، در ابتدا بازی با «اقتصادچینی» را کلید می زند اما در ادامه این بازی، این دلالان و کاسبان هستند که در نهایت بازی را به نفع خود به پایان می رساند؛ سناریویی که آمارهای رسمی گمرک ایران از تجارت با چین در سالیان اخیر به خصوص در دولت یازدهم، آن را تایید می کند.

محمد لاهوتی، رئیس کنفدراسیون صادرات ایران هم به نوعی این موضوع را تائید می کند. او می گوید: دلالان بازاری بهتر از چین و امارات ندارند، حتی اکنون سهم اماراتی ها را هم به چینی ها داده اند تا بلکه از حسن روابط دولت های دو کشور، نهایت استفاده را ببرند.

لاهوتی می افزاید: دلالان بازاری بهتر از چین، امارات و ترکیه نداشته اند؛ به این معنا که یا کالاهای وارداتی آنها از چین تامین می شد یا کالاهایی که از کشورهای دیگری قرار بود وارد ایران شود، از طریق همین کشورها از جمله چین و ترکیه وارد می شد.

وی تصریح می کند: منافع دلالان در دوره های مختلف در همین بازارها بوده است. دلالان همان افرادی هستند که به یکباره در اقتصاد ایران ظاهر می شوند، رقم های میلیاردی کسب می کنند و ثروت های افسانه ای می یابند. آنها از هر شرایطی در اقتصاد ایران (تحریم ها یا پساتحریم) به نفع خود استفاده می کنند.

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران می گوید: به عنوان مثال، همانطور که طرف های مقابل ما می دانستند که ایران در تحریم، شرایط انتخاب شریک تجاری را ندارد، طرف های داخلی ما نیز که در این تجارت های دلال گونه، معمولا پیشرو بودند، می دانستند که ایران در شرایط دشواری به لحاظ تحریم ها وجود دارد. از لابه لای نبود نظارت ها بر عملکرد چنین افرادی است که پولداران یک شبه، نوکیسه ها و و افرادی که کمتر سبقه تجارت در خود و خانواده شان مشاهده می شود، نقش آفرین شده اند.

به هر حال باید گفت دلالان تجارت خارجی ایران - به خصوص کشور چین- همواره در حال کاسبی بوده اند و تغییر دولت ها هم نتوانسته است آنها را متوقف کند و از این پس هم باید آنان را «دلالان و کاسبان پساتحریم» بنامیم، چراکه با لغو تحریم ها، این دلالان و کاسبان به شگردهای تازه ای روی می آورند تا بازی را به نفع خود به پایان برسانند.