دوران پساتحریم نیاز به برنامه دارد
اقتصاد ایرانی: عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد درباره شرایط اقتصاد و صنعت ایران در دوران پساتحریم گفت: « در حال حاضر فضای اقتصادی به دو بخش تقسیم می شود؛ نخست، فضای تجاری بازرگانی و دوم فضای تولیدی. در دوران پسا تحریم، اگر دولت در زمینه تعرفه ها، تسهیلات، نرخ ارز، سرمایه در گردش و اصلاح یک سری قوانین دخالت نکند، نمی توان انتظار هیچ اتفاقی را داشت. در کوتاه مدت پساتحریم،هم قرار نیست هزاران میلیارد دلار پول وارد کشور شود. پس از لغو تحریم ها، اگر دولت مراقبت نکند، واردات کالا افزایش پیدا می کند که منافع آن بیشتر به سایر کشورها اختصاص می یابد؛ چراکه شرایط تولید سخت است و کل تجارت کشور به تولیدی گره خورده است که گرفتار رکود است.»
به گزارش خبرآنلاین، قنواتی با تاکید بر اینکه در کوتاه مدت در تولید قرار نیست، اتفاقی بیفتد، عنوان کرد: «اجرای یک طرح تولیدی، حداقل سه سال طول می کشد، اگر بخواهیم بازدهی تولید را افزایش دهیم زمان می برد. به روز رسانی ماشین آلات نیز به زمان و سرمایه نیاز دارد.پس نباید انتظار داشت که بخش تولید در کوتاه مدت دچار تحول می شود. در حوزه صادرات هم وضعیت مشابهی داریم. چون صادرات ناشی از تولید است. حال اگر مولفه های تولید، مانند هزینه دستمزد و نرخ تسهیلات بالا باشد و ماشین آلات نیز همان تکنولوژی قدیمی باشد، آیا می توان با کالا های خارجی رقابت کرد؟»
عضو انجمن تولیدکنندگان با طرح پیشنهاداتی برای دوران پساتحریم، گفت: «مسئولان باید راهکاری پبدا کنند؛ هیچ کس پشت مرز نایستاده است تا تحریم ها برداشته شود. اگر انتظار داریم در این مقطع قراردادهایمان برد- برد باشد و به خودمان و دیگران منافعی برسانیم، این اتفاق رخ نخواهد داد،مگر در بلند مدت. البته شاید تاثیر روانی بگذارد و مردم میل به سرمایه گذاری و صادرات پیدا کنند. چراکه ممکن است تحریم های بانکی و سوئیفت رفع شود ولی این شرایط البته برای واحدهای تکمیل شده تولیدی سودمند است، در حالی که تعداد زیادی پروژه نیمه تمام هم داریم.»
وی با اشاره به روی زمین ماندن ۳ میلیون تن محصولات فولادی در کشور تصریح کرد: «فولاد موجود در کشور با نرخ بالا تولید شده اند، در شرایطی که وقتی می خواهیم صادر کنم، چین مرتب دامپینگ می کند. جالب اینجاست که قیمت محصولات نهایی چین با مواد اولیه ما یکسان است. اما اگر ما بخواهیم مواد اولیه وارد کنیم، به صرفه نیست. بهای اسلپ با پلیت یک قیمت است. برای صادرات اسلپ هیچ امتیازی در نظر گرفته نشده ولی برای صادرات پلیت امتیازاتی قائل شدند».
عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد گفت: «لازم است دولت برای دوران پساتحریم یک بسته سیاستی تدوین کند، چراکه در شرایط کنونی همه صنایع و بخش بازرگانی دچار مشکل هستند و هنوز هم با موانعی برای توسعه مواجه هستند. وقتی محصولات تولیدی با قیمت های قبلی خود روی زمین مانده اند، چاره ای نیست که آن ها را با قیمت های پایین تری صادر کنیم و این عاملی است که موجب می شود تولید کنندکان ضرر کنند. اگر هم صادر نکنند باید در داخل بفروشند که رونق در بازار های داخلی وجود ندارد. در واقع تولیکنندگان با دو مشکل روبه رو هستند؛ اگر بخواهند در داخل بفروشند به دلیل کمبود نفدینگی پروژه های عمرانی با مشکل رو به رو هستند و اگر بخواند صادر کنند ضرر خواهند کرد.در این زمینه باید دولت کمک کند و سوبسید بدهد. باید بررسی کارشناسی انجام شود و با حداقل قیمت تمام شده محصولات را از تولیدکنندگان خریداری و صادر کند و ما به تفاوت را دولت به عنوان سوبسید بپردازد».
پیشنهاداتی برای رکود
قنواتی همچنین برای خروج از رکود پیشنهاداتی را مطرح و اظهار کرد: «لازم است که مشکلات موجود تولیدکنندگان در کشور توسط یک تیم کارشناسی بررسی شود. بهای تمام شده محصولات را براساس استانداردها ارزیابی کنند، در حال حاضر تقریبا تولید محصولات فولادی، سیمان و غیره مشخص است. باید قیمت را با در نظر گرفتن سود و با ارزش افزوده تنظیم و تعرفه شود. تعرفه باید شناور باشد؛ چراکه کشور های دیگر تعرفه را تا می توانند، پایین می آورند.آمریکا برای چین در برخی مواقع تا ۲۰۰ درصد تعرفه تعیین می کند.»
وی افزود: «بحث فقط صادرات نیست؛ بلکه اشتغال هم مطرح است. ابزار و مکانیزم حمایت از تولید داخلی باید فراهم شود. یک تولیدکننده در شرایط تعرفه های پایین وارداتی چقدر می تواند مقاومت کند؟ بنابراین تعرفه باید شناور باشد و متناسب با کالای خارجی تعیین شود؛ ولی آرام آرام به تولید کننده بگویید که باید کیفیت را بالا ببرد تا بتوانید رقابت کند، زمان دارد که ماشین آلات خود را به روز کند و هزینه ها و ضایعات را پایین بیاورد. صنعتی که برای ۴۰ تا ۵۰ سال پیش است، به دلیل هزینه تبدیل بالا نمی تواند رقابت کند.مصرف قطعات، نیروی انسانی و راندمان آن متناسب با صنعت روز دنیا نیست. ایران ۴۰ سال از صنعت دنیا جدا شده و فاصله گرفته است.»
قنواتی بر حمایت جدی دولت از صنایع تاکید و خاطر نشان کرد: «حتی اگر از شرایط کنونی رکود هم خارج شویم، راهی جز توجه ویژه دولت به پروژه های عمرانی و تولیدی نیست. با تحریک صنعت ساخت و ساز بسیاری از مشکلات رفع می شود؛ چراکه در این صنعت بسیاری از صنایع دیگر درگیر می شوند. در حال حاضر صنایع ما حکم انسان بیماری را دارد که دوران تحمل بیماری را طی می کند.دوران این بیماری هم در افراد مختلف، متفاوت است،اگر دارو به بیمار نرسد و یا پزشک درمانش نکند تلف می شود. برخی از صنایع هم در خط قرمز راه می روند و ممکن است هر لحظه بایستند. فکر می کنم اگر کاری نکینم تا پایان سال ۴۰ تا ۵۰ درصد صنایع ما قفل می شود.»
