بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : شنبه 14 بهمن 1391      0:16
چرا تجارت ایران راه به جایی نمی برد؟

تناقضات آماری

محسن بهرامی- معاون سابق وزیربازرگانی

 

 در حال حاضر بر اساس اظهارات نمایندگان مجلس و اعلام مرکز پژوهش های مجلس، دیوان محسبات کشور و حتی سازمان بازرسی کل کشور، آمارهایی که از سوی دستگاه های اجرایی منتشر می شود نظیر نرخ رشد اقتصادی، نرخ تورم، ضریب جینی، میزان جذب سرمایه گذاری خارجی به شدت مورد تردید قرار گرفته است. تناقضات آماری میان مرکز آمار ایران و بانک مرکزی هم در این زمینه این تردید را مورد تاکید قرار داده است. اساسا بسیاری از این آمارها با مشاهدات میدانی هم قابل تطبیق نیست. دولت مدعی است نرخ بیکاری کاهش پیدا کرده و اشتغالزایی شکل گرفته است در حالی که مشاهدات میدانی از واحدهای تولیدی و بنگاه های اقتصادی در شهرک های صنعتی این موضوع را نشان نمی دهد. این موضوع هم دلایل متعددی دارد. عدم پرداخت یارانه نقدی بخش تولید، تاخیر در گشایش اعتباری ال سی برای واردات مواد اولیه کارخانجات، افزایش نرخ حامل های انرژی، کنترل دستوری نرخ محصولات و از این قبیل اتفاقات که در حوزه اقتصاد خرد و کلان در سال های اخیر به ویژه ماه های اخیر رخ داده است، مشکلات را بیشتر کرده و تناقضات آماری خود را بیشتر نشان داده اند. در این شرایط کارشناسان کمتر به آمارهای مراکز دولتی اعتماد می کنند. گزارش های مراکز بین المللی مثل صندوق بین المللی پول و بانک جهانی و موسسات نظیر آن نیز با گزارش های داخلی تطابق ندارد از جمله آن ها می توان به تنزل رتبه فضای کسب و کار کشور، ارتقاء رتبه فساد اداری و عدم شفافیت اقتصادی اشاره کرد که به این این تردیدها دامن زده است. در این شرایط پذیرش آمارهای اشتغالزایی و کاهش نرخ بیکاری هم بر اساس مشاهده دیگر شاخص های مرتبط، دشوار است. آن هم در شرایطی که وضعیت نابسامان تولید، کاهش ظرفیت تولید و اخراج برخی از کارگران را به همراه داشته است.

بررسی میدانی در این زمینه توسط اتاق انجام گرفته است اما از اعلام آمار این برآورد معذورم اما به شکل کلی باید بگویم که بیشترین واحدهای صنعتی در شهرک های صنعتی مستقر هستند به غیر از بخش های دولتی که ممکن است بخواهند به هر قیمتی تولید را ادامه دهند حتی اگر هر روز بدهکارتر بشوند، بنگاه های بخش خصوصی در شهرک های صنعتی وضیت نامساعدی دارند. در بهترین حالت فقط نیمی از واحدهای تولیدی در شهرک های صنعتی، فعال هستند. واحدهای فعال هم با نصف ظرفیت خود کار می کنند. با مشاهدات میدانی در شهرک های صنعتی هم می توان به این واقعیت پی برد. به عنوان مثال در میان شهرک های صنعتی کشور، شهرک های تهران از همه مشهورتر است در میان شهرک های تهران هم شهرک صنعتی شمس آباد را گل سرسبد می نامند. اگر به طور غیر رسمی هم از این شهرک بازدید شود می توان تصویر کلی از وضعیت صنعت را برآورد کرد. در حال حاضر کاهش ظرفیت تولید و تعطیلی برخی بنگاه ها در این شهرک محسوس است. ممکن است که این موضوع تومسط مسوولان تکذیب شود و حتی فعالان بخش خصوصی در صنعت هم از آن چیزی نگویند به هر حال دست فعالان تولیدی به نوعی زیر سنگ دولت است به همین دلیل نمی توانند این موضوع را اعلام کنند. اما واقعیت تولید در این شهرک ها قابل لمس است.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir