بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : يکشنبه 11 مرداد 1394      16:45

ژاپن و امریکا مانع پیمان تجارت آزاد جهان شدند

اقتصاد ایرانی: وزیران اقتصاد و بازرگانی ۱۲ کشور حاشیه اقیانوس آرام که با هدف دستیابی به توافقنامه تجارت آزاد (TPP) در هاوایی امریکا گردهم آمده بودند، بدون آنکه موفق شوند این پیمان را نهایی کنند، به کشورهای خود بازگشتند. امریکا و ژاپن به عنوان دوکشور تاثیرگذار در این نشست، اصلی ترین عامل به نتیجه نرسیدن مذاکرات بودند.
به گزارش تعادل، روزنامه فایننشال تایمز نوشته، اختلافات عمده بر سر دسترسی به بازار محصولات حساسی چون لبنیات، شکر و انحصار تولید محصولات دارویی بوده است. کارشناسان پیش تر گفته بودند، در صورتی که امریکا و ژاپن بتوانند موانع موجود بر سر راه دسترسی آزادانه تر به بازارهای کشور مقابل را برطرف کنند روی سایر کشورهای عضو پیمان اقتصادی دوسوی اقیانوس آرام تاثیر گذاشته و مذاکرات را به سوی یک توافق عالی تر سوق خواهد داد.
با این حال نشست «مشارکت دوسوی اقیانوس آرام» که از ۲۸ جولای با هدف دستیابی به پیمان تجارت آزاد تشکیل شده بود، بدون نتیجه ملموسی پایان یافت تا گفت وگوها میان کارشناسان و معاونان وزیران کماکان ادامه داشته باشد. گفته شده، اختلافات امریکا و ژاپن که هم پیمان استراتژیک نیز هستند، در مسائل گمرکی همچنان لاینحل باقی مانده است. دوکشور در این نشست درباره واردات محصولات کشاورزی از امریکا به ژاپن توافق نکردند. همچنین اختلاف این دوکشور با دیگر کشورهای عضو در موضوع حفاظت از حق انحصاری تولیدات دارویی موجب شکست این مذاکرات شده است. به نظر می رسد با تدوام این اختلافات، تصویب پیمان تجارت آزاد بین کشورهای عضو تا پیش از سال ۲۰۱۶ میلادی میسر نشود. بنا بر این گزارش، دولت های امریکا و ژاپن که از همان ابتدا و در گفت وگوهای کارشناسی کشورهای عضو، مخالف حذف حق انحصاری تولیدات دارویی بودند، در مذاکرات وزیران نیز بر این خواسته خود اصرار کردند و مانع از حصول توافق شدند. البته به استناد گزارش تلویزیون دولتی ژاپن، دیگر کشورهای عضو «مشارکت دوسوی اقیانوس آرام» خواستار لغو این امتیاز و قرارگرفتن آخرین اطلاعات تولیدات دارویی دراختیار دیگر کشورهای عضو بودند و امریکا و ژاپن فقط درصورت بروز شرایط حاد با لغو این امتیاز موافق بودند.
تلویزیون «ان اچ کی» ژاپن به نقل از مایکل فرومن، نماینده امریکا در این نشست اعلام کرده مذاکرات تا رسیدن به توافق ادامه خواهد یافت، اما آشکار است که دو دولت امریکا و ژاپن بر سر مساله حق گمرکی محصولات کشاورزی و میزان واردات این محصولات از امریکا به ژاپن با یکدیگر اختلاف نظرهای عمیق دارند و با اینکه امریکا خواهان لغو حق گمرکی از محصولات کشاورزی و صادرات بیشتر گندم به ژاپن است، اما دولت ژاپن انجام این خواسته را به زیان کشاورزان بومی می داند و با آن مخالف است. براساس نتایج نظرسنجی ان اچ کی، حدود ۳۱درصد از ژاپنی ها با پیوستن به این پیمان موافق، حدود ۱۴درصد مخالف و ۴۵درصد دیگر نیز نظر ممتنع دارند. دولت ژاپن پیش بینی کرده که با حذف تعرفه های گمرکی و تجاری مورد نظر این پیمان، اقتصاد این کشور حدود ۰.۶۶درصد توسعه خواهد یافت. تاکوجی اوکوبو، از موسسه پژوهش های اقتصادی ماکرو در ژاپن، در این باره گفته است: «امریکا موافقت کرده که ژاپن تعرفه و بهای برنج، گندم و شکر را در کنترل خود نگاه دارد ولی درمقابل از افزایش صادرات این اقلام به آن کشور جلوگیری نکند. در مورد گوشت هم به نظر می رسد که ژاپن شرط خود را تغییر داده و پذیرفته است که در آینده تعرفه واردات این محصول را به ۹درصد کاهش دهد. با این حال هنوز اختلافاتی میان دو طرف وجود دارد.»

ناکامی برای باراک اوباما
به اعتقاد کارشناسان، شکست در رسیدن به جزییات توافق می تواند ضربه یی به دولت باراک اوباما باشد به ویژه اینکه تاخیر در رسیدن به توافقی که باید در کنگره تصویب شود، احتمال نهایی شدن آن را پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ امریکا دشوارتر می کند.  کشورهای برونئی، شیلی، سنگاپور، نیوزیلند، استرالیا، کانادا، ژاپن، مالزی، مکزیک، پرو، امریکا و ویتنام ۱۲ کشور عضو نشست «مشارکت دوسوی اقیانوس آرام» هستند و امریکا اعلام کرده در صورت پذیرش قواعد مربوط به این پیمان، از پیوستن چین هم استقبال خواهد کرد. اکونومیست پیشتر بااشاره به نبودن چین در فهرست کشورهای عضو این پیمان نوشته است: «امریکا با خارج کردن چین از این مشارکت تجاری، در واقع افق گفت وگوها را به نفع خود تغییر داده است. اگر این پیمان در میدان عمل موفق شود، شاید چین هم ترغیب شود به این توافق ملحق شود یا حداقل با پیمان هایی با استانداردهای مشابه موافقت کند. با این حال ضوابط و مقرراتی که امریکا برای این توافق تعیین کرده با انتقادهایی بسیار مواجه شده است.»

توافق تجاری یا دستور کار سیاسی؟
اکونومیست نوشته است، برخی اقتصاددانان معتقدند این توافق عمدتا یک دستور کار سیاسی است تا توافقنامه یی تجاری، چراکه تمرکز توافق «مشارکت آن سوی اقیانوس آرام» بر مالکیت معنوی و مکانیسم آن، سرمایه گذاران را مجبور می کند تابع دولت های عضو پیمان باشند. به همین دلیل بسیاری احتمال می دهند که کانادا از این گروه تجاری خارج شود. اگر کشاورزان و دامپروران تولیدکننده محصولات شیری کانادا احساس بهره مندی از این توافق نکنند، کانادا آن را ترک خواهد کرد. مالزی هم امکان دارد از این پیمان خارج شود چون امریکا نسبت به پدیده قاچاق انسان در مالزی ناراضی است. در امریکا هم امکان اینکه کنگره این توافق را ملغی اعلام کند، وجود دارد. هرچند این توافق واجد مزایایی برای کشاورزان تولیدکننده گوشت گاو، خودروسازان و شرکت های داروسازی است اما ژاپن هم اگر درهایش را به روی تجارت کشاورزی بگشاید، در داخل با اعتراض هایی روبه رو خواهد بود.
اکونومیست در پایان نتیجه گیری کرده است: «در مجموع برای آنکه پیمان تی پی پی بتواند تاثیرگذار باشد باید وسعت خود را توسعه بخشد. دور نگاه داشتن چین از این توافق یک مصلحت اندیشی است، اما نکته مهم آن است که غیبت چین در این پیمان تجاری، خلأیی عظیم است. چین بزرگ ترین تولیدکننده و سازنده درجهان است و محور زنجیره عرضه در آسیاست. هر منطقه تجاری در آسیا بدون حضور چین، بدون شک باید در انتظار سرنوشتی محتوم بماند.»
به استناد ارزیابی های صورت گرفته، «مشارکت دوسوی اقیانوس آرام» اقتصادهای ۱۲ کشور عضو را تا سال ۲۰۱۵ به میزان ۲۸۵ میلیارد دلار رونق خواهد داد. این پیمان مهم تجاری درصورت تصویب، بزرگ ترین توافق تجاری منطقه یی در طول تاریخ بشر خواهد بود چراکه اعضای مشارکت کننده در آن نزدیک به ۴۰ درصد از اقتصاد جهان را دراختیار دارند.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir