اقتصاد ایرانی: اقتصاد ۳۰۰ شهر بزرگ جهان که تنها ۲۰ درصد از جمعیت را در خود جای داده ، مسوول تقریبا نیمی از خروجی ها و تولیدات جهان در سال ۲۰۱۴ نیز بوده اند. اندیشکده بروکینگز در این گزارش قصد دارد الگوهای رشد اقتصاد ۳۰۰ کلان شهر جهان را بر اساس دو شاخص مهم رشد، با هم مقایسه کند. این شاخص های رشد عبارتند از نرخ رشد سالانه تولید ناخالص ملی واقعی و رشد سالانه میزان استخدام. این شاخص ها که با شاخص عملکرد اقتصادی کلان شهرها ترکیب می شوند حائز اهمیت هستند،زیرا نشان دهنده میزان افزایش درآمدها و استانداردهای زندگی و همین طور میزان اهمیت بازار کار برای مردم و سیاست گذاران است.
یافته ها
اقتصاد کلان شهرهای در حال توسعه همچنان به رشد خود در سال ۲۰۱۴ ادامه داده اند تا با دیگر شهرهای مشابه همگرا شوند. در شاخص عملکرد اقتصادی که با میزان اشتغال و تولید ناخالص ملی همراه شده است، کلان شهرهای در حال توسعه سهم ۸۰ درصدی از عملکرد بالا را دارند. کلان شهرهای کشورهای ترکیه و چین در این رشد طلایه دار هستند. اقتصاد شش کلان شهر توسعه یافته از کشورهای ایالات متحده و بریتانیا نیز جزء عملکردهای برتر بودند.
کلان شهرها کماکان به رشد اقتصادی ملی کمک می کنند، این شهرها از لحاظ رشد ناخالص و ایجاد شغل نسبت به کشورهایشان از رشد بیشتری برخوردار بوده اند. یک سوم از این سیصد کلانشهر پاکت های رشد ( (pockets of growthهستند. به این معنی که نرخ رشدشان در هر دو شاخص از رشد اقتصادی کشورشان بیشتر بوده است.
رشد پایدار یعنی اینکه اکثر (۶۰ درصد) اقتصاد کلان شهرهای جهان از رکود در زمینه های رشد ناخالص ملی و بیکاری نجات یافته اند. در انتهای دیگر این طیف، یک پنجم از این کلانشهرها نتوانستند خود را از رکود نجات دهند. ۹۰ درصد این شهرها در آمریکای شمالی و یا غرب اروپا هستند.
کلانشهرهایی که در کالاها تخصص پیدا کرده اند، از بالاترین نرخ تولید ناخالص ملی و رشد استخدامی برخوردار هستند. خدمات رفاهی، تجارت ، توریسم و صنایع رابطه مستقیم با رشد اقتصادی دارند. کلانشهرهایی که عمده تمرکزشان بر تجارت، فایننس و خدمات حرفه ای بوده ،از رشد کم تری برخوردار بوده اند.
برای دریافت متن کامل گزارش بر روی کس زیر کلیک کنید:
.jpg)
