شمشیر دولبه سازمان جهانی تجارت برای ایران

اقتصاد ایرانی: "اگر عضو سازمان جهانی تجارت شویم کشورهای صنعتی بازار ایران را قبضه می کنند، اگر عضو نشویم ممکن است محدودیت های صادراتی برایمان به وجود آورند، لذا بحث WTO برای ایران شمشیر دولبه است، اما آن چه مسلم است فعلا عضویت در این سازمان برای ایران منطقی نیست."

به گزارش ایسنا، علیرضا معینی با بیان این مطلب اظهار کرد: بحث پیوستن به سازمان جهانی تجارت (WTO) برای ایران یک شمشیر دولبه است. یک بعد قضیه این است که عضو شدن در این سازمان برای ما خوب نیست؛ چون کشورهای صنعتی دهه های متمادی بر روی کالاهای خود کار کرده اند و از ما جلوترند. لذا این کشورها با پیوستن ایران به WTO به بازار ما هجمه می کنند و ما را در وضعیت انفعال قرار می دهند.

وی افزود: بعد دیگر قضیه می تواند این باشد که اگر عضو WTO نشویم بعدها برای صادرات محصولات ما محدودیت ایجاد کنند که به اعتقاد من نگرانی در این خصوص بی مورد است. در حال حاضر هم ما راحت داریم محصولاتمان را به کشورهای همسایه صادر می کنیم. لذا بهتر است به خودمان زمان بدهیم تا تولیدات داخلی گام های موثرتری را بردارند و با کالاهای خارجی قابل رقابت باشند، آن گاه عضو این سازمان شویم.

این کارشناس اقتصادی با اشاره به پایان مهلت ۱۰ ساله ایران برای عضویت در سازمان تجارت جهانی طی روزهای گذشته، گفت: شاید خیریتی در این مساله نهفته است تا بتوانیم در زمان بهتری عضو این سازمان شویم. اگر ما در حال حاضر بتوانیم خود را در بازارهای منطقه فعال کنیم نیاز به عضویت در WTO نداریم.

معینی با بیان این که منافع و مضرات عضویت در WTO باید به طور دقیق بررسی شود، تصریح کرد: درست است که در حال حاضر ۱۶۰ کشور عضو سازمان جهانی تجارت هستند اما آنچه مسلم است کشورهای صنعتی با ایجاد سازمان هایی همچون WTO کشورهای کوچک را درون خودشان هضم کنند. آنها می خواهند کشورهای کوچک را در حد تامین کننده مواد خام نگه دارند و از طرف دیگر بازار آنها را با کالاهای صنعتی قبضه کنند. سال هاست که کشورهای غربی ارزش افزوده را مال خودشان کرده اند.

وی ادامه داد: ما باید بتوانیم تولیداتی که ارزش افزوده برایمان دارند را به طور جدی فعال کنیم. ما مقام اول انرژی جهان را در اختیار داریم، پس چه عضو سازمان جهانی تجارت باشیم چه نباشیم دنیا به ما احتیاج دارد و نمی توانند از ما صرف نظر کنند. ما پیشرفت های خوبی در صنعت داشته ایم که برای تقویت نیاز به مقداری سرمایه گذاری بیشتر دارند.

به گفته این کارشناس اقتصادی اگر ما در چرخه اقتصاد سرمایه داری بیفتیم چرخه به نفع آنها خواهد بود. بنابراین نفع مناسبات تجاری با کشورهای همسایه و کشورهای اسلامی بیشتر از عضویت در WTO است.