بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : سه شنبه 5 خرداد 1394      10:10

پنج تابلو از آینده نفت

اقتصاد ایرانی: کاهش قیمت نفت در یک سال اخیر تاثیرات مهمی بر کشورهای صادرکننده و وارد کننده نفت داشته است. شرکت هفت خواهران و اوپک که دوره های بسیاری بر تورم و ثبات کشورها تسلط داشتند، اکنون به تدریج سهم و اثرگذاری خود را بر بازار نفت از دست می دهند و به نظر می رسد در آینده قیمت گذاری نفت تنها بر اساس اقتصاد آزاد و به دور از تاثیرگذاری بازیگران بزرگ بازار به انجام رسد که این نقطه عطفی در طول یک صد سال اخیر به شمار می رود. سایت تحلیلی «مارکت واچ» به پنج سناریوی احتمالی از آینده بازار نفت پرداخته است. در این پنج سناریو به عوامل صعود قیمت ها تا بیش از ۱۴۰ دلار و عوامل کاهش قیمت ها تا کمتر از ۴۰ دلار پرداخته شده است. در بین سناریوهای پیشنهادی، محتمل ترین سناریو قیمت ۷۰ تا ۸۰ دلار برای نفت است که در این سناریو عربستان سعودی به استراتژی محافظت از سهم بازار ادامه می دهد و ظرفیت تولید نفت شیل پرنوسان ارزیابی شده است، اما چنانچه عرضه نفت به واسطه درگیری های ژئوپولیتیک کاهش یابد و اقتصاد جهان با رشد قوی روبه رو شود، حتی بازگشت قیمت ها به بالاتر از ۱۴۰ دلار محتمل است. همچنین اگر بحران اقتصادی در جهان شدت یابد و سرمایه گذاری عظیمی در تولید کم هزینه نفت انجام گیرد، قیمت نفت می تواند به کمتر از ۴۰ دلار برسد.

به گزارش دنیای اقتصاد، در سالیان اخیر بارها با کاهش قیمت نفت روبه رو بوده ایم، اما روند کاهش قیمت نفت خام که در سال گذشته اتفاق افتاده، از اساس متفاوت است چراکه به گزارش پایگاه خبری مارکت واچ، اعضای تاثیر گذار اوپک اعلام کردند قیمت گذاری نفت خام تنها بر اساس اقتصاد بازار آزاد صورت خواهد گرفت و این نقطه عطفی در طول ۱۰۰ سال اخیر برای قیمت گذاری نفت است. این گزارش در بخش دیگری به افزایش صادرات نفت ایران اشاره کرده و در پنج سناریو پیش بینی هایی برای قیمت نفت در جهان ارائه می دهد.

به گزارش مارکت واچ، در ماه ژوئن سال ۲۰۱۴ با یک عدم تعادل بین تقاضای کم در آسیا و تولید مداوم نفت شیل آمریکای شمالی روبه رو بوده ایم که این امر به نظر عادی می رسید. قیمت نفت خام برنت از هر بشکه ۱۰۵ دلار روندی کاهشی به خود گرفت و بازار در ماه اکتبر در وضعیت «کنتانگو» قرار گرفت، یعنی وضعیتی که قیمت های فروش آتی از قیمت های فروش نقدی نفت در تاریخ سررسید بیشتر است. در زمانی که قیمت هر بشکه نفت به ۷۵ دلار رسید، انتظارات از نشست اوپک که در اواخر ماه نوامبر برگزار شد، این بود که با روند کاهشی قیمت نفت مقابله کنند. در واقع انتظار می رفت اوپک از طریق کاهش سهمیه تولید اعضای خود، مانع از کاهش قیمت نفت شود. این انتظارات با اعلام اوپک مبنی بر اینکه قیمت نفت را به زیر بشکه ای ۵۰ دلار نخواهد رساند، محقق نشد.

متعاقبا اعلام اعضای تاثیر گذار اوپک این حدس را قوت بخشید که قیمت گذاری برای نفت خام تنها بر اساس اقتصاد بازار آزاد صورت خواهد گرفت و این نقطه عطفی در طول ۱۰۰ سال برای قیمت گذاری نفت است. شرکت های هفت خواهران و اوپک طی دوره های بسیاری بر تورم و ثبات کشورها تسلط داشتند.

در ادامه این وب سایت تحلیل می کند که چند عامل قیمت نفت خام را تعیین می کند. در طرف تقاضا، نااطمینانی از رونق جهانی در آینده نزدیک وجود دارد. اقتصاد آمریکا همچنان نیروی محرکه است، اما نگرانی هایی در مورد کاهش رشد اقتصاد چین و تاثیر خروج احتمالی یونان از حوزه یورو وجود دارد که این عوامل به طور عمده در کشورهای غیر عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه باعث محدود شدن رشد تقاضا می شود.

در طرف عرضه، رویکرد بازار باز از قیمت نفت خام ارزان تر خاورمیانه تاثیر می گیرد و توجیه توسعه طرح های هزینه بری همچون شن های نفتی، آب های عمیق و پروژه های قطب شمال سخت تر می شود. تحت چنین سناریویی، تولید نفت شیل آمریکا به عنوان تولید کننده نهایی قلمداد می شود و عرضه و تقاضا را متوازن می کند. در نتیجه، این صنعت به سمت قیمت های کمتر مثلا هر بشکه ۷۰ تا ۷۵ دلار می رود که ناشی از هزینه های توسعه نوین دارایی های نفت شیل آمریکا و سایر طرح های توسعه مرسوم است. این رونق باید در سال ۲۰۱۶ اتفاق بیفتد، زمانی که صنعت نفت و گاز مقیاس فعالیت حفاری آمریکایی خود را تا بیش از ۵۰ درصد تغییر داده است.

از آنجا که نفت شیل می تواند تولید خود را در واکنش به قیمت نفت خام در ۱۲ تا ۲۴ ماه کم یا زیاد کند چنین انتظار می رود که قیمت پایین تر و سیکل های تجاری بیشتر شود. همچنین در این مدت استفاده از اهرم های مالی در چرخه سرمایه گذاری نسبتا کوتاه است و شیب منحنی کاهش تولید زیاد است. با ورود صنعت نفت به مرحله ای جدید، بعضی عوامل خارجی که می توانند قیمت نفت را تحت تاثیر قرار دهند، باید کنترل شوند. رفتار اوپک در صدر عوامل یاد شده است. قیمت پایین نفت به چندین کشور از جمله ونزوئلا، ایران و عراق ضربه وارد می کند. این کشور ها نیاز دارند که قیمت هر بشکه نفت حداقل ۹۰ دلار باشد تا بتوانند بودجه خود را متوازن و اقتصاد نوپای خود را سر پا نگه دارند.

فشار های زیادی بر اوپک و سایر کشور های اصلی تولید کننده نفت وجود دارد که به سیستم قدیمی بازگردند. توسعه ژئوپلیتیکی می تواند چشم انداز عرضه نفت را تغییر دهد. با لغو تحریم ها، ایران که چهارمین کشور بزرگ دارای ذخایر نفتی است می تواند نفت بیشتری عرضه کند و از طرفی گسستگی در عرضه نفت برای بسیاری از کشور ها از جمله عراق، تایوان، ونزوئلا و برزیل محتمل است.

رشد اقتصادی یک عامل کلیدی است که باید در نظر گرفته شود؛ چراکه اقتصاد به طور مستقیم تقاضا برای نفت خام را تحت تاثیر قرار می دهد. برای مثال اگر اتفاقی برای مردم کشور چین که بیش از ۱۰ درصد محصولات نفت جهانی را مصرف می کنند بیفتد، این امر روی تقاضای نفت تاثیر می گذارد.

نفت ایران

مساله دیگر، بهبود صدور نفت ایران است که در صورت لغو تحریم ها و توافق با قدرت های جهانی رخ خواهد داد. کوین کر، رئیس سازمان تجارت بین المللی «کر» در این خصوص گفت: «مساله نفت ایران جدی گرفته شده است، به خصوص که ایران مصمم است باتمام پتانسیل ممکن نفت تولید کند.» وی همچنین افزود: «جلسه اوپک چند هفته پیش از تاریخ توافق نهایی در ۳۰ ژوئن تشکیل خواهد شد و انتظارات بر این اساس است که لغو تحریم ها بتواند روزانه یک میلیون بشکه نفت خام به بازار نفت جهان بیفزاید.»بهری، مدیر ارشد تحقیقات اوپک و خاورمیانه نیز گفت: «در ماه های اولیه، ایران می تواند حدود نیم میلیون بشکه تولید خود را افزایش دهد. سپس زمانی لازم است تا منابع مالی تامین شود و تخصص لازم برای افزایش بیشتر ایجاد شود

پنج سناریوی بلند مدت

در تصویر همراه ۵ سناریو مربوط به آینده نفت جهان آورده شده است. وضعیت «عادی جدید» محتمل ترین سناریو در وضعیت کنونی است. عربستان سعودی به استراتژی محافظت از سهم بازار خود ادامه می دهد و در این میان ظرفیت نفت شیل پرنوسان است. سناریو های قابل قبول مختلف دیگری از این سناریو اصلی شامل «بازگشت اوپک» است، حالتی که اوپک دوباره به عنوان تعیین کننده قیمت نقش آفرینی می کند. وضعیت «اضطراری» زمانی است که کاهش رشد اقتصادی منجر به مازاد عرضه می شود. دو حالت اکستریم که در این سناریو وجود دارد «غیر قابل تحمل» و «بحران» بی ثبات هستند. این دو وضعیتی هستند که گسستگی در عرضه و تقاضا می تواند به شدت قیمت ها را بالا و پایین ببرد.با این سه سناریوی قابل قبول، صنعت نفت و گاز محتمل است که وارد فاز جدیدی شود. فازی که قیمت نفت پایین تر، سرمایه گذاری در سراسر دنیا را تغییر می دهد و همچنین این صنعت به تحرک بیشتری نیاز دارد تا بتواند در چرخه های تجاری ۱۸ تا ۲۴ ماهه خود را تطبیق دهد.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir