ورود آمریکا به جنگ ارزی

اقتصاد ایرانی: اعمال سیاست های انبساط پولی ازسوی بانک های مرکزی اروپا و ژاپن که سبب کاهش نرخ برابری واحدهای پولی یورو، ین و یوآن در برابر دلار آمریکا و تقویت بیش از اندازه این واحد پولی شده و فشار مضاعفی بر اقتصاد آمریکا وارد کرده، فدرال رزرو را وادار کرد تا دوباره وارد جنگ ارزی شود.

به گزارش آرمان، در شرایطی که در بسیاری از اقتصادهای پیشرفته جهان و بازارهای نوظهور شاهد تقاضای داخلی محدود هستیم، سیاست گذاران برای شتاب بخشیدن به رشد اقتصادی و اشتغال زایی، به رشد مبتنی بر صادرات روی آورده اند اما رشد صادرات، مستلزم پایین آوردن ارزش پول داخلی و اجرای سیاست های متفاوت و غیر معمول پولی است تا با اجرای آنها بتوان ارزش پول ملی را تا اندازه مورد نیاز پایین آورد. به گزارش مارکت واچ، از آغاز سال ۲۰۱۵، بیش از ۲۰ بانک مرکزی در کشورهای مختلف جهان، به تبعیت از بانک مرکزی اروپا و بانک مرکزی ژاپن، سیاست های انبساط پولی را به اجرا گذاشته اند. کشورهای حاشیه منطقه یورو، برای کاهش کسری خارجی خود و پرش برای شروع رشد، نیازمند کاهش ارزش نرخ برابری یورو در برابر دلار هستند اما تضعیف ارزش یورو، با اجرای سیاست های انبساط پولی بانک مرکزی اروپا تشدید و منجر به افزایش سرریز حساب های بانک در آلمان شد. سیاست های پولی اتحادیه اروپا که در سطح وسیع و نا متعادل درحال اجراست، سبب افزایش حجم سرریز حساب های بانکی در برخی کشورهای دیگر منطقه یورو نیز شده است. در ژاپن نیز سیاست های تسهیل کمّی، نخستین تیر رها شده از کمان اصلاحات اقتصادی این کشور موسوم به «آبه نومیک» (برنامه اصلاحات اقتصادی شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن) محسوب می شود. اجرای این برنامه، ارزش ین را به میزان محسوسی کاهش داده و اکنون منجر به افزایش افزایش تراز تجاری ژاپن شده است. تاکنون اعمال سیاست های تسهیل کمی ازسوی بانک مرکزی اروپا و بانک مرکزی ژاپن، فشار فزاینده ای بر دلار آمریکا داشته است. این مسئله همچنین به تقویت ارزش دلار در برابر سایر واحدهای ارزی کشورهای پیشرفته و صادرکننده مواد اولیه، نظیر استرالیا و کانادا و همچنین بسیاری از بازارهای نوظهور منجر شده است. برای این کشورها، افت قیمت نفت و مواد اولیه منجر به سقوط ارزش نرخ ارز شده است. همچنین، ارزش دلار نسبت به ارزش واحد پول داخلی بازارهای نوظهوری که وضعیت اقتصادی و مالی شکننده ای دارند، افزایش یافته است که این مساله افزایش دوبرابری سرریز حساب های بانکی و مالی، افزایش تورم و کند شدن رشد اقتصادی و حجم زیادی از بدهی های داخلی و خارجی و بی ثباتی سیاسی را به همراه داشته است. حتی چین نیز سال گذشته اجازه داده تا ارزش پول داخلی این کشور یعنی یوآن باز هم کاهش یابد. علاوه براین، کاهش رشد تولید در این کشور ممکن است دولت را مجاب کند تا ارزش یوآن را بیش از این کاهش دهد. درهمین حال تراز مبادلاتی چین دوباره درحال افزایش است زیرا این کشور بازارهای جهانی را از حجم بالای تولیدات خود نظیر فولاد اشباع کرده است. به گزارش اقتصادنیوز، تا این لحظه، سیاست گذاران آمریکایی نسبت به افزایش قدرت دلار ابراز نگرانی نکرده اند، زیرا چشم انداز رشد اقتصادی آمریکا بسیار بهتر از اروپا و ژاپن بوده است. درعوض، در آغاز سال ۲۰۱۵، این امیدواری وجود داشت که میزان تقاضای داخلی در آمریکا به حدی افزایش یابد که باوجود تقویت ارزش دلار، بتواند از رشد حدود سه درصدی تولید ناخالص ملی این کشور حمایت کند. با کاهش قیمت نفت و افزایش اشتغال زایی، تصور می شد که درآمد خالص و میزان مصرف افزایش یابد. همچنین پیش بینی می شود امسال سرمایه گذاری در بخش غیر انرژی و مسکن با رشد اقتصادی، افزایش یابد اما امروز همه چیز بسیار متفاوت به نظر می رسد و شاهد وحشت مقامات ایالات متحده از افزایش ارزش دلار در برابر سایر ارزها هستیم. امروز، دلار بسیار سریع تر از آنچه انتظار می رفت در حال تقویت شدن است و داده های مربوط به سه ماهه نخست سال ۲۰۱۵ نیز نشان می دهد تاثیر افزایش ارزش دلار بر حجم خالص صادرات، تورم و رشد اقتصادی، بسیار جدی تر و شدید تر از مدل های ارائه شده ازسوی سیاست گذاران اقتصادی است. علاوه براین، تقاضای داخلی قدرتمند در این کشور هنوز محقق نشده است. همچنین، رشد مصرف نیز در سه ماهه نخست سال  ۲۰۱۵ ضعیف بوده و حتی سرمایه گذاری داخلی نیز از همه ضعیف تر بوده است. همه این عوامل باعث شده تا آمریکا به شکل موثری وارد عرصه «جنگ ارزی» شود تا به نوعی از افزایش بی رویه ارزش دلار جلوگیری کند بنابراین، مقامات فدرال رزرو، به روشنی شروع به صحبت درباره دلار، به عنوان یکی از عواملی که بر صادرات خالص، تورم و رشد اقتصادی تاثیر می گذارد، کرده اند. مقامات آمریکا همچنین به یکی از منتقدان اصلی آلمان و اتحادیه اروپا در اعمال سیاست هایی که به تضعیف ارزش یورو می انجامد، تبدیل شده اند.