روند رو به رشد تولید فولاد

اقتصاد ایرانی: یکی از اهداف ترسیم شده در صنعت فولاد کشور دستیابی به تولید ۵۵ میلیون تن فولاد خام در افق ۱۴۰۴ است. هدفی که بسیاری از کارشناسان و فعالان این صنعت با توجه به برخی مولفه ها آن را بلندپروازانه قلمداد کرده و رسیدن به این رقم را غیرواقعی می دانند.
برخی مهم ترین مشکل در زمینه دستیابی به این رقم را به نبود برنامه جامع مشترک برای متولی اصلی این توسعه یعنی وزارت صنعت مربوط می دانند و بعضی دیگر معتقدند عدم همکاری و همگامی سازمان های دولتی و زیر ساختی کشور مانند وزارتخانه های نیرو، کشور، نفت ، راه و ترابری و... بزرگ ترین مشکل بر سر راه رسیدن به این هدف است.
مضاف بر اینکه جانمایی نامناسب طرح های فولادی، مساله بی توجهی به سرمایه گذاری در حلقه های پسین و پیشین تولید فولاد و عدم همکاری و همسویی بین سیاست ها، اهداف ترسیم شده و اقدامات گوناگون شرکت های معدنی و فولادی کشور نیز از دیگر چالش ها و مشکلات موجود در مسیر رسیدن به این مهم عنوان شده است.
به گزارش دنیای اقتصاد، به هر طریق با آنکه طبق بسیاری از شواهد موجود به نظر می رسد نمی توان به تولید ۵۵ میلیون تن فولاد تا ۱۰ سال دیگر رسید، اما لزوم برخی اقدامات در زمینه همکاری های هرچه بیشتر شرکت های معدنی و فولادی کشور و بعضا ادغام آنها برای حرکت در مسیر روبه رشد تولید فولاد باید بیش از پیش مورد توجه کارشناسان و مسوولان ذی ربط قرار گیرد.
در این خصوص رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ آهن ایران نیز در گفت و گو با «استیل ایران» دو حوزه سنگ آهن و فولاد را به هم مرتبط دانست به طوری که هیچ یک بدون دیگری معنی و مفهومی پیدا نمی کند.
قدیر قیافه تجربیات سایر کشورهای دنیا درخصوص همکاری این دو گروه را با مثالی توضیح داد و گفت: وقتی به صنعت فولاد چین نگاه می کنیم شاهد این هستیم که صنعت آهن و فولاد چین از به هم پیوستن دو مجموعه شکل گرفته است که امروزه همین مجموعه به تنهایی ۴۹ درصد آهن و فولاد کل دنیا را تامین می کند.
رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ آهن گفت: پیشنهاد این است که در یک بازه مثلا ۶ ماهه شورایی شکل بگیرد و هر دو انجمن تولیدکنندگان فولاد و سنگ آهن، پیشنهادهای خود را به دولت ارائه دهند و در این پیشنهادها سهم هر دو انجمن به درستی در نظر گرفته شود. این همکاری در آینده می تواند به شکل گیری سرمایه گذاری های مشترک در حوزه های معدن و فولاد کمک کند. حتی این امکان وجود دارد که یکسری ادغام ها بین شرکت های معدنی و فولادی اتفاق بیفتد.
وقتی به شرکت های بزرگ در چین و روسیه نگاه می کنیم شاهدیم که این شرکت ها از بخش های بالادست یعنی معدن تا تولید محصولات نوردی و سایر محصولات نهایی و فولادی را در تملک خود دارند و ما نیز لازم است به همین سمت حرکت کنیم. در نهایت شورای آهن و فولاد باید به سمتی پیش برود که بتواند به ادغام شرکت های معدنی و فولادی کمک کند و همچنین سنگ آهن مورد نیاز داخل را تامین کند.
وی افزود: موضوع مهم تر این است که ما بتوانیم روی طرح جامع فولاد تاثیر مثبت بگذاریم؛ زیرا من و بسیاری از همکاران این بخش معتقدیم اعداد و ارقام پیش بینی شده در چشم اندازها تا حدودی غیرواقعی و بلندپروازانه است و یکی از تلاش های ما تعدیل و نزدیک کردن این ارقام به واقعیت است.یعنی این شورا به نوعی باید کمک کند تا این اعداد چه در مورد ذخایر و چه در مورد تولیدات آینده اصلاح شود.
مثلا اگر ما نرخ رشد فولاد را طی ۱۵ سال گذشته بررسی کنیم متوجه خواهیم شد که نرخ رشد در این سال ها، نرخ ۸ درصدی بوده است و اگر ما بخواهیم با حفظ همین نرخ (که البته با رکود حال حاضر کمی سخت است) پیش برویم درافق ۱۴۰۴ به ۳۶ میلیون تولید خواهیم رسید و رسیدن به تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در این افق عملا یک انتظار کاملا بلند پروازانه و غیرواقعی است.