آخرین توصیه اقتصادی امسال

اقتصاد ایرانی: پایان سال برای بسیاری از افراد با احساسی ناخوشایند همراه است، احساسی که به آن ها می گوید یک سال دیگر از عمر آن ها نیز بدون دستیابی به اهداف بزرگی که همواره در سر داشته اند سپری شده است. احتمالا افرادی که کمتر از بیست و پنج سال سن دارند چنین حسی را کمتر تجربه می کنند اما برای فردی که بیشتر از سی سال عمر کرده، احساس اینکه فرصت چندانی برای انجام کارهای بزرگ باقی نمانده چندان غریبه نیست، احساسی که شاید با ناامیدی همراه باشد. اما حقیقت این است که برای بسیاری از افراد هنوز خیلی زود است که با حسرت به آرزوهایشان در مورد کسب و کار بنگرند. اگر تصور می کنید حالا که از مرز سی سالگی و یا چهل سالگی عبور کرده اید، دیگر فرصتی برای رویاپردازی ندارید، اشتباه می کنید. شاید به یاد بیاورید که پسال گذشته شرکت فیس بوک برای خرید اپلیکیشن واتس اپ (WhatsApp) مبلغی معادل ۱۹ میلیارد دلار پرداخت اما احتمالا نمی دانید که بنیانگذار واتس اپ زمانی شرکت مربوط به این اپلیکیشن را راه اندازی کرد که 33 سال داشت.

به گزارش خبرآنلاین، در واقع جان کوم در ژانویه سال ۲۰۰۹ یک گوشی آیفون خرید و تازه پی برد که می توان اپلیکیشنی را برای رد و بدل کردن پیغام راه اندازی کرد و آن را در فروشگاه مربوط به اپلیکیشن های شرکت اپل عرضه کرد. البته مورد واتس اپ تنها کسب و کاری نیست که بنیانگذار آن خیلی دیر به فکر ماجراجویی در کسب و کار افتاده است. احتمالا طی سال های اخیر بارها عکس بنیانگذار وبسایت ویکیپدیا (Wikipedia) را دیده اید که در پیغامی از شما خواسته بود برای ادامه ارایه خدمات رایگان توسط ویکیپدیا به این وبسایت کمک کنید. اگر هم تاکنون تصویری از جیمی ولز را ندیده اید حتما بارها از وبسایتی که او راه اندازی کرده یعنی ویکیپدیا بازدید کرده اید. جیمی ولز زمانی برای عملی کردن ایده ایجاد یک دایره المعارف آنلاین دست به کار شد که تقریبا ۳۵ سال سن داشت. نام شرکت اینتل (Intel) را هم احتمالا تاکنون بارها شنیده اید، پردازنده های ساخت این شرکت را در بسیاری از رایانه های جهان می توان یافت. شرکت اینتل مانند شرکت های اپل و یا مایکروسافت ایده جوانانی نبود که به جای تحصیلات دانشگاهی به دنبال راه دیگری برای بروز خلاقیت بودند بلکه رابرت نویس زمانی شرکت اینتل را راه اندازی کرد که ۴۱ سال داشت.

موارد دیگری را نیز می توان برشمرد که افرادی در دهه های چهارم، پنجم و حتی ششم زندگی کسب و کارهای بسیار موفقی را راه اندازی کرده اند. برای مثال ری کراک در سن ۵۵ سالگی وارد مکدونالدز شد و آن را به موفق ترین رستوران زنجیره ای جهان تبدیل کرد، جان پامبرتون نیز نوشابه های کوکاکولا را ۵۵ سالگی تولید کرد و جالب تر از همه هارلاند ساندرز است که رستوران های مرغ سوخاری کی اف سی (KFC) را در ۶۵ سالگی راه اندازی کرد. در واقع شاید سی و چند سالگی برای فردی که بخواهد تازه فوتبال بازی کردن را یاد بگیرد و به تیم ملی هم دعوت بشود بسیار دیر باشد اما برای راه اندازی یک کسب و کار موفق تقریبا در هر سن و سالی می توان دست به کار شد.