بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : يکشنبه 9 آذر 1393      12:25

اقتصاد نفتی بی‌نیاز از گردشگری؟!

اقتصاد ایرانی: در سال ۲۰۱۳ گردشگران حدود ۱۳۰۰ میلیارد دلار برای سفر به دیگر کشورها پول خرج کردند؛ این یعنی ۶ درصد تولید ناخالص داخلی جهان.
پیش بینی می شود در سال ۲۰۱۴ این رقم از ۱۵۰۰ میلیارد دلار هم فراتر رود. صنعت گردشگری بعد از نفت و خودرو سومین صنعت درآمدزا و اشتغال زا در جهان است و درآمد حضور یک گردشگر با فروش ۱۵ بشکه نفت برابری می کند. ایران اگر با توجه با رتبه های خوبی که به لحاظ جاذبه های طبیعی و تاریخی بالقوه گردشگری خود دارد می توانست یک چهلم این درآمد را هم کسب کند، به آورده ای بیش از ۳۰ میلیارد دلار دست می یافت؛ درحالی که در خوش بینانه ترین برآوردها در سال گذشته از این رهگذر حدود سه میلیارد دلار درآمد داشته که بخش اعظم آن نیز مربوط به حضور گردشگران زیارتی است.
به گزارش دنیای اقتصاد، در گزارشی که اخیرا در کمیسیون کسب وکار اتاق بازرگانی ارائه شده است، ایران با وجود رتبه نازل خود در میزان درآمد حاصل از گردشگری، رتبه اول را در رشد حوزه کسب وکار گردشگری داشته است و این نشانه خوبی برای بازار گردشگری خواهد بود. از سوی دیگر در برنامه چشم انداز ۱۴۰۴ مبلغ ۲۵ میلیارد دلار درآمد و جذب ۲۰ میلیون گردشگر پیش بینی شده که این به معنای وجود اراده ای در بخش دولتی برای رشد کسب وکار گردشگری است، البته درآمد ۲۵ میلیاردی که برای ۱۴۰۴ هدف گیری شده، از درآمد ۳۵ میلیاردی (با ۱۰ میلیون گردشگر) امروز کشور ترکیه کمتر است؛ همچنین کشور کوچک امارات در سال ۲۰۱۳ حدود ۱۹ میلیارد دلار (با سه میلیون گردشگر) از طریق جذب گردشگر درآمد داشته است.

 
رشد توریسم ما نرم افزاری است
رئیس اتاق بازرگانی ایران و ایتالیا درباره شرایط و امکان تحقق این برنامه با توجه به وضعیت فعلی ایران  گفت: چنانچه از آمار پیدا است ورود گردشگران به ایران در یک سال اخیر رشد چشمگیری داشته و این رشد، خود را در همه حوزه های گردشگری از ضریب اشغال هتل ها گرفته تا بازدید از اماکن و سایت های تاریخی و... نشان داده است. این رشد بیش از هر چیزی مدیون بخش نرم افزاری و اثر روانی وضعیت ایران و منطقه است و ارتباط چندانی با رشد یا تکمیل زیرساخت های گردشگری در ایران ندارد. احمد پورفلاح اثر مباحث هسته ای و توافق احتمالی پیش رو را در تداوم این رشد حیاتی دانست و تصریح کرد: به نظر می آمد که بازار گردشگری برای رشد و توسعه بیشتر خود چشم به راه توافق هسته ای در وین بود، اما با به تعویق افتادن این توافق نمی توان تداوم این رشد را در ماه های پیش رو انتظار داشت و در بهترین حالت با زیرساخت های کنونی می توان امید بست بازار به وضعیت کنونی باقی بماند، چراکه به نظر می رسد با زیرساخت های موجود، گردشگری در بالاترین نقطه نمودار رشد خود قرار گرفته و چنانچه گزارش ها نشان می دهد هتل های ۴و۵ ستاره ایران تا سال ۲۰۱۵ رزرو شده اند. در یک سال اخیر به جز ایجاد جو روانی مثبت و توجه به مسائل نرم افزاری اتفاق قابل ملاحظه ای برای جلب گردشگر خارجی صورت نگرفته است. وی در ادامه تاکید کرد: ابتکاراتی که در حوزه گردشگری ایران به کار گرفته می شود از جمله استفاده از کلبه های بوم گردی یا تغییرکاربری ساختمان های قدیمی به کاروانسرا و هتل کارهای خوبی است اما واقعیت این است که تامین کننده نیازهای اساسی این بخش مانند کمبود هتل ها و خدمات استاندارد گردشگری نیستند و با حداکثر توان و ضریب اشغال خود نیز پذیرای تعداد کمی گردشگر خواهند بود.

چالش تخصیص بودجه
رئیس اتاق ایران و ایتالیا بالا رفتن توان رقابت پذیری ایران در بازار گردشگری را منوط به سرمایه گذاری اصولی در این بخش دانست و افزود: سهم ایران با وجود رشدی که به آن اشاره شد همچنان از درآمد ۱۵۰۰ میلیاردی گردشگری بسیار ناچیز است. اگر بخواهیم این سهم را افزایش دهیم و جایگاه بهتری در این عرصه بیابیم نیاز به سرمایه گذاری و تخصیص بودجه ای اساسی و اصولی از طرف دولت هستیم. به عنوان مثال همان طور که برای کسب درآمد بالا در نفت سرمایه گذاری کلان می شود، باید برای رسیدن به سوددهی در این بخش نیز سرمایه گذاری اولیه در راستای تکمیل زیرساخت ها انجام شود.
پورفلاح در تشریح موانع موجود در مسیر توسعه گردشگری گفت: یکی از موانع اساسی که بر سر راه گردشگری و در واقع تخصیص بودجه به این بخش وجود دارد این است که اقتصاد وابسته به نفت اساسا احساس نیازی به رشد دادن بخش های دیگر و درآمدزایی از آنان ندارد. دولتی که پول دارد به تولید صادرات محور یا صادرات نامرئی گردشگری احساس نیاز نمی کند و فقط زمانی که درآمدش در این حوزه کم شد به سراغ آن بخش ها می رود.
وی ادامه داد: در حال حاضر به نظر می آید با کمبود موانع موجود، گردشگری همچنان باید چشم به راه توافق بماند تا از طریق سرمایه های ارزی و روانی که به بدنه اش تزریق خواهد شد، رشد یابد. آزاد شدن اموال بلوکه شده ایران تا حدی دست سیاست گذاران را در اختصاص بودجه به این بخش باز می گذارد و از سوی دیگر اعتماد سرمایه گذاران نیز مانند آنچه در مورد گردشگران دیدم، برای امنیت سرمایه گذاری در ایران جلب خواهد شد.

تشکیل اتاق مشترک با کشورهای باتجربه
پورفلاح یکی از راه های برون رفت از رکود در این حوزه را تشکیل اتاق های مشترک گردشگری با کشورهای مختلف دانست و گفت: در ابتدا علاقه شخصی من به گردشگری و اعتماد به اهمیت حیاتی این پروژه در سطح ملی باعث شد اولین کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی را در اتاق ایران و ایتالیا راه اندازی کنم. تجربه بالای ایتالیا در زمینه توریسم و امکان استفاده از این ارتباط برای اصلاح روش های جذب توریست در ایران امکانات خوبی در اختیار ما قرار داد.
وی افزود: این کمیسیون در مدت ۵ سالی که از عمر آن می گذرد، توانسته است با شناسایی نقاط قوت و ضعف زیرساخت های ایرانگردی در کشور و انعکاس آن به مسوولان و درج در جراید و همچنین دعوت کارشناسان و متخصصان داخلی و خارجی برای ارائه دیدگاه ها و تبادل نظرها، برگزاری همایش گردشگری و ارتباط منطقی و دوسویه با سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و انتشار نشریات ویژه و درج مقالات در این خصوص، گام های موثری در جهت روشن شدن نقاط تاریک این نیاز ملی بردارد.
به نظر می رسد همه اینها نشان دهنده ظرفیت بالا و در عین حال کم هزینه صنعت گردشگری در تنوع بخشی به اقتصاد کشورها به ویژه کشورهایی است که تنها متکی به یک یا دو محصول خاص بوده و برای رها شدن از آن نیاز به منابع بالا و صرف هزینه های گزاف دارند. گردشگری در این شرایط می تواند به عنوان یک گزینه رهایی بخش تلقی شود به شرط آنکه سرمایه گذاری ها در این صنعت نیز هم ردیف با توان اجرایی آن باشد. تا زمانی که گردشگری به جای صنعت تنها تعریفی فرهنگی داشته باشد نمی توان گفته مسوولان در بهره گیری از این ظرفیت در چرخیدن سریع تر چرخ اقتصاد را جدی تلقی کرد.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir