بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : يکشنبه 10 دى 1391      11:44

طلای کم عیار، نقدینگی کم درآمدها را نشانه می رود

معمولا در ایام پایانی سال همزمان با افزایش سطح نقدینگی که طلا و سکه در بازار با افزایش تقاضا مواجه می شود، زمینه برای رشد حضور طلای کم عیار در بازار ایران فراهم می شود. امسال هم این نگرانی به دلیل صعود قیمت جهانی طلاو نیز نرخ دلار بیش از پیش وجود دارد.

محبوبه فکوری: افزایش تقاضا و نیز رشد قیمت طلا و سکه در بازار سبب می شود که طلاهای کم عیار در بازار رواج یابد و شرایطی به وجود آید که مردم به دلیل نداشتن تخصص، دقت زیادی در عیار طلا به خرج ندهند و زمانی که قصد دارند مجدد این طلا را در بازار به فروش رسانند، با موضوع پایین بودن عیار آن مواجه می شوند.
فروش طلاهای کم عیار در بازار
این پدیده ای است که به تازگی در بازار رواج بیشتری پیدا کرده است و البته برخی تلاش دارند تا عیار پایین طلا را در میان مردم جا بیندازند و به بهانه اینکه قیمت آن کمی پایین تر است، آن را در بازار به راحتی خرید و فروش کنند.
در این میان، موضوع خرید و فروش سکه های تقلبی نیز از سال گذشته در بازار مطرح شده بود و بر این اساس، موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، تلاشی را برای جمع آوری سکه های تقلبی و ساماندهی بازار آغاز کرده بودند که البته با مقاومت هایی مواجه شد؛ به این معنا که هم اکنون شاهد ایجاد تنوع در عیار طلا در کشور هستیم و متاسفانه این طلاها به دلیل ناآگاهی مردم، به قیمت طلای با عیار رایج یعنی 18 عیار مواجه می شوند.
مسئولان و متخصصان بازار طلا می گویند که طلا و جواهرات به طورمعمول برحسب عیار سنجیده می شوند که بیانگر محتوا و میزان طلای به کار رفته است؛ البته به جای این شیوه می توان از روش دیگری برای توصیف میزان خلوص زیورآلات استفاده کرد و میزان طلای به کار رفته در آن را در هزار محاسبه کرد.
از آنجا که قیمتی که خریدار بابت مصنوعات می پردازد به میزان طلای به کار رفته در آن ارتباط دارد، برای مصرف کننده مهم است که بداند چه میزان طلا در مصنوع خریداری شده، مورد استفاده قرار گرفته است. این در حالی است که بیشتر جواهرات جهان دارای برچسب حاوی درجه عیار و خلوص هستند که در واقع، بخشی از نشان عیار محسوب می شود.
متخصصان می گویند که طلای خالص یا همان 24 عیار، به معنای آن است که در جواهر 100 درصد طلا به کار رفته است؛ اما عیارهای پایین تر از 24 به این مفهوم هستند که میزان آلیاژهای به کار رفته در ساخت مصنوعات را مشخص می کند.
بررسی ها نشانگر این است که در کشورهایی همچون انگلیس، طلاهای حاوی 9، 14، 18و 22 عیار قابل فروش است و طلای 12عیار را نمی توان فروخت؛ زیرا از نظر قانون، عیار فروش آن مجاز نیست.
از سوی دیگر، مصنوعات ساخته شده از طلا یا همان جواهرات کمتر از 24 عیار نیز، طیفی از رنگ ها را دربرمی گیرند که بر این اساس، هر چه درجه عیار کمتر باشد، رنگ ها متنوع ترخواهد بود.
در این میان، عده ای معتقدند که اگر عیار طلا را کم کنیم، به سالم سازی بازار کمک شده است و مردم با اختیار بیشتری می توانند مصنوع مورد نظر خود را انتخاب کنند، در حالیکه در مقابل برخی دیگر معتقدند که این تنوع عیار باعث آشفتگی در بازرا و سردرگمی بیشتر خریداران و مردم می شود.
ضرورت شفافیت در نظارت بر بازار طلا
علی فخر موحدی، مدیرعامل صندوق توسعه صادرات طلا و جواهر در این زمینه می گوید: مخالفت با کاهش عیار طلا به دلیل تغییر رنگ و یا وجود اقلیم های مختلف جوی و فرهنگ های مختلف ایران، منطقی نیست؛ این در شرایطی است که برای جلوگیری از تغییر رنگ طلا، می توان با استفاده از روش های نوین آبکاری و یا استفاده از آلیاژهای با کیفیت بالا تا حدودی بهره گرفت.
وی می افزاید: اصل موضوع در مورد مشکلاتی است که به دلیل عدم وجود و یا عدم توانایی سیستم های نظارتی به وقوع می پیوندد و آن هم موضوع تقلب است. به این معنا که در حال حاضر، ایران دارای سیستم استاندارد توزیع طلا با عیار 18، 20،22 و 24 است و گروههایی به تولید، گروهی به توزیع و بخشی هم در قسمت نظارت فعالیت دارند که البته تمامی گروهها باید فعالیت شفاف و قابل پیگیری داشته باشند.
فخر موحدی ادامه می دهد: اگر تولید و توزیع فعالیت شفاف داشته باشند، حلقه آخر که نظارت است، مشکلی نخواهد داشت، در حالیکه هم اکنون این طور نیست؛ به این معنا که کار بخش نظارت به درستی اجرا نمی شود و ابزار و لوازم کافی در اختیار ندارد، بنابراین تمام مشکل های احتمالی به سمت مصرف کننده نهایی ارجاع می شود.
وی اظهار داشت: هم اکنون با وجود استاندارد عیار 18 در بازار، توان نظارت و کنترل جدی و دقیق وجود ندارد و اگر عیار طلا افزایش یابد، آن وقت به طور قطع مشکلات زیادی بروز خواهد کرد.
به گفته فخر موحدی، به دلیل خصوصیات خاص صنعت طلا و جواهر در پنهان و آشکار، زنجیره تولید صنعت طلا و جواهر از بخش های مختلفی از جمله مواد اولیه، واردکننده، تولیدکننده داخلی و خارجی، بنکدار داخلی و خارجی، حمل کننده، فروشنده و در نهایت مصرف کننده تشکیل شده است، بنابراین هرگونه رفتار و تصمیمی باعث تغییر و ایجاد متغیرهای جدیدی در این زنجیره خواهد شد که در صورت عدم بررسی کارشناسانه، این اقدامات صدمات زیادی را متوجه بازار و مصرف کننده خواهد کرد.
رواج تقلب و کم فروشی، دستاورد تنوع در عیار طلا
در این میان، بسیاری از متخصصان بازار طلا، هرگونه تنوع دادن در عیار طلای قابل فروش در بازار را یک تهدید می داند و معتقدند که بزرگترین دستاورد آن، تقلب و کم فروشی احتمالی است. بخشی از این مشکل را قوای حاکمیتی می تواند حل کند و بخشی دیگر که مستقیما به مردم مرتبط است را اهالی شاغل در این صنعت قابلیت خواهند داشت که حل و فصل کنند، در واقع بخش اعظم مشکلات را در قسمت عدم توانایی نظارت بر روی عیار به وجود می آید.
در این میان البته به گفته کارشناسان، بخش اعظم مشکلات در قسمت عدم توانایی نظارت بر روی عیار به وجود می آید، یعنی این بخش می تواند به عنوان یک تهدید برای این رشته نمود کند؛ ضمن اینکه در صورت عدم نظارت کافی، تعداد زیادی سوءاستفاده کننده به این سمت گرایش پیدا می کنند.
واردات طلای ساخته شده و فریب مصرف کنندگان در بازار
بسیاری از فعالان و دست اندرکاران بازار طلا، مشکل و تهدید اصلی را ورود کالاهای ساخته شده از ترکیه، ایتالیا، هند، تایلند، هنگ کنگ، چین، مالزی و سنگاپور است که البته مطابق با قانون، واردات طلای ساخته شده ممنوع است، اما در عمل بازار تحت الشعاع همین واردات طلای ساخته شده است و اتفاقا، اقبال مردم نیز به خرید این طلاها بیشتر است.
این در حالی است که برخی از واردکنندگان ایرانی، از تولیدکنندگان طلا در کشورهای هند و آسیای جنوب شرقی تقاضا می کنندکه طلای با عیار پایین یا به اصطلاح "عیار پست" تولید کنند و در مقابل، در شناسنامه این طلا، عیار 18 را به ثبت رسانند و به آن کد دهند.
واردکنندگان ایرانی از تولیدکنندگان خارجی چه می خواهند؟
این موضوع را مدیرعامل صندوق توسعه صادرات طلا و جواهر هم تائید می کند و می گوید: زمانیکه از تولیدکنندگان هندی، ترک، تایلندی و حتی ایتالیایی در مورد عیار طلای تولیدشده برای مشتریان ایرانی سوال می شود، اگرچه از پاسخ طفره می روند، اما در نهایت اظهار می کنند که اغلب واردکنندگانی که کار با علامت استاندارد برای ایران و با کد تولید به ما سفارش می دهند، عیاری پایین تر از استاندار رسمی کشور را طلب می کنند و حتی کدهای متعدد تولید را هم با خود همراه دارند و از ما می خواهند که اختصاصی برای ایرانی ها تولید کنیم، این موضوعی تاسف بار است.
وی می افزاید: در حالیکه اگر از آنها سوال شود که آیا این کار را نیز برای تولیدات داخلی خود صورت می دهید، آن را نفی می کنند. بنابراین به نظر می رسد که به دلیل ممنوعیت واردات طلای ساخته شده به کشور که به نوعی قاچاق هم محسوب می شود، در حالیکه حتی مصرف کنندگان ایرانی این موضوع را که در طلای با فاکتور و خریداری شده از طلافروشان ممکن است تقلب وجود داشته باشد یا عیار طلا پایین باشد، به مخیله خود راه نمی دهند.
وی می افزاید: در کنار اصلاح قوانین و مقررات که باید صورت گیرد و جرایم سختگیرانه ای از سوی فروشندگان طلا با عیار پایین یا تقلبی در نظر گرفته شود، باید اقداماتی همچون صدور فاکتورهای همگون، سیستم های نظارتی کدینگ محصولات، سیستم فراگیر جامع اطلاع رسانی تولیدکنندگان و فروشگاهها نیز پیاده شود، ضمن اینکه نظارت دقیق بر تولید و تولیدکننده نیز صورت گیرد.
به اعتقاد فخر موحدی، بهترین حالتی که به عنوان راهکار می تواند در کشور ما نیز اتفاق بیفتد، سرمایه گذاری در قسمت طراحی و بالابردن کیفیت تولید و افزایش تولید و پایین آوردن وزن و اجرت است. کالای خوب و باکیفیت و مبتنی بر سلیقه مشتری، همیشه بازار خود را خواهد داشت.
وی ادامه می دهد: از طرف دیگر، باید به سمت سایر بازارهای بین المللی هدفگیری کرد و هدف از تولید، صادرات باشد. حتی می توان از مدل های فروش اعتباری و بازاریابی های مدرن و شبکه ای نیز بهره مند شد.
آمارهای تولید طلا در کشور چه می گویند؟
آمارها نشانگر این است که حدود 2600 واحد دارای پروانه یا جواز کسب در صنعت طلا و جواهر فقط در تهران وجود دارد؛ ضمن اینکه حدود 3000 واحد هم بدون پروانه در بخش فروش فعالیت می کنند که به این تعداد، اگر آمارهای مطرح شده مثل تعداد تولیدکنندگان و گالری دارها که از 4 تا 6 هزار واحد در تهران عنوان می شوند نیز اضافه شود، در مجموع به تعدادی حدود 10 تا 12 هزار واحد فعال با پروانه و بدون پروانه فقط در تهران خواهیم رسید، آمار تخمینی کل کشور را به همین منوال و با همین روش می توان به دست آورد.
براساس داده های آماری که ارقامی بسیار متفاوت را نشان می دهد، حدود 35000 تا 45000 واحد فعال در رسته های تولیدی خرد، کوچک، متوسط، و بزرگ واحدهای تولیدی، فروشگاهی و گالری در کل کشور در صنعت طلا و جواهر فعالیت دارند که از این تعداد، بخشی به تولید، بخشی به فروش و بخشی به واردات اقدام می کنند.
تعداد واحدهای فعال با مجوز مشخص، تعداد واحدهای فعال بدون مجوز نامشخص، تعداد واحدهای دارای نشان استاندارد مشخص و تعداد کدهای واحدهای تولیدی نیز مشخص است. تعداد بازرسان استاندارد در حوزه ی طلا،نیز کاملا مشخص است.
منافع و مضار چه کسانی در تنوع عیار است؟
به اعتقاد کارشناسان، تنوع در عیار طلا در مقطع کنونی به نفع واحدهای بزرگ تولیدی، فروشندگان و البته قاچاقچیان و تولیدکنندگان خارجی است؛ اما اگر تولیدکنندگان به سرعت بتوانند خود را پیدا کرده و مسیر تولید و بازار را شناسایی کنند، در طی 2 تا 3 سال بتوانند خلاء به وجود آمده را پر کرد، اما در نهایت اجرای بدون برنامه ریزی این کار به ضرر تولیدکنندگان کوچک و کارگاهها که بخش بزرگی از صنعت را تشکیل داده اند، است و در نهایت مشکلات عدیده ای برای مصرف کننده نهایی ایجاد خواهد کرد، چون فرهنگ سازی و اجرای این کار زمان بر است و بدون برنامه و از زاویه ای بسته نمی توان به اجرای آن اقدام کرد.
تولید چند عیاری و تاثیر بر واردات و صادرات طلای ایرانی
هم اکنون به گفته فعالان بازار، برای صادرات مصنوعات طلا محدودیتی در عیار وجود ندارد و بر اساس سفارش مشتری می توان اقدام به تولید و صادرات کرد، ولی نکته اصلی از همین جا شروع می شود.
فخر موحدی در این زمینه می گوید: در قالب موارد صادراتی، کمتر از 30 درصد مزیت نسبی در تولیدات به عنوان صادرات مطرح است و اگر مسائل و نوسانات ارزی، مالیاتی، اعتباری و غیره در بین نباشد، بیشتر صادرات در گروه کالاهای مختلف تعطیل می شود، زیورآلات و مصنوعات نیز از این امر مستثنی نیستند.

سازمان ملی استاندارد طلاهای تقلبی را جمع آوری کند
استاندارد طلا در ایران از جمله قدیمی ترین استانداردها است و بر این اساس، نظارت بر بازار نیز به طور قطع، با توجه به همین استانداردها باید صورت پذیرد. در این میان، باید نظارت ها را در بازار بیشتر کرده و نتایج آن را نیز اطلاع‎رسانی کند.
از سوی دیگر، به نظر می رسد که سازمان ملی استاندارد نیز می تواند خود یکی از مراجعی باشد که اظهارنظر کند که آیا چند عیاری شدن طلا با توجه به شرایط امروز بازار و نظارت بر اجرای استانداردها قابل انجام است یا خیر، تنها سبب آشفتگی در بازار خواهد شد.
فریدون بلغاری، مدیرکل نظارت بر اجرای استاندارد سازمان ملی استاندارد ایران در این رابطه می گوید: پیشنهاد تدوین استاندارد طلای 14 عیار در حال کارشناسی است و از نمایندگان بانک مرکزی هم در زمینه استعلام می شود.
وی افزود: طلا با عیار 18، 20 و 24 هر یک علامت استاندارد مخصوص به خود را دارند. در عین حال، طلای با عیار کمتر از 14 از نظر ما غیراستاندارد است.
همچنین بهادر کاظمی، معاون نظارت بر اجرای استاندارد سازمان ملی استاندارد نیز درباره کاهش عیار طلا گفت: هرگونه کاهش یا تنوع در عیار طلا باید با تأیید سازمان ملی استاندارد باشد. این مجموعه نیز تمام جوانب را بررسی خواهد کرد تا مشکلی برای مردم ایجاد نشود.
وی افزود: در حال حاضر طلاهای موجود در بازار دارای عیار 18، 20 و 22 است. از آنجا که قیمت جهانی طلا افزایش یافته تولیدکنندگان طلا و جواهر برای رونق کسب و کارشان و جلوگیری از تعدیل نیرو و همچنین حمایت از اقشار ضعیف جامعه که آنها بتوانند طلا خریداری کنند پیشنهاد کاهش عیار تا عدد 14 را مطرح کردند.
کاظمی تصریح کرد: تاکنون برای کاهش عیار طلا تصمیم گیری نهایی نشده است، لذا تا زمانی که تمام ابعاد آن نظرسنجی و بررسی نشود، با ورود طلاهای 14 عیار به بازار موافقت نخواهیم کرد.
وی با بیان این که معایب و مزایای طلای 14 عیار در بازار باید به دقت مورد تحلیل قرار گیرد، گفت: با اتحادیه ها، انجمن ها و تولیدکنندگان این حوزه جلسات تخصصی برگزار خواهیم کرد که در صورت صلاحدید و البته با هدف حمایت از مردم در مورد عیار طلا تصمیم گیری شود.
معاون نظارت بر اجرای استاندارد با بیان این که اگر طلای 14 عیار وارد بازار شود، نظارت های این مجموعه گسترده تر خواهد شد، تصریح کرد: در حال حاضر به صورت دوره ای بازار طلا رصد می شود و اگر طلای 18 عیار با معیارهای واقعی آن هماهنگ نباشد ضمن توقیف طلا، با فروشنده برخورد قانونی خواهد شد.
وی با بیان این که در آینده ای نزدیک نظرسنجی صورت خواهد گرفت تا مردم درباره طلای 14 عیار معیارهای خود را بگویند، گفت: کدگذاری طلا که از سال گذشته اجرا شد امکان ردگیری تولیدکنندگان را می دهد، لذا تخلف در این حوزه بسیار کمرنگ شده است.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir