آیا تزلزل ژئوپلتیک اوپک به سود اتحاد ایران- روسیه است؟

اقتصاد ایرانی: تحولات سریع اقتصادی – سیاسی تاثیر گذار روی اتحاد های نفتی جهان استحکام اوپک را به شکل قابل توجهی تضعیف کرده و بلوک جدید روسیه، چین و ایران را در برابر بلوک نفتی آمریکا، کانادا و مکزیک و عربستان رو به زوال تقویت کرده است.

به گزارش ایسنا، اگرچه عربستان و روسیه همچنان تنها صادرکنندگان جهان با ظرفیت روزانه حدود 10 میلیون بشکه هستند، بیشتر اعضای اوپک در مراحل مختلفی از بی نظمی قرار دارند که مانع عرضه کافی نفت توسط آنها به جهان می شود. در حقیقت تولیدکنندگان برزگ اوپک که حدود یک سوم تقاضای جهان را تامین می کند در آستانه سقوط داخلی قرار گرفته اند.

عراق که اخیرا ظرفیت تولید نفت خود را افزایش داده تحت تاثیر حضور شبه نظامیان افراطی قرار گرفته و لیبی و نیجریه و ونزوئلا که بخش قابل توجهی از صادرات روزانه 30 میلیون بشکه ای اوپک را تامین می کنند درجات مختلفی از خطر تجزیه سیاسی را تجربه می کنند.

این امر تامین تقاضای نفت جهان را بیشتر بر دوش بلوک نفتی آمریکا، کانادا و مکزیک به همراه عربستان قرار می دهد و کویت و امارات تکیه گاه ضعیفی برای اطمینان آینده هستند. در شرایطی که کانادا و آمریکا به دلیل پتانسیل نفت شیل در مسیر برتری تولید قرار دارند، منع 40 ساله برای صادرات نفت آمریکا باید برطرف شود.

در شرایطی که اقتصاد رو به رشد جهانی به عرضه نفت فراتر از 90 میلیون بشکه در روز احتیاج دارد، عامل فراوانی به دلیل مشکلات ژئوپلتیک داخلی که روز به روز بیشتر می شود، در خطر افتاده است.

این همان دلیلی است که باعث می شود قیمت های نفت فراتر از آنچه انتظار می رفت افزایش پیدا کند.

در حالیکه اروپا به مدد خطوط لوله روسیه توانست وابستگی به نفت ایران را قطع کند، وابستگی به نفت آمریکا و کانادا را بیش از هر زمان دیگری کرده است.

سابقه دولت آمریکا در برآوردن هرچه سریع تر این تقاضا نشان می دهد چنین کمکی حتی در بلند مدت یک پایگاه حمایتی تردید برانگیز خواهد بود.