در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ چقدر انرژی مصرف می شود؟

اقتصاد ایرانی: همراه با ۳ میلیارد بیننده تلویزیونی در سرتاسر جهان، احتمالا شما هم برنامه ریزی کرده اید تا در طول یک ماه برگزاری جام جهانی، مسابقات را تماشا کنید و ببینید که نیمار ۲۲ ساله چگونه می تواند بار مسئولیت سنگینی که برای قهرمان کردن برزیل بر دوش وی نهاده شده را تحمل نماید.

هر دفعه که دستگاه تلویزیون خود را روشن می کنید، به نوعی از انرژی مرتبط با جام جهانی استفاده می کنید. و این تنها شروع کار است. پرواز اعضای تیم های ملی، مربیان، تجهیزات، کارکنان سازمان های مختلف مرتبط با جام جهانی و بیش از ۵۰۰ هزار هوادار، حجم عظیمی از سوخت هواپیما را مصرف می کند.

به این آمار، تامین انرژی استادیوم ها در روزهای بازی، جابجایی میلیون ها تماشاگر در شهرهای مختلف برزیل و پخش مسابقات برای میلیاردها بیننده در اقصی نقاط جهان را اضافه کنید که خود میلیون ها تن دی اکسید کربن را به اتمسفر وارد می کند.

بنابراین در حالی که جام جهانی ۲۰۱۴ قرار است از همه مسابقات قبلی بزرگتر باشد همچنین قرار است تا از نظر مصرف انرژی و تولید گازهای گلخانه ای نیز در تاریخ جام های جهانی بی رقیب باشد. همچنین این مسابقات رکورد تعداد بیننده ها و پر زرق و برق بودن را نیز می شکند.

تورنمنت جام جهانی ۲۰۱۴ پیش از اینکه به پایان برسد معادل مصرف روزانه ۲۶۰ میلیون خودرو و کامیون در آمریکا یا مصرف ۵۶۰ هزار خودرو در طول یک سال، سوخت خواهد سوزاند. تخمین دقیق کل انرژی مورد نیاز برای چنین عملیات عظیمی کاری بس دشوار و شاید غیرعملی باشد اما اجازه دهید برای اینکه تا حدودی ابعاد قضیه روشن شود نگاهی به برخی ارقام بیندازیم.

فیفا مطالعه ای جذاب درباره کربن تولیدی ناشی از راه اندازی و پخش برنامه های تلویزیونی جام جهانی انجام داده است. در این مطالعه مشخص شده که ۶۰ درصد کربن تولیدی به خاطر پروازهای بین المللی است که برای اعضای شبکه های تلویزیونی صورت می گیرد. مابقی یعنی ۴۰ درصد نیز مربوط به کامیون هایی است که برای جابجایی کابل ها، دوربین ها، دکوراسیون بعلاوه انرژی برای تامین برق آنها می باشد.

عملیات های تلویزیونی فیفا، ۲۴ هزار و ۶۷۰ تن دی اکسید کربن به اتمسفر اضافه می کند که برابر است با سوزانده شدن ۲.۸ میلیون گالون بنزین یا ۱۳ هزار و ۲۵۰ تن زغال سنگ.

فیفا همچنین سعی کرده است تا ردپای کربن برای برگزاری مسابقات جام را نیز که شامل الکتریسته مورد نیاز برای استادیوم ها، فستیوال ها، ضیافت ها، غرفه ها، سایت های تمرین، مسافرت ها و هتل های محل استقرار تیم هاست تخمین بزند. رقم تخمینی معادل ۲.۷۲ میلیون تن دی اکسید کربن است. مثل اینست که ۳۰۶ میلیون گالن بنزین یا ۱.۴۶ میلیون تن زغال سنگ را بسوزانیم.

خب نکته این مطالعه چیست؟ فیفا می گوید هدف از این مطالعه، بهبود عملکرد برای دوره های بعدی است. برای مثال تنها ۱۰ درصد کاهش کارکنان بین المللی می تواند ۶ درصد تولید کربن را کاهش دهد.

تلویزیون ها و چای سازهای برقی

هیچ کدام از این آمار و ارقام شامل دیگر منابع مصرف کننده انرژی مرتبط با جام جهانی نیست نظیر ایجاد زیرساخت جدید ارتباطی و استادیوم ها. حتی وقتی ما بخواهیم بازی فینال را حضوری یا از تلویزیون در استادیوم عظیم و مشهور مارکانا در ریو دو ژانیرو تماشا کنیم، باز به معنای تولید کربن مرتبط با جام است.

جهش در مصرف انرژی در مکان هایی که میلیون ها نفر همزمان دستگاه های تلویزیونی خود را روشن می کنند تا یک بازی را تماشا کنند رخ می دهد. برای نمونه در انگلستان، رکورد جهش مصرف انرژی در طول یک برنامه تلویزیونی همزمان با مسابقه بین انگلستان و آلمان غربی در نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۹۰ رخ داد. (آلمان غربی بازی را برد و در نهایت جام را نیز از آن خود کرد. یورگن کلیزمن که در حال حاضر سرمربی تیم ملی آمریکا است در آن زمان در تیم آلمان غربی بازی می کرد.)

در طول پخش مسابقه، شبکه ملی برق انگلیس همزمان با اوج گیری بیننده های تلویزیونی، اوج تقاضای مصرف برق ۲ هزار و ۸۰۰ مگاواتی را تجربه کرد. موارد مشابه دیگر در انگلستان در طول برگزاری مسابقه بین انگلیس و برزیل در یک چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۰۲ (۲ هزار و ۵۷۰ مگاوات)، و عروسی سلطنتی در سال ۲۰۱۱ (۲ هزار و ۴۰۰ مگاوات) رخ داد.

در واقع برای انگلستان تجربه اوج مصرف برق در طول برگزاری یک مسابقه مهم فوتبال امری عادی محسوب می شود. بر اساس گفته مدیر عملیات شبکه ملی برق انگلیس آقای جان فن، شبکه ملی این کشور به پیش بینی ها درباره اوج گیری مصرف برق در طول بازی ها عادت کرده است. این اوج مصرف ها تنها مختص زمان برگزاری مسابقات نیست، بلکه در بین دو نیمه و بعد از اتمام بازی نیز احساس می شود. زیرا بسیاری از بینندگان بعد از پایان مسابقه به آشپزخانه رفته تا چای ساز برقی را روشن کنند یا از داخل یخچال ساندویچی بردارند.

پخش مسابقات جام جهانی ۲۰۱۴ در تمامی کشورهای جهان صورت خواهد گرفت و این احتمالا به معنای این است که تعداد بینندگان این دوره نسبت به دوره های قبل، رکورد تاریخی برجای خواهد گذاشت. این درست به معنای رکورد جدیدی در تولید گازهای گلخانه ای در این دوره مسابقات است.

منبع: اویل پرایس